dinsdag 28 december 2010

2010

Het jaar zit er weer alweer bijna op. Voor mij is het omgevlogen, van diepe dieptepunten tot hoge hoogtepunten. Zoveel emoties, van blijdschap tot verdriet. Nee, dit jaar heb ik(en ook andere mensen) niet stil gezeten. Een bewogen jaar. Een jaar met momenten waar ik graag op terugkijk, maar ook met momenten die ik het liefst wil vergeten!
Zo begon het jaar heel normaal, gezellig bij mijn broer en schoonzus. Niks vermoedend wat er anderhalve maand later zou gebeuren. Het staat in mijn geheugen gegrift, het was zo'n rare week! De moeder van een schoolgenoot lag op sterven, klasgenootje van mijn vriendin. Je leeft mee, je wilt er voor die mensen zijn die he nodig hebben. En dan krijg je thuis een brief die de grond onder je weg haalt. 'Bij het onderzoek is mogelijk verkeerd weefsel gevonden, neem zo snel mogelijk contact op met uw huisarts.' Eerst dachten mijn moeder dat het niet zoveel voorstelde. Eenmaal bij de huisarts geweest bleek de vork toch anders in de steel te zitten. Het was een klein maar o zo gemene tumor. 7 milimeter! Een halve centimeter! Dat was het begin van een rot periode. Moeilijke berichten, 2 operaties en toen kwam er eindelijk een positief bericht! Ze hadden alles weg kunnen halen, maar voor preventie volgde wel een traject van 7 chemo's en 31 bestralingen. Het gaat nu gelukkig goed met mijn moeder! Al komt de man met de hamer nu langzamerhand langs. Ze is genezen van de borstkanker, maar het blijft toch iets akeligs, je weet het maar nooit met die ziekte!

Er waren gelukkig voor mij dit jaar ook een heleboel hoogtepunten, in ieder geval dat hoopte ik! Zo mocht ik op 21 maart 2010 belijdenis doen. Het was zo bijzonder! Ik vind het zo mooi om te zien dat God enorm bezig is geweest in mijn leven. En dat vooral door anderen. Geweldig! En ik kwam nog een filmpje tegen van 2 lieve meiden die een bijzonder lied hebben gezongen tijdens deze dienst en weer kreeg ik de tranen in mijn ogen, bijzondere betekenis en zo mooi gezongen! De opname is van voor de dienst:


In mei was mijn zus uitgerekend van de derde. Iets waar ik heel erg naar uit keek! Ik vind het namelijk heerlijk om zo'n kleintje in je armen en in mijn hart te sluiten! En het is toch een lekker meisje! Ze heeft de mooi naam Nienke gekregen en is op 11 mei geboren. Ook heel bijzonder was dat ik haar de kerk in mocht dragen bij haar doop. Geweldig!!

In die zelfde maand mei gebeurde er nog iets belangrijks: ik had namelijk examens om mijn Havo diploma dit keer wel te halen! Ik ben eerst gezakt en ik moest en zal dat diploma halen! Al kreeg ik er na februari een hard hoofd in omdat het allemaal niet meezat. Gelukkig had ik in die tijd ervoor super veel mijn best gedaan en snapte ik veel meer dan eerst! Mijn cijfers waren dan ook zeker om trots te zijn, en nu kan ik dat eindelijk zijn want het is voor mij een hele prestatie! De eerste dag van juli mocht ik dan eindelijk mijn diploma ophalen, eerst gegeten met mijn beste vriendinnen die me door dik en dun gesteund hebben, bij de Ikea. Het is een vermelding waard: in augustus ben ik 18 geworden. Een wereld gaat voor je open, je mag veel meer! Heel veel gebruik heb ik nog niet van gemaakt, dat komt deze week dan heb ik namelijk mijn eerste rijles!! We gaan snel door naar de maand september. Op 8 september 2010(08-09-10) is mijn broer getrouwd met die lieve Lisette. Hier had ik een speciale rol: ik mocht namelijk met een vriendin van Peter ceremoniemeester zijn. Dat was een hele eer en ik vond het dan ook erg leuk om te doen! Heerlijk om al die voorbereidingen te treffen, de voorpret met de feestgids en om hun een geweldige dag te bezorgen! Het was een mooie dag, begon erg nat(echt vreselijk, het hoosde) maar toen we foto's gingen maken('s middags) kwam het zonnetje door en was het super!

September was ook het begin van een nieuwe periode qua school. Ik ging namelijk naar het Windesheim in Zwolle voor de opleiding pedagogiek. Helaas zat/zit het mij niet mee en heb ik het begin dit jaar de beslissing moeten nemen dat het beter is voor mij om te stoppen. Even tijd voor mijzelf en dan samen met iemand die er verstand van heeft kijken naar een opleiding die bij mij past. Vanaf januari zal ik daar mee bezig gaan en daarnaast meer werken en natuurlijk rijles.

Sinds het begin van het nieuwe schooljaar geef ik samen met mijn vriendin Jolanda vereniging aan 11 en 12 jarigen. Super leuk! Ik vind het zo mooi om te vertellen over God. Het is soms best pitig, heerlijke pre-pubers! Maar het komt vast wel goed!

Gelukkig waren de afgelopen maanden wat rustiger. Soms vraag je je af hoeveel een mens aan kan. Maar je weet ook dat een mens het veel erger kan hebben. Als ik nu terugkijk op 2010 gaan mijn gedachten naar een aantal mensen. Mensen die hebben geknokt, die verdriet hebben, die een geliefde hebben verloren, die strijden tegen een ziekte. Je vraagt je af waarom dit allemaal gebeurd, hoe kan God dit toelaten? Ik heb er geen antwoord op. Ik denk dat het maar goed is dat we het niet weten en dat we ons maar in vertrouwen aan God moeten geven. Hij zal voor ons zorgen en ons dragen. Ik kwam een mooie spreuk tegen van een geweldige schrijver, Paulo Coelho: - Open je hart en luister naar wat je hart je zeg. Volg je dromen en schaam je niet. Want alleen dan ben je in staat Gods glorie uit te dragen. -


Ps, het is ook wel grappig om te zien hoe iemand veranderd:

zondag 26 december 2010

Fijne Kerst?!

Deze dagen zijn alweer bijna voorbij. De een vind het jammer en de ander is daar blij om. Ik weet het nooit zo goed.
Op de een of ander manier heb ik een soort van hekel gekregen aan de Kerstdagen. De gedachte achter het verhaal vind ik wel mooi, maar er is iets wat ik niet fijn vind.
En het verhaal lijkt zo teder en mooi, maar in werkelijkheid is het heel anders.
Ik weet ook dat ik niet de enige ben die Kerst niet zo'n fijn feest vindt. Hoeveel mensen worden tijdens deze dagen wel niet geconfronteerd met het verlies van een geliefde, een lege plek aan de mooi gedekte tafel. Of dat je té ziek bent om het te vieren, om er überhaubt wat van mee te krijgen.
Nu ik dit zo schrijf en toen ik eerder hier over nadacht, kwam ik maar op één ding: Here Jezus, kom snel en verlos ons uit deze wereld.
Michaël W. Smith heeft hier een heel mooi lied bij: Welcome to our world:

donderdag 23 december 2010

Kerst


Nu alvast een kerstgroet. Ik ben namelijk de Kerstdagen bij mijn zus. En ga dus morgenochtend al op weg!

Hele mooie dagen toegewenst en voor het nieuwe jaar God's onmisbare zege! En wat de toekomst ook brengen mag, het is in Zijn hand!

dinsdag 21 december 2010

Stronger

Ik maak je nu tot een vestingstad en een ijzeren zuil, tot een bronzen muur om stand te houden tegen het hele land: de koningen en leiders van Juda, de priesters en het volk. Ze zullen je bestrijden, maar niet verslaan, want ik zal je terzijde staan en je redden – spreekt de HEER.’ (Jeremia 1:18&19)

Iedereen heeft in zijn leven momenten dat het tegenzit, soms flink tegenzit. Dat je bang bent, want je weet niet waar het heen gaat.
Jeremia is een jonge profeet. In een onrustige tijd. Jeremia is zelf ook bang en onzeker. En juist hem kiest God uit als profeet. Jeremia probeert God dan ook op een ander plan te brengen, maar God blijft aan zijn plan vasthouden want Hij weet dat het goed is.
Als je het hele begin van Jeremia leest dan merk je een aantal dingen:
- God is een God die vast houd aan zijn plan, dus zekerheid
- God is een God van liefde, hij snapt je en slaat zijn Vaderlijke armen om je heen
- God is een God die je helpt en je sterker maakt
Hij zal je als een bronzenmuur maken zo sterk als een ijzeren zuil. Niemand die je kapot kan maken als jij in Hem gelooft. Houd deze gedachten vast in tijden van moeite. Niemand kan je wat! Hij staat voor je, om de klappen op te vangen. Hij staat achter je om je op te vangen. Hij is bij je om je te tillen als je vermoeid bent. Je moet het alleen wel willen zien..

zaterdag 18 december 2010

Wat is het geloof?

Nu ik al een tijdje bezig ben uit een boekje te lezen over de Apostolische geloofsbelijdenis merk ik dat ik het geloof steeds mooier begin te vinden.
Maar hoe vertel je iemand die niet gelooft wat er zo mooi aan is, of wat het geloof is? Eigenlijk kan ik maar 1 ding zeggen: 'Het geloof is té groot om te omschrijven wat het is.' Het is liefde, geduld, genade, trouw, vertrouwen, blijheid, toekomst en nog zoveel woorden waar ik niet op kan komen. Maar ik weet ook dat er veel verdriet kan zijn, zoveel vragen, waarom gebeurt dit? Waarom lijkt het alsof niemand om mij geeft? Waarom lijkt God zó ver weg? Waarom worden mensen ziek? Waarom gaat alles fout?
Het is té mooi om waar te zijn dat God om jou geeft en Zijn vaderlijke armen om jou heen slaat. Want weetje, God is heel dichtbij, maar misschien wil jij niet Hij jou troost. Of zoek Hem op een andere manier, laat je hart openen om God te vinden want ik weet dat Hij er zeker voor jou is!
Hij zal al jouw tranen drogen, je angsten wegnemen en jou sterker maken. Vergeet niet: voor God is niets onmogelijk!(Lukas 1: 37)
En zo kom ik uit bij Kerst. Een feest waar ik tot voorkort niet zoveel met had. Ik vond het vreselijk, zo gezellig was het voor mij niet. Maar nu ik gemerkt heb dat God zo veel voor mij betekend, is dat anders geworden. Want Jezus had niet naar de aarde hoeven te komen. Gelukkig deed Hij het wel en is Hij zo mijn en jouw Redder geworden met een geweldige belofte. Om je aan vast te houden, om je sterker te maken, om je tranen te drogen, om jou een toekomst te geven!

donderdag 16 december 2010

Vakantie


Heel Nederland maakt zich op voor de kerstvakantie.
Ook ik heb vakantie, alleen tot september 2011.
Dat klinkt nog een heel eind weg! En ik heb echt geen idee wat ik allemaal in de tijd ga doen.
Ik ga toch maar rijlessen, meer werken en op vakantie(als er nog geld over is).
Vandaag was echt de laatste dag voor mij op het Windesheim. Raar eigenlijk. Maar ik weet dat het goed en beter is. Al ben ik er nog niet helemaal mee eens, maar goed. Morgen ga ik me dan écht uitschrijven bij studielink. Dan is het echt definitief. Gelukkig kon ik een aantal boeken verkopen aan een klasgenoot, dat scheelt weer!

woensdag 15 december 2010

Volg Mij

En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heere.

Onze Heere. Laat dat even op je in werken: ónze Heere. Hij wil ook voor jouw een Heere zijn, een Vader.
Hij wilt dan ook niets liever dat jíj Hem volgt. Hij roept je elke dag weer: 'Kom, volg Mij!'
En als je dat zo leest, lijkt het niet zo moeilijk. In praktijk is het een ander verhaal. Het zal niet altijd makkelijk zijn om Hem te volgen, soms voel je je eenzaam. Maar je mag wel weten dat Hij je met liefdevolle armen zal omringen.
Hem gehoorzamen is een soort van bescherming. Door Hem volledig te vertrouwen, naar Hem te luisteren mag je weten dat het goed komt. Wijzelf kunnen dat niet overzien. Maar Hij wel! Je mag er op vertrouwen dat het goed komt, in welke strijd je je nu ook bevind in dit leven.
Zoals een kinderliedje zegt: 'k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God, want in Zijn hand ligt heel mijn levenslot, Hem heb ik lief, Zijn vrede rust in mij, zie naar Hem op en ik weet Hij is mij steeds nabij!
Er is toch niets mooiers?

maandag 13 december 2010

Wat moet je zonder Hem?!

En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heere.





Huh, heeft God een zoon dan? Dat kan toch niet?!
Nee, daarom is het juíst zo bijzonder. Maria mocht zwanger worden door de Heilige Geest, een Zoon baren een redder voor het volk.
Door Jezus kwam God naar de wereld. Door Jezus kunnen wij tot God komen. Misschien ken je het volgende plaatje wel:

Wij staan eigenlijk in de afgrond, niet meer te redden. Maar dan komt Jezus op de wereld. God wilt ons helpen. Doormiddel van Jezus worden we uit de afgrond gehaald en mogen we bij God komen. Onze zonden worden door het kruis vergeven, pure genade!


zaterdag 11 december 2010

Redder

En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon , Onze Heere.

Het verhaal van Jezus is nogal apart. Vergeet even de afloop en probeer je in te leven in Zijn tijd. Een man, die zegt dat alleen Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is. Je moet Hem volgen want alleen dan kan je bij God komen.
Het klinkt nogal een beetje arrogant..
Maar Hij is wel wie Hij zegt dat Hij is. Hij is inderdaad dé Weg en dé Waarheid en hét Leven. Hij is jouw Redder!
Misschien zeg je dat je geen redder nodig hebt. Ik dacht dat ook, ik dacht een aantal jaar geleden dat ik het zelf wel kon redden. Ik had Hem niet nodig, Hij had mij teveel verdriet aangedaan. Zoals ik al eerder heb geschreven, ben ik er achter gekomen dat dat totaal fout was! Want ik weet nu dat ik Hem wél nodig heb! Dat gevoel ga ik nooit meer vergeten. Ik voelde zoveel liefde van Hem, ja ik voelde me geborgen bij Hem. Zo bijzonder, ik hoop dat jij dat ook mee mag maken.
Je moet Hem dan wel toelaten in je leven. Als jouw Redder. Je mag dan zijn zoals je bent, in Zijn ogen een parel. Heel kostbaar.
Hij zal jouw een rust geven die niet met woorden te omschrijven zijn. Hij geeft om jou en wil niets liever dat jij naar Hem toe komt!

donderdag 9 december 2010

Wonderlijk


Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van de hemel en de aarde.


Vanavond een stukje over onze Schepper. Een onderwerp waar de laatste jaren veel over gesproken wordt.
Want, hoe echt is het allemaal, wat in de Bijbel staat? Kan het wel in 6 dagen gebeurd zijn?
Ik vind het zelf zo jammer, als mensen daar vraagtekens bij zetten. Misschien is het ook een beetje onvermogen. Want wij kunnen het niet snappen. Het is zo iets groots, zo iets geweldigs! En dat maar in 6 dagen..

Kijk naar de seizoenen, dat vind ik zelf steeds weer mooi om te zien. Hoe van de zomer we de herfst in gaan met het vallen de blaadjes daarna komt zo de winter met zijn sneeuw en na die 'donkere' periode komt de lente met de nieuwe bloemetjes en beestjes. Wonderlijk mooi toch? Moeten we ons daar niet op gaan richten? Wat voor een wonder dat is?

En is het niet geweldig dat God zijn schepping onderhoud? En zouden wij dat dan ook niet moeten doen? Want wij mogen in de wonderlijk mooie schepping leven, zullen we er dan zuinig en met liefde er mee om moeten gaan?

De volgende tekst past hier mooi bij (vrij vertaald): 'Kijk omhoog: wie heeft dit alles geschapen? Weet je het niet? Heb je het niet gehoord? Een eeuwige God is de Heer. Hij wordt niet moe. Hij raakt niet uitgeput. Jesaja 40:26-28.

woensdag 8 december 2010

Almachtig?

Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van de hemel en de aarde.

Vandaag schrijf ik een stukje over het schuingedrukte, n.a.v. het boekje Onbeperkt Houdbaar dat ik lees.
Als je zoekt wat almachtig betekend dan kom je vaak uit op: met macht over alles en iedereen. Zoals een dictator, die alles overheerst.
Dat is de eerste foute opvatting die je hier kan maken. God is niet als een dictator. Hij is een liefhebbende God.
Het tweede is dat je zegt: Maar God kan toch alles, want Hij is almachtig! Maar je begint dan meteen te twijfelen, waarom laat God zoveel ellende toe als Hij alles kan en het dus ook kan voorkomen? Maar ook dat wordt er niet mee bedoeld.
Je moet het woord almachtig lezen in verband met vader. Dus een almachtige Vader. En dat is zo groot, dat kan ons verstand niet aan. Daarom wordt hierna allemaal voorbeelden er van genoemd.
In de bijbel wordt er niet vaak gesproken over almacht. Als er over gesproken wordt dan is dat bedoeld als troost: het loop Hem niet uit de hand. Gods almacht moet je zien in relatie tot Zijn plan met deze wereld en jouw leven. Hij is bij machte om dat tot een goed einde te brengen, ondanks het vele verzet wat Hij daarbij ondervindt.

dinsdag 7 december 2010

Onbeperkt houdbaar

Sinds gisteren ben ik begonnen met een half uurtje stille tijd.
Ik weet nog niet zo goed hoe ik het vorm moet geven. Ik denk dat ik het maar een beetje afwissel.
Gisteravond heb ik een stukje gelezen uit een mooi boek. Vorig jaar met belijdenis mocht ik van een oudtante een boekje uitzoeken. Ik heb toen gekozen voor 'Onbeperkt houdbaar'. Daarin wordt de Apostolische geloofsbelijdenis uitgebreid behandeld.
Je leest een stukje uit de catechismus, waar de geloofsbelijdenis ook wordt behandeld. Je leest een stukje uit de bijbel, je beantwoord stellingen of vragen en je leest een stukje wat de schrijver geschreven heeft over een deel van de geloofsbelijdenis. Ik moet zeggen dat ik best wel enthousiast was! Je moet er echt over na denken. Het is niet zo'n boekje die je zo even uitleest(wat ik vaak heb bij dat soort boekjes). En wat er stond raakte me ook, misschien omdat ik er deze keer op een heel andere manier mee bezig ben. Ik ervaar nu al een stukje rust in mij, ik weet dat Hij mijn Vader wilt zijn(was het eerste stukje) en hoewel je dat wel weet in je hoofd is het toch wel fijn als dat benadrukt wordt.

zondag 5 december 2010

Rust & stilte

Dit zijn voor mij de kernwoorden waar ik mij deze weken aan willen houden.
De rust is echt noodzakelijk. Ik moet het echt even rustiger aan gaan doen. Zorgen dat ik alles in mijn hoofd op een rijtje ga krijgen, een proces wat nog wel wat tijd gaat kosten en moeite gaat brengen. Maar ik weet dat ik daardoor rust zal hebben.
Mensen die mij kennen weten dat rust & Elize niet samengaat. Ik ben nog al druk, vooral druk in mijn hoofd maar soms ook in het praten e.d.
Daarom is stilte ook niet iets wat bij mij past. Ik kan er eigenlijk heel slecht tegen. Er zijn van die rotstiltes, in gesprekken die al moeilijk zijn en dan weet je ook niet wat je moet zeggen.
Gelukkig is deze stilte iets anders.
Ik kreeg van de week de tip om elke dag een half uur te rusten en in stilte te zijn. Dat ga ik denk ik doen door lekker een stukje te wandelen. Gewoon lopen, je gedachten laten gaan. Ik heb het wel eens gedaan en het werkt goed.
Maandag stuurde een vriendin een preek naar mij op, ik moest die maar eens luisteren, er zat een hele bijzondere boodschap in. En vanmiddag heb ik die preek geluisterd. Ook was daar het woord stilte belangrijk. In stilte met God zijn. Ervaren hoe groot Hij is, hoe liefdevol Hij is, hoe intens Hij van je houdt en elke dag voor je zorgt.
Ik wil zo graag mijn band met Hem sterker maken, dus ik ga zeker proberen elke dag een half uurtje stil te zijn, te wandelen, ervaren dat Hij er voor mij is. En dat Hij echt aan het werk is met en voor mij. Niet voor niks werd ik van de week 2x op de woorden rust en stilte gewezen door twee totaal verschillende mensen.
Ik vind het zo mooi om te ervaren dat God bij je is en je stuurt. En ik weet als geen ander dat die weg soms heel pijnlijk kan zijn, maar het wordt alleen maar mooier, daar ben ik van overtuigd!

zaterdag 4 december 2010

Avondmaal

Als ik 's avonds op bed zit voor een gebedje gaan mijn gedachten over de dag.
Ik begin met waar ik God dankbaar voor ben. Al snel gaat het naar de dingen waar ik mijn vragen over heb, waar ik God's hulp bij nodig heb.
Ik dacht altijd dat ik het zelf wel kon. Ik had het idee dat God mij niet hielp. Gelukkig is het tegendeel bewezen. Daar kan ik me aan vast houden, in situaties waarin ik het niet meer weet.
Het is soms niet makkelijk in het leven, de storm kan zo tekeer gaan. Ik weet er alles van. Het is erg als mensen in je omgeving het niet makkelijk hebben. Maar het word nog moeilijk als het jezelf betreft. Ik weet dat God mij draagt door die moeilijke tijden. Al is het soms zo moeilijk om te geloven, dat Hij dat zal doen.
De afgelopen twee weken heb ik heel veel nagedacht over mijn studie en mijzelf. Wat moest ik kiezen, ik wist het niet. Ik heb God gevraagd mij te helpen met het maken van een keuze. Hij geeft mij vrienden om er over te praten. Daardoor heb ik maandag de knoop doorgehakt. En meteen voelde ik een rust, die ik de afgelopen dagen ook heb gevoeld. Ik weet nu dat het een goede keuze is geweest.
Ik ben blij dat God mij helpt, dat God er voor mij is. Ik ben blij dat ik morgen ook aan het Avondmaal mag. Om steeds opnieuw stil te staan bij Zijn grote daad. Door Jezus mogen wij bij God komen. Zonder Hem zijn wij niets. Zoveel liefde, zoveel trouw, zo geweldig.
Ook in tijden van donkerte zie ik Zijn licht!

donderdag 2 december 2010

Sneeuw!!


Ik kan echt zo genieten van dit weer! Heerlijk, die witte wereld. Je lekker warm aankleden, je hoort de sneeuw onder je schoenen knarsen.. En als je dan een mooie wandeling gemaakt hebt, thuis lekker warme chocolademelk drinken!
Voor mij is dit weer echt genieten!
Niet voor iedereen is dat zo, want het is niet zo'n pretje als je in de auto moet. Maar als we het allemaal wat rustiger aan doen en ook genieten van dit prachtige weer, dan is er helemaal niets aan de hand!
Deze foto is vorig jaar gemaakt met mijn lieve vriendin Jolanda!


dinsdag 30 november 2010

Vrienden

Ik weet als geen ander dat vrienden heel kostbaar zijn.
Ze sleuren je door problemen heen, vrolijken je op, doen gezellige dingen, staan altijd voor je klaar en zo kan ik nog wel een heel lijstje opnoemen.
Er zijn van die momenten dat ik er weer achter kom hoe belangrijk sommige mensen voor mij zijn. Dat ik niet zou weten wat ik zonder diegene zou moeten beginnen. Ik ben zo enorm blij dat ik een aantal mensen heb ontmoet!

Er is een mooi liedje over geschreven:

maandag 29 november 2010

Keuze gemaakt!

In mijn blog van vrijdag, vertelde ik dat ik twijfelde over mijn studiekeuze.
Inmiddels heb ik een beslissing genomen. Ik sprak vanochtend met een goede vriendin via msn en die wees me op de goede keuze. En de enige goede keuze is: stoppen met de studie. Dan kan ik rust nemen voor mijzelf, op een rijtje zetten wat ik echt wil doen en dan een nieuwe studie kiezen. Of dat op mbo of hbo niveau zal zijn weet ik nog niet. Het liefst wil ik in februari weer beginnen(alleen met mbo), maar misschien moet ik nog even wachten tot september 2011. En wat lijkt dat ver weg.. In die tussentijd ook maar gaan werken, aangezien ik geen stufie meer krijg!
Ik hoop echt dat ik nu wel een goede keuze kan en ga maken. Maar ik vertrouw er op dat dat helemaal goed gaat komen.

Ik sluit af met een mooie spreuk van Paulo Coelho die mij hielp met het maken van een keuze:
Wij komen precies daar uit waar we uit moeten komen, omdat God's hand degenen leidt die hun weg volgen in geloof en vertrouwen - Paulo Coelho -

zaterdag 27 november 2010

Surprise!

Dit jaar vier ik ook Sinterklaas met het verenigingsclubje, die Jolanda en ik leiden.
Alleen het nadeel daarvan, is dat je een surprise moet maken! Dichten is voor mij niet zo moeilijk, binnen een mum van tijd heb ik een gedicht klaar. Alleen dan moet ik mij nog buigen over een surprise. Eerst maar eens bedenken wát ik wil maken. Nadat honderd ideeën de revue zijn gepasseerd heb ik dan ein-de-lijk eentje uitgekozen. En dan begint het gehannes.. Hoe krijg ik het idee in mijn hoofd tot een échte surprise.
Nou, dit jaar is het verbazend goed gegaan. En ik ben dan ook zeker trots op het resultaat. Het onderwerp ik zeer traditioneel: een pietje. Maar ik heb er een hoop lol aan gehad, weer eens heerlijk aan de papier maché gezeten.. Heerlijk! En de afwerking ging ook beter dan verwacht!
Oordeel zelf:

vrijdag 26 november 2010

Studiekeuze

Tja, dat is tegenwoordig niet zo makkelijk meer. Er is in deze tijd zo'n diversiteit aan beroepen dat je niet meer weet wat je moet kiezen. Sommige weten het al vanaf kind af aan: 'Ik word later juf'. Vroeger wist ik het ook wel, maar nu weet ik het écht niet meer. In mijn dromen heb ik de volgende beroepen:
- verpleegster
- arts
- accountant
- fysio
- lerares Nederlands, geschiedenis en aardrijkskunde
- juf
Toen ik vorig jaar de opleiding Pedagogiek tegen kwam, dacht ik: 'Dit is het helemaal!' Maar nu we een periode verder zijn, begin ik toch stevig te twijfelen. Het is best moeilijk, moeilijker dan ik verwacht had. Dus ik sta nu op een punt dat ik een keuze moet gaan maken:
1. Ik ga verder met de opleiding, door kei- en keihard mijn best te doen en dus op mijn tenen moet lopen. Ik doe dan wat ik leuk vind.
2. Of ik ga stoppen. Kies voor een mbo-opleiding(al een leuke op het oog: Pedagogische werker in Jeugdzorg). Ik kan het dan een stukje rustiger aan doen en ik kies dan voor mijzelf. Met misschien een mogelijkheid om op kamers te gaan!

Ik ben absoluut niet goed in keuzes maken. Want allebei de keuzes hebben zo zijn voors en tegens. En wat weegt dan het zwaarst? Ik neig nu meer naar de keuze 2. Maar stiekem wil ik het nog proberen. Maar of het reeël is voor mij, dat is de vraag..
Ik heb nog even een tijdje om na te denken. Voor 1 februari moet ik een definitieve keuze hebben gemaakt. Voor mezelf wil ik het met Kerst weten.
Als iemand tips heeft om de keuze te maken zijn ze van harte welkom! Zeg aub niet dit of dat moet je doen, ik wil de keuze helemaal zelf maken!

woensdag 24 november 2010

Mooi..

Ik heb al eens een keer geschreven over een jongen van 11 jaar die ernstig ziek is en niet meer beter kan worden. Thomas heet hij. Het heeft de afgelopen dagen uitgebreid in verschillende kranten gestaan. Vanavond had hij zíjn 'afscheidswedstrijd'.
Hij had niet durven hopen dat er zoveel mensen naar toe zouden komen. Vanavond stond er zo'n ongeveer 5000 man op de Westmaat(bij een derby 8000). Rood, blauw en groen door elkaar, samen voor Thomas.
Het was een indrukwekkende wedstrijd. Een wedstrijd die gewonnen werd met 6-0 door Thomas. Roelof Luinge was scheids, Ronald Koeman trapte af en Wilfred Genee zorgde voor het commentaar. Thomas mocht zelf 3 keer scoren. Geweldig!!
Vlak voor het einde van de wedstrijd werd hij gewisseld. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Zo dubbel.. Maar gelukkig hebben wij met zijn allen een wens van hem in vervulling kunnen laten gaan!
Als je meer wilt weten over Thomas: http://thomasvandegroep.web-log.nl/

maandag 22 november 2010

Klagen

Wij mensen kunnen geweldig klagen! Maar of dat terecht is, is punt 2.
Zo gaat bij ons de C1000 ruim 2 weken dicht omdat ze gaan verbouwen. Daardoor zijn de schappen leger of helemaal leeg. Het is gewoon leegverkoop. Als cassière krijg je dan ook het nodige te horen aan klachten.
Vanmiddag was ik het echt even helemaal zat! Want wij mogen helemaal niet klagen. We hebben elke dag genoeg te eten, zelfs meer dan nodig. Er zijn winkels zat om eten te halen, terwijl andere mensen een hele dag moeten reizen voor eten of zelfs geen eten hebben.
Dus mensen, denk alsjeblieft na voordat je klaagt.. Wij hebben het zo enorm goed, sta daar maar eens bij stil en vraag je dan af of je wel recht hebt om te klagen!

zaterdag 20 november 2010

Put

Ik vind de naam klaaglied heel deprimerend klinken. Maar toen ik er een stukje uit ging lezen, viel het wel mee. Want er staan juist ook bemoediging in. Zoals de volgende tekst:
Uit de diepte van de put roep ik uw naam, HEER.
U hoort mijn stem. Sluit uw oor niet voor mijn zuchten en mijn hulpgeroep.
Altijd als ik roep, bent u nabij; u zegt mij: ‘Wees niet bang.’
U, Heer, neemt het voor mij op, u redt mijn leven. (Klaaglied 3:55-58)

Want in de diepten die het leven kent, mag je weten dat God er voor je is. Dat je niet bang hoeft te zijn, want God is bij je. Hij tilt je als je niet meer kan lopen, Hij is het licht als het leven donker is.
Mensen zeggen dat ze God’s aanwezigheids niet voelen in hun leven. Ik ken dat, maar ik ben er achter gekomen dat ik God op de verkeerde plek zocht. Na een tijdje voelde ik dat God zeker wel in mijn leven aanwezig was. Hij zorgde voor mensen die mij op Hem wezen, die mij steunden. Door dat alles ben ik God steeds een stukje beter leren kennen. Ik weet dat Hij bij is. En deze tekst, hierboven, bevestigt het maar eens. Het is zo bijzonder om dat te ervaren. Dat als je ’s avonds op bed ligt, je hoofd vol met van alles. Je vouwt je handen, je probeert woorden uit te brengen maar het lukt je niet. Maar je weet dat God weet wat er in je hart is en dat Hij je arm om je heen slaat. Zo val ik vaak heel rustig in slaap. Om met de volgende gedachte de volgende morgen weer op te staan:
Elke morgen schenkt hij nieuwe weldaden. – Veelvuldig blijkt uw trouw!
Ik besef: mijn enig bezit is de HEER, al mijn hoop is op hem gevestigd.
Goed is de HEER voor wie hem zoekt en alles van hem verwacht.(Klaaglied 3:23-25)

En natuurlijk is het niet makkelijk om in alles vast te houden in deze tekst. Maar besef dat God, jouw vader, heel kostbaar is. En dat jij Zijn kostbaarste bezit bent.
Zoek zijn liefde en trouw in de kleine dingetjes van het leven.

dinsdag 16 november 2010

Tja..

Ik heb genoeg om over te schrijven, teveel om te vertellen.. Er gaat op moment veel door mijn koppie. Soms zou je willen dat je het even allemaal stop kan zetten. Maar helaas moet je verder. Ook al heb je zoveel vragen, waar ik nu geen antwoord op kan krijgen. Misschien dat het me ooit duidelijk wordt. Helaas heb ik daar nu weinig aan, want sommige dingen kunnen ze zoveel pijn doen en zoveel energie kosten. Ook al betreft het niet je eigen leven..
Elke dag wordt je weer geconfronteerd met het feit hoe broos ons leventje is. Hoe teer.. Mensen worden ziek, komen te overlijden, verliezen stukjes van zichzelf, en je vraagt je af waarom dit gebeurd.. Niemand weet er een antwoord op.. Je kunt dit niet snappen, je kunt alleen God opzoeken in gebed. Niet als een vrome, maar met al je verdriet in een kamertje heel stil en alleen.
Het is juist goed dat we door moeten gaan. Want alleen zo kom je steeds een stukje dichterbij bij het Koninkrijk van een geweldige Vader. Het zó mooi dat je het niet kan bevatten hoe mooi. Wij kunnen ons (helaas) geen tranen, geen ziekte, geen pijn, geen oorlog, geen rampen, geen moord geen... voorstellen.
Op dit soort momenten vind ik het geweldig om dit idee tot me door te laten dringen. Onze God heeft een geweldig plan met ons. Naast alle moeite en pijn, wacht er iets geweldigs op ons! ~ And never forget that Jesus loves you! ~

zaterdag 13 november 2010

Vreselijk bericht..

Ik weet niet zo goed hoe ik dit bericht moet beginnen. Er zijn simpel weg geen woorden voor.
Een jongetje, nog zo jong, 10 jaar jong.. Al 2 jaar zó ziek, zó aan het vechten tegen kanker.. En nu kan er niks meer gedaan worden.. Zijn ouders, broer, zus, de hele familie moet hem loslaten. In het vertrouwen dat Hij bij God Thuis mag komen. Daar waar geen pijn meer zal zijn, geen ziekte, geen pijn..
Willen jullie bidden, voor Thomas, zijn ouders, broer en zus. Zijn hele familie, vrienden en iedereen die van hun houden.

donderdag 11 november 2010

Helaas..

Gisteren kreeg ik het cijfer van sociolgie terug.. Helaas, ik heb hem niet gehaald. Had een 4.5, wat een volle punt te weinig is. Ik baal best wel ervan, ik wist dat het er in zat. Maar toch!

Vandaag had mijn SLB-groepje(studieloopbaan) de presentatie van het verslag wat wij moesten maken over ons zelf. Aan de ene kant was ik wel zenuwachtig, aan de ander kant ook helemaal niet. Het ging dan ook super goed! Ik heb maar 1x op het papier moeten kijken en ik vond het ook super leuk om te doen.
Dus nu is periode 1 zo ongeveer afgesloten. Ik ben heel benieuwd wat ik voor het verslag(incl. presentatie) heb.
Ik mag best trots op mijzelf zijn want ik heb maar 1 onvoldoende gehaald! Op naar periode 2 ;)

dinsdag 9 november 2010

The last time..

Eigenlijk is het gewoon raar.. Morgen is de laatste keer dat mijn moeder voor bestraling naar het ziekenhuis in Utrecht gaat, na 33 keer. Het is dan ook de laatste behandeling voor dit moment(naast de medicatie die nog 5 jaar lang geslikt moet worden). Wow en wat is deze tijd omgevlogen. Eerst wordt je leven totaal stil gezet en vlieg je ineens weer door de tijd. Het is nu alweer 9 maanden geleden, bijna een jaar.

Er volgen nu alleen nog om de zoveel maanden onderzoeken of het allemaal goed gaat. Maar in princiepe is mijn moeder na de operaties 'schoon' verklaard. Stiekem vind ik het wel eng.. Want wat zegt dat met zo'n rotziekte, dat je 'schoon' bent.
En ondertussen ga/moet je gewoon weer verder. Ook al heb je soms liever dat je stil wil blijven staan, even rust. Misschien is het zo beter, dan denk je er niet al te diep over na.

Gelukkig mag ik vertrouwen op God, dat Hij voor ons zorgt.
Willen jullie bidden, en niet alleen voor mijn moeder maar voor alle mensen met kanker, dat ze mogen genezen, zo weinig mogelijk pijn mogen hebben en dat ze zolang mogelijk mogen genieten van het kostbare leven dat God ons heeft gegeven?

maandag 8 november 2010

Binnen!

Yes, ik ben even heel blij :)
Want ik heb namelijk mijn eerste tentamen binnen! Met een 5,8.. Niet heel geweldig, maar ik ben allang blij dat ik geen her heb.
Wow.. Dit had ik eigenlijk niet gedacht. Ik heb niet zo geweldig kunnen leren, dus dit is echt een wonder(het is zo geweldig om te ervaren dat God je helpt!).
Alleen nu zie ik op tegen sociologie. Die ging veel slechter dan pedagogiek. Dus dat zal echt wel een dikke onvoldoende zijn!
Ik laat het weten.

zaterdag 6 november 2010

Lied van Lot - Stef Bos

Dit nummer omschrijft zo goed wat voor worsteling ik soms voel..

Ik sta op de grens
Van vroeger en later
Voor mij een ruimte
Die ik nog niet ken
Achter mij alles
Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer
Dan alleen wie ik ben

Ik maak van wat was
Een veilige haven
Al heb ik die stad daar
Al tijden vervloekt
Toch lukt het me niet
Het verleden te laten
Voor dat wat het is
Een gesloten boek

En als ik nu omkijk
Ben ik verloren
Maar iets houdt me tegen
Om verder te gaan
Als ik nu omkijk
Dan blijf ik voor altijd
Gevangen in alles
Wat niet meer bestaat

En al zou ik ook teruggaan
Er is niets meer over
Ik weet het en toch
Ligt de twijfel nog dwars
Al vind ik niet meer
Dan ruines en spoken
Het laat me niet los

Ik kan nog niet breken
Met dat wat voorbij is
Ik woon in mijn dromen
Nog steeds waar ik was
Ik sta op de grens
Van vroeger en later
En achter mij ligt daar
Een brandende stad

En als ik nu omkijk
Ben ik verloren
Maar iets houdt me tegen
Om verder te gaan
Als ik nu omkijk
Dan blijf ik voor altijd
Gevangen in alles
Wat niet meer bestaat

Al zou ik ook teruggaan
Er is niets meer over
Ik weet het en toch
Ligt de twijfel nog dwars
Al vind ik niet meer
Dan ruines en spoken
Het laat me niet los
Het houdt mij nog vast

Als ik nu omkijk
Blijf ik hier stilstaan

donderdag 4 november 2010

Donderdag = baaldag

Ik weet niet wat ik heb met donderdagen.. Maar op de een of andere manier is het niet mijn favoriete dag.
Vroegâh, had ik op de donderdag altijd lange dagen, tot het achtste(kwart voor 4 uit). Met allemaal vreselijke vakken. En ik moest ook nog werken.

Zo was vandaag ook een echte baaldag. Het begon gisteravond al. Ik was op tijd naar bed gegaan, maar om half 12 was ik nog klaarwakker, met in mijn gedachte dat ik de volgende dag om 6 uur uit mijn bed moest. Ik ben een persoon die echt minimaal 8 uur slaap nodig heeft. Ik had nog maximaal 6 en een half uur = te weinig.
Ik denk dat ik iets later dan 12 uur uiteindelijk in slaap ben gevallen. En toch was ik blij dat ik wakker werd: wat heb ik liggen dromen. Dat doe ik op moment nogal veel. Het zijn geen nachtmerries, maar ik lig ook niet stil in mijn bed. Als ik dan wakker ben dan voel ik me doodmoe, want ik heb naar mijn idee totaal geen rust gehad.
Maar goed, ik heb me dus snel aangekleed. Broodje gesmeerd om op te eten, snel op mijn fiets gestapt richting de bus. Ik had niet heel veel speling tussen bus en trein, het fijne was dat mijn bus 1. te laat kwam en 2. absoluut niet doorreed, waaardoor ik hem redelijk begon te knijpen. Het viel uiteindelijk wel mee. Wat bleek toen ik op het station kwam: de trein had een kwartier vertraging. We kwamen 20 minuten later aan in Zwolle. Dus we konden zo doorlopen richting het tentamen.
Het tentamen is echt vreselijk gegaan! Ik had totaal geen rust, ik vond het ook heel onrustig om mij heen en ik had was last van een black-out. Dus gewoon dé ideale situatie om een tentamen te verpesten. Mijn valkuil is vaak met toetsen dat ik er de tijd niet voor neem en veel te snel klaar ben. Ik stond dan ook met een half uur weer buiten het lokaal. En dat is ook voor mij een record!
En toen moesten we wachten tot 11 uur(het was 9 uur) totdat de pedagogenmiddag begon. Het was wel leuk, maar ik was te moe om het leuk te vinden.

Gelukkig is de dag wel goed geeindigd: Weer even gedate met een vriendin. En vooral: langs mijn oude school geweest. Weer ouderwets chocolademelk gedronken, die daar zo enorm lekker is! Beetje bijgepraat met leraren, velen waren al naar huis. Het is echt leuk om die reacties te zien van sommige leraren! Dat maakt dat ik toch met een fijne herinnering aan die tijd terugdenk..
En nu ga ik maar lekker slapen, het was een lange, échte donderdag=baaldag geweest. Morgen een beetje voor school bezig en heerlijk weer naar mijn lieverds op stage!
Bye..

woensdag 3 november 2010

Dankdag

Vandaag is het dankdag. In veel kerken wordt hier aandacht aan besteed. Zo zijn er 's ochtends diensten voor de kinderen en 's avonds voor de 'groteren'.
Wat is dankdag(biddag) nu?
Vroeger waren het geen vaste dagen, ze werden vaak gehouden ten tijde van hongersnood, overstromingen of oorlog. Vanaf 1658 is het meer vast komen te liggen. En nu wordt het gehouden op de eerste woensdag van november en biddag op de tweede woensdag van maart. Achter deze data zit ook een rede. Het heeft te maken met het begin van het zaai-seizoen en het einde van het oogstseizoen. Eerst bidden we of de Heer het zaaien wil zegenen en als we hebben kunnen oogsten danken wij God daarvoor, dat Hij dat aan ons heeft gegeven.
Tegenwoordig wordt er met bid- en dankdagen spullen ingezameld voor de arme landen. Dit jaar is er de actie Schoenendoos. Kinderen van de basisscholen krijgen de opdracht een schoenendoos te vullen met spullen, zoals knuffeltjes, potloden, auto of pop en dit mee te nemen naar de kerk. De kerk zorgt dan dat ze bij de organisatie komen die ze verspreiden aan de kinderen in die landen.

Lieve Vader
Vandaag is een speciale dag, wij mogen u bedanken voor wat U ons gegeven heeft.
Dank U dat wij gezond mogen zijn.
Dank U dat wij te eten hebben.
Dank U dat wij in een vrij land leven. Voor ons misschien zo vanzelfsprekend, maar het is zo bijzonder!
Dank U wel dat wij U mogen kennen als een liefdevolle Vader, die elke dag weer voor ons zorgt!
Dank U wel voor de mooie natuur om ons heen, wat is het toch geweldig om te zien hoe seizoenen in elkaar overlopen.
Dank U wel voor al het goede die U ons telkens weer geeft.
U weet ook dat er zoveel is om voor te bidden, zoveel ziekte, zoveel verdriet, zoveel pijn, hongersnood, rampen.. Wilt U met die mensen zijn en ze alles geven wat zij nodig hebben!
Wilt U zo met iedereen zijn, wat hij/zij nodig heeft.
Laat Uw liefde in ieder hart mogen branden en laten merken dat U een goede en lieve God bent!
Dit mogen wij vragen omdat Uw Zoon voor ons aan het kruis is gestorven.
Amen

dinsdag 2 november 2010

Tentamens


Deze week heb ik tentamenweek. Dat wil zeggen: 2 tentamens maken van pedagogiek en sociologie.

Ik heb voor deze tentamens door omstandigheden niet optimaal kunnen leren, wat voor mij voor de nodige stress en zenuwen zorgde.

In de trein nog met 2 klasgenoten over de toetsstof gehad en toen was het tijd voor de toets. En wat ben ik toch blij dat we het nog even besproken hadden in de trein, daardoor wist ik op een aantal vragen het antwoord, die ik anders niet had geweten!
Over het algemeen is het wel meegevallen, het was gelukkig meerkeuze(nog iets meer kans op een goed antwoord). Ik weet niet zeker of ik een voldoende heb, maar heel stiekem denk ik van wel. Het voelt in ieder geval lekker dat hij beter is gegaan dan dat ik had durven hopen!
En helemaal lekker is dat ik net een mailtje kreeg met de melding dat ik een 7,9 voor een opdracht heb! Ben helemaal blij!!

Nu donderdag sociologie nog, waar ik echt nog even aan moet gaan zitten.. Wantja, ondanks de omstandigheden wil ik natuurlijk een goed cijfer.. Maar of dit reeël is?!
Dat wordt simpelweg duimen!

zondag 31 oktober 2010

Beproeving

Jakobus 1:2-18
2 Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters, als u allerlei beproevingen ondergaat. 3 Want u weet: wanneer uw geloof op de proef wordt gesteld, leidt dat tot standvastigheid. 4 Als die standvastigheid ook daadwerkelijk blijkt, zult u volmaakt en volkomen zijn, zonder enige tekortkoming.
5 Komt een van u wijsheid tekort? Vraag God erom en hij, die aan iedereen geeft, zonder voorbehoud en zonder verwijt, zal u wijsheid geven. 6 Vraag vol vertrouwen, zonder enige twijfel. Wie twijfelt, is als een golf in zee, die door de wind heen en weer wordt bewogen. 7-8 Wie zo aarzelend en onberekenbaar is bij alles wat hij doet, moet niet denken dat hij iets van de Heer zal krijgen.
9 Laat de onaanzienlijke gelovige trots zijn op zijn hoge waarde, 10 en de rijke op zijn nederige staat, want hij zal vergaan als een bloem in het veld. 11 Als de zon gaat branden en het gras door de hitte verdort, valt de bloem af en is het gedaan met zijn schoonheid. Zo zal ook de rijke vergaan terwijl hij volop met zijn zaken bezig is.
12 Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft. Want wie de proef doorstaat, ontvangt als lauwerkrans het leven, zoals God heeft beloofd aan iedereen die hem liefheeft. 13 Wie in verleiding komt, moet niet beweren: ‘Die verleiding komt van God.’ Want God stelt niemand aan verleiding bloot, zoals hij zelf ook niet door iets slechts in verleiding kan worden gebracht. 14 Iedereen komt in verleiding door zijn eigen begeerte, die hem lokt en meesleept. 15 Is de begeerte bevrucht, dan baart ze zonde; en is de zonde volgroeid, dan brengt ze de dood voort.
16 Geliefde broeders en zusters, vergis u niet: 17 elke goede gave, elk volmaakt geschenk komt van boven, van de Vader van de hemellichten; bij hem is nooit enige verandering of verduistering waar te nemen. 18 Hij wilde ons door de verkondiging van de waarheid tot leven roepen, om ons de eersten te maken in zijn schepping.

Een duidelijke tekst en mooie tekst, maar tegelijk ook zo moeilijk.
Want het is zo moeilijk en pijnlijk als je op de proef wordt gesteld. Kijk maar naar Job, zijn hele leven werd vernietigd. Alles wat hij had werd weggevaagd, hij kon zich nergens meer aan vast houden. Nou ja, niet aan de aardse dingen die hij zelf had opgebouwd. Hij kon de hand vastgrijpen van God. Maar als je hele leven op zijn kop wordt gezet, heb je zoveel vragen aan God. Je snapt niet waarom Hij jou dit aandoet. En dan zou je ook nog op hem moeten vertrouwen?! Misschien moet je er om lachen, want je weet niet wat je moet doen. Of je wordt verdrietig, want dit is niet de eerste keer.
Als ik deze tekst lees, voel ik iets geweldigs. Want ik en iedereen mag weten dat God weet wat er door mij heen gaat. Niet voor niets geeft Hij daarom ook bemoedigende woorden: door de beproeving wordt je standvastig in het geloof, je wordt er zeker van. En als je staande blijft in de beproeving ontvang je het eeuwige leven.
Nu denk je misschien: “De beproeving is veel te zwaar, dit red ik niet.” Wees dan niet bang, maar vraag God om kracht en twijfel niet bij het vragen, want je mag weten dat God je geeft waarvan Hij denkt dat je het nodig hebt. Krijg je niet waarom je vraagt, ga dan niet bij de pakken neer zitten. Misschien bezit je het wel, waar je om gevraagd hebt, maar ben je er tot dan toe niet achter gekomen.
Het laatste gedeelte, vers 16-18, vind ik zelf lastig. Want het is soms zo donker in ons leven en er gebeuren zoveel nare dingen; van wie komt dat dan? Een vraag die ik niet kan beantwoorden. Maar ik weet wel dat God een geweldige Vader is, voor ons allemaal. Hij wil door Zijn woord licht in ons leven brengen, wanneer het zo donker is. Hij zal voor ons zorgen en Hij wil dat jij naar Hem toekomt zodat je jouw plekje in deze schepping kan innemen en zo Zijn meesterwerk kan voltooien.

woensdag 27 oktober 2010

Yoga


Vanavond ben ik met mijn schoonzus naar 'power balance' geweest. Dat is een combinatie van pilatus, poweryoga en tai chi.

Ik ben zelf niet zo heel erg van die yoga-achtige dingen.. Maar ik wilde het wel eens een keertje proberen.

En ik ben toch blij dat ik het heb gedaan. Vanvond heb ik me voor het eerst in zeker 3 jaar eens goed ontspannen. Op het einde kwam ik helemaal tot rust. En nog voel ik me een beetje zweverig, wat overigens een heerlijk gevoel is.

Ik ga nu dus ook heerlijk slapen. Je moet het zelf maar eens een keer ervaren hoe het is. Maar ik kan je verzekeren dat het heerlijk is!

dinsdag 26 oktober 2010

Keith Green

Keith Green is een geweldige kerel, die helaas veel te vroeg is overleden.
Twee jaar terug heb ik zijn biografie gelezen. Een geweldig boek, die iedereen kan lezen: gelovig of niet. Ik heb er zo enorm veel van geleerd! Toen ik het boek uit had, was hij echt míjn voorbeeld.
Hij bereikt mensen op zo'n bijzondere manier.. Ik kan niet anders zeggen dat je het boek maar moet lezen.(Klik hier)
Die manier sluit ook heel mooi aan, bij het onderwerp die wij(Jolanda en ik) vanavond hebben behandeld op vereniging. Dat was namelijk over de gelijkenis van 'De barmhartige Samaritaan'. Hierin staat 1 duidelijk onderwerp in centraal: naastenliefde, mensen helpen die het zo hard nodig hebben. Onze o zo belangrijke ikke op zij zetten! En dat is in deze tijd niet zo makkelijk, maar laten we het in ieder geval proberen! Mensen met hart en ziel helpen. Niet alleen geld overmaken(wat natuurlijk ook belangrijk is). Maar écht helpen. Het hoeft niet moeilijk te zijn. Er is vast iemand in u/jou omgeving die wat hulp kan gebruiken, als is het op ziekenbezoek gaan! Open je ogen ervoor en help en vergeet je eigen 'ikke' voor een keer.

vrijdag 22 oktober 2010

Geborgenheid

Wat is het toch heerlijk dat je mag weten dat je God altijd mag en kan vertrouwen.
Maar wat is het ook enorm moeilijk als het stormt in je leven.
Het voelt alsof God ver weg van jou is..
Het lijkt dat Hij je niet hoort. Je bidt, maar tegen een ijzeren hemel aan waar geen gebed door heen lijkt te komen.
Je bent al zo teleurgesteld door mensen, moet God je dan eerst ook nog teleur stellen?
Je vraagt je af waar dit allemaal voor nodig is. Het is zo cliché om te zeggen: 'Het maakt je sterk!' En.. 'Het komt wel goed!'
Oja, het is zeker waar! Maar op dat moment heb je daar niks aan.
Je hebt zoveel pijn. Je wilt getroost worden.
Hieronder volgt een stukje, wat ik op mijn hyves al een paar keer heb neergezet. Maar ik wil het jullie zeker niet ontnemen! Het is niet door mijzelf geschreven, door een oud-leraar van mij. Een geweldige man!

GEBORGENHEID
Echt thuis zijn bij God. Als een parel in Zijn hand. Als Zijn kostbaar bezit.
Dat is een diep verlangen. Aanwezig in een ieder van ons. Een behoefte aan veiligheid en geborgenheid. Als klein kind kroop je bij vader of moeder op schoot als het donderde en bliksemde buiten. Als het stormde. De dakpannen waaiden van het dak. Maar wat kon je gebeuren? Bij vader of moeder op schoot. Niets toch…

Nu ben je ouder. En soms stormt het in je hoofd. Zoveel lijkt gebroken.
Waarom ren je altijd zo hard. Ben je onderweg? Waar naar toe?
Zoveel verantwoordelijkheden. Soms zo onbegrepen? En soms wil je wel praten, maar de woorden zijn er niet. Wat is die onrust in mij? Ik denk dat het een verlangen is naar geborgenheid. Naar rust.

En in dat verlangen ben je niet alleen..
Kijk daar gaat de man die altijd maar doorgaat, keihard werkt voor zijn gezin. Rennen vliegen, vallen, opstaan en weer doorgaan.

En daar de vrouw die sterk moet zijn, haar gezin moet onderhouden. Steeds weer gevend. En te weinig tijd voor zichzelf. Ze vindt zich af en toe terug op de rand van haar bed met de handen in het haar. Als ze maar gewoon 1 weekend voor zichzelf zou hebben…
En daar een jongere op Youth Alpha. Tijdens de viering. Hij zei dat het een chaos was. Maar dat hij zo graag op Jezus wilde lijken. En wat hij nodig had was een knie om op te zitten, een arm om hem heen.
Geborgenheid. Thuis zijn bij God. Wat betekent dat?
Een parel in zijn hand?

God heeft jou iets te zeggen vandaag. Die God die jij misschien nog helemaal niet kent, Hij kent jou al sinds je geboorte.. Geen mens kan je geven een doel in je leven, maar Hij heeft een bedoeling met jou!
Maak een keuze voor Hem. In hem mag je al je verlangens vervuld zien. Hij neemt je diepste angsten weg. Hij heeft je geborgenheid en veiligheid.
Zoals je het vroeger vond bij je vader of moeder op schoot.

En dan houdt echt niet meteen op met stormen.
Je bent niet ineens onkwetsbaar. Maar je durft wel kwetsbaar te zijn.
Je bent niet ineens heel sterk. Maar je durft wel zwak te zijn.
Je bent niet ineens heel volwassen, maar je durft wel weer kind te zijn.
Je vindt niet ineens al je vragen beantwoord, maar je mag wel een diepe rust ervaren. Genezende vrede in je hart.

Als een kind bij de vader op schoot. En weetje? Dan heb je geen huis meer nodig om je thuis te voelen. Want er zijn twee sterke armen die je eeuwig zullen dragen.

donderdag 21 oktober 2010

In the shadow of Your wings

God Most High, have pity on me!
Have mercy.
I run to you
for safety.
In the shadow of your wings,
I seek protection
till danger dies down.
I pray to you, my protector.
You will send help from heaven
and save me,
but you will bring trouble
on my attackers.
You are faithful,
and you can be trusted.
Psalm 57:1-3

zaterdag 16 oktober 2010

Follow

When your life is full of pain, tears and wounds,
When you’re not happy with yourself.

You must to know that there is a God who love you very much
He will dry your tears,
He will heal your wounds

He is so amazing that he will carry you through difficult times
He lead you through the darkness times of life

Take his hand, keep him strong and follow him!

(made by myself)

vrijdag 15 oktober 2010

The holy Bible!

Tijden veranderen, mensen veranderen. Zelf ben ik enorm veranderd en ik merk dat ik nog steeds verander.
Het is zo fijn dat je je vast kan houden aan iets wat altijd het zelfde zal blijven. Daarmee bedoel ik de bijbel. Het geeft mij zoveel houdvast, als het even niet zo gaat als ik zelf zou willen. Het maakt niet uit welk stukje ik van de bijbel lees; ik merk God's liefde meteen. Ookal gebeuren er vreselijke dingen, God is bij je! Mensen laten je soms in de steek, maar God absoluut niet. Misschien lijkt het soms wel zo. Probeer te kijken naar jezelf, waarom voelt het of God zo ver weg is? Als je de bijbel openslaat kom je bij teksten die je net even nodig had, als je je hart er maar voor open stelt. Vaak is dat niet zo, wij duwen God vaak weg.. Maar waarom zou je zo'n houdvast weg willen drukken? Het is eigenlijk zo dom! Nu ik dit zelf ook besef, groeit mijn verlangen naar Hem weer een stukje. God is een God van alle tijden. Van vroeger, van nu en van de toekomst. Hij laat je niet zomaar in de steek zoals mensen dat kunnen doen, Hij is altijd beschikbaar (zonder dat je een dure update moet aanschaffen), Hij zorgt altijd voor jou!
Een betere en geweldige houdvast kun je niet hebben!!
Deze psalm omschrijft dat zo goed: Psalm 145:

145 The Lord Is Kind and Merciful
1 I will praise you,
my God and King,
and always honor your name.
2 I will praise you each day
and always honor your name.
3 You are wonderful, Lord,
and you deserve all praise,
because you are much greater
than anyone can understand.


4 Each generation will announce
to the next
your wonderful
and powerful deeds.
5 I will keep thinking about
your marvelous glory
and your mighty miracles. d 145.5 and ... miracles: One Hebrew manuscript and two ancient translations have “as others tell about your mighty miracles.”6 Everyone will talk about
your fearsome deeds,
and I will tell all nations
how great you are.
7 They will celebrate and sing
about your matchless mercy
and your power to save.


8 You are merciful, Lord!
You are kind and patient
and always loving.
9 You are good to everyone,
and you take care
of all your creation.


10 All creation will thank you,
and your loyal people
will praise you.
11 They will tell about
your marvelous kingdom
and your power.
12 Then everyone will know about
the mighty things you do
and your glorious kingdom.
13 Your kingdom will never end,
and you will rule forever.


Our Lord, you keep your word
and do everything you say. e 145.13 Our ... say: These words are found in one Hebrew manuscript and two ancient translations.14 When someone stumbles or falls,
you give a helping hand.
15 Everyone depends on you,
and when the time is right,
you provide them with food.
16 By your own hand
you satisfy
the desires of all who live.


17 Our Lord, everything you do
is kind and thoughtful,
18 and you are near to everyone
whose prayers are sincere.
19 You satisfy the desires
of all your worshipers,
and you come to save them
when they ask for help.
20 You take care of everyone
who loves you,
but you destroy the wicked.


21 I will praise you, Lord,
and everyone will respect
your holy name forever.

woensdag 13 oktober 2010

Daddy can you hear me?

Er zijn in 't leven dagen,
dat alles tegenzit,
dan zit je met je vragen,
waar je op een antwoord hoopt.
Problemen zijn er zo veel,
er komt geen einde aan,
moet dit nu zijn jouw deel,
doel van jouw bestaan?

Je bidt tot God,
Hij zal wel horen,
Hij redt toch uit de nood?
Jouw gebed uit nood geboren,
weergalmt nog in je oren.
Je gaat wachten op een wonder.
Een antwoord van de Heer
telkens weer.

Je wacht en wacht en wacht,
er verandert niets.
Luistert God niet naar je klacht?
Of ----zie je niet
dat God op jouw vertrouwen wacht?

Wat verwacht je dan te horen
een oplossing van jouw probleem?
Maar als God het anders wil;
door verdriet en zorgen heen,
je dichter naar Hem toe wil halen,
zodat je leert Hem te vertrouwen,
altijd, ook in de dalen
slechts op Hem te bouwen?

Kun je dan aanvaarden
de weg die jij moet gaan,
kun je dan vertrouwen
dat Hij je niet laat staan,
kun je dan bidden
geef mij moed,
kun je dan zeggen
uw wil is goed?

Dan zal Gods antwoord zijn:
Ik geef jou levensmoed
op jouw gebed,
waar jij je voet ook zet
zal Ik jou beschermen.
Er zal geen macht bestaan,
die jou bij Mij vandaan
zal kunnen trekken.

Ik til je op,
leg mijn armen om je heen,
ook in de moeiten
laat Ik je niet alleen.
Ik heb het beloofd
en houd Mij aan mijn woord,
niets komt er tussen jou en Mij,
eens maak Ik jou van moeiten vrij.

maandag 11 oktober 2010

Oppassen!

Afgelopen weekend mocht ik van vrijdagmiddag tot zondagmiddag oppassen op 2 geweldige kindertjes!
Mamma en pappa waren 12 jaar getrouwd en gingen een weekendje weg, dus ze moesten het met mij als oppas doen!
Het mooie was dat ik dit zelfs voor mijn studie kon gebruiken. Hallo, 2 studiepunten!! Ik moest dan wel een aantal leerdoelen formuleren maar dat was niet moeilijk: 1. Consequent zijn, ja is ja en nee is echt nee! 2. Een lijstje met activiteiten die passen bij hun leeftijd en zo had ik er nog een paar.

Ik heb echt een heerlijk weekend gehad! Want het is ook genieten met kinderen!
Vrijdag hebben we eerst boodschapjes gedaan. Zaterdag naar de markt, kleien met de oudste, en 's avonds pannenkoekenbakken!! Zondag naar de kerk, de een mee, de ander naar de crèche. 's Middags kwamen ze alweer thuis.. Het is echt omgevlogen!

zondag 10 oktober 2010

10-10-10; Michazondag


Vandaag was het Michazondag. Een dag om stil te staan bij de armoede in deze wereld, vaak door onrecht en uitbuiting.
Het doel van de Michacampagne is om mensen op te roepen om er bij stil te staan en er ook actie bij te ondernemen. Dat kunnen hele simpele dingen zijn in het dagelijkse leven, hebben wij echt zoveel kleren nodig of al die luxe-artikelen. Het is voor ons, verwende west-Europeanen, niet gemakkelijk! Maar als we de handen ineen slaan moet het lukken!
Micha 6:8:
Er is jou, mens, gezegd wat goed is,
je weet wat de HEER van je wil:
niets anders dan recht te doen, trouw te betrachtenen
nederig de weg te gaan van je God.

Ik denk dat dit wel een mooi begin is voor een nieuwe week!
Het is voor ons makkelijker een stapje terug te doen, dan voor een arme om een stapje omhoog te zetten!
God is een God van recht, laten wij ons steentje bijdragen om dat onrecht te verminderen!

vrijdag 8 oktober 2010

'Over de streep'

Afgelopen week was er een documantaire op de televisie met de titel 'Over de streep'. Helaas kon ik het zelf niet zien en moest ik het met uitzendiggemist gedoen.
Ik had er al eerder van gehoord en toen ik het voorstukje zag, moest ik het zien!

Het is iets vanuit Amerika. Speelt zich af op een middelbare school. Het gebeurt in 1 dag en de naam van die dag is 'Challenge day'.
Doel van die dag is om de klasgenoten elkaar beter te leren kennen. Je mag zijn zoals je bent en je hoeft niks achter te houden. Je hoeft je er niet voor te schamen, wie je bent, waar je vandaan komt en wat je allemaal meegemaakt hebt.
Door deze training hopen ze pesten te stoppen, meer begrip voor elkaar te hebben, elkaar te respecteren en elkaar te kunnen helpen.
Jammer dat ik zelf niet meer op het voortgezet onderwijs zit, want het lijkt me een geweldig ervaring om dat een keer mee te maken. Misschien dat ik als aanstaand pedagoog het verder bekend kan maken in Nederland. Want ik vind dat het tijd word dat je jezelf kan zijn en dat je je niet hoeft te schamen voor wie je bent! Dat getreiter op scholen moet eens voor bij zijn, respect moet terug komen. Dit lijkt mij een ultieme manier om het voor elkaar te krijgen. Iedereen moet zich kwetsbaar opstellen, daardoor komen er soms verrassende dingen naar voren!

Ik weet niet of hij het zo doet, anders kun je het kijken op www.uitzendinggemist.nl en voor meer informatie naar www.overdestreep.nl

Get Microsoft Silverlight
Of bekijk de flash versie.

donderdag 7 oktober 2010

Run to You

Ik heb op moment niet zoveel bloginspiratie. Ik wil wel dit gedicht met jullie delen van Annemieke Koelewijn. Soms zo (pijnlijk) herkenbaar, maar wel een steun voor ons!

Luister naar Mijn woord

Als jou hart heel onrustig is,
en je denkt het gaat vandaag weer mis,
kijk dan naar de Heer,
Hij luistert steeds weer, ook Hij wil dit niet,
het doet Hem veel verdriet.

Maar mijn God mijn hart doet zo'n pijn,
schreeuwt het uit, kom diep in mij,
dan komt er een rust.
Vraag het Hem gerust.
Wat er ook mag zijn, je voelt je dan fijn.

"Luister naar Mijn woord", zegt Christus,
en ga dan door zegt Jezus.
Drie-enig God
ik hou van Uw gebod,
Het geeft mij kracht,
van dag tot dag.

Onze Vader kent ons zo goed
Hij wil ons vormen door Zijn bloed.
Dat doet dan wel pijn
maar Hij zal er ook zijn.
Hij beschaamt ons nooit.
Jezus heeft voltooid!

't is voor ons nog niet te laat
Hij weet de weg en ook hoe hij gaat.
Maar vertrouw alleen op Mij.
Laat het los, Ik maak vrij.
Tot in eeuwigheid heb Ik bereid.

Michaël W Smit heeft vorige maand weer een nieuwe cd, Wonder, uitgebracht met weer geweldige nummers. Het volgende nummer past mooi bij deze blog.

zondag 3 oktober 2010

Ziek..

Het is vandaag een prachtig zonnige dag! Heerlijk weer om buiten te zijn, genieten van de natuur met zijn herfstbladeren!
Maar niet voor mij =(.
Gisteren voelde ik het al aankomen, ik stond op het voetbalveld met mijn broer en ver achter in mijn keel begon er iets te rommelen: keelpijn. Toen de wedstrijd was afgelopen voelde ik me doodmoe! Ik zou gaan eten bij mijn broer en schoonzus, maar ik wilde naar huis. Ik heb snel nog even wat te eten gehaald, gekookt en op de bank geploft. Daar ben ik de rest van de avond niet meer vanaf gekomen. Gewoon hangerig, zere spieren, heel warm zijn maar toch koude handen.. Vroeg naar bed gaan zat er niet in, de eerste aflevering van 'Ik hou van Holland' moest natuurlijk gekeken worden.
Slapen ging ook niet heel geweldig.. Je voelt je warm, je hebt een zeer hoofd en je ligt steeds te draaien. Ik mocht van mezelf dan ook eens heerlijk uitslapen, al werd ik om 08.40 al wakker.. Het duurde even voordat ik mijn bed uit kon komen, maar na een heerlijke douche voelde ik me al weer wat beter.
Maar ik voel me de hele dag niet helemaal 'happy'. Je voelt zo'n raar onbeschrijfbaar gevoel in je hoofd(misschien een beetje branderig) en bij elke beweging voel je je zere spieren en mijn keel mag ik ook niet vergeten!
Hopelijk gaat het snel beter, morgen moet ik gewoon weer aan de bak voor school en 's middags werken!



woensdag 29 september 2010

Geloven doe je samen!.. Of toch alleen?..

De titel van de blog was gisteravond het onderwerp op de vereniging.
Ik vond het wel een toepasselijke start.
Eerst liet ik hun zelf die vragen beantwoorden. Ik verbaasde me erover wat ze antwoorden.
Sommige zeiden stellig samen, maar wisten niet echt waarom. 'Ja, je zit toch met zijn allen in de kerk?!' En anderen die twijfelden.. 'Je moet het alleen doen, maar ook samen..' En waarom je het dan alleen moest doen: 'Omdat je zelf de keuze moet maken.'
Ja, geloven moet je alleen doen omdat jij! de kezue moet maken. Jij moet je hart openen. Dan kan de Heilige Geest in je werken. Je zult merken dat je steeds meer van Hem gaat houden en dat je geloof sterker zal worden. Het is iets wat niet zo ineens veranderd is, dat gaat geleidelijk. Stukje bij beetje groei je daarin.
Maar geloven doe je ook samen. Samen vorm je één lichaam. Iedereen heeft zo zijn talenten, die allemaal erg belangrijk zijn. Ga ze zoeken! Iedereen heeft ze! Ontwikkel ze en gebruik ze om elkaar bijvoorbeeld te helpen. Samen kom je er, samen ben je sterker dan alleen!

maandag 27 september 2010

Nieuwe periode

De chemo's bij mijn moeder zijn inmiddels afgerond. De laatste drie waren aardig pittig. Het was een ander soort, die een heel andere impact zou hebben. En dat heeft mijn moeder gemerkt. Maar nu gaat het weer wat beter.

Vanaf vandaag een nieuwe periode. Zeven weken lang, vijf dagen in de week bestralingen. Elke dag op en neer naar Utrecht. Je bent de hele middag kwijt, terwijl het bestralen zelf maar iets van 5 minuten duurt. Het is slopend. Je wordt er enorm moe van.
Maar ach, we blijven positief. Die zeven weekje is maar een schijntje van die zeven maanden die al zijn verstreken na de brief die alles op zijn kop zette.
Soms is het wel moeilijk om die posiviteit vast te houden, als je hoort dat zoveel mensen kanker hebben. Bij sommige op meerdere plekken. Bij sommige komt het weer terug en kan er eigenlijk weinig gedaan worden.

Daarom vind ik het zo belangrijk dat er aandacht wordt gegeven aan deze ziekte.
Zo is oktober de borstkanker-maand. Er wordt de hele maand acties gehouden door Pink Ribbon. Zo kan je mee doen met een loop, kan je super mooie armbandjes kopen en nog veel meer! Neem een kijkje op de site: http://www.pinkribbon.nl/

Ik kwam vanochten de volgende tekst tegen die ik erg mooi vind. Er zit zoveel troost in, zoveel liefde. Ondanks alles zorgt God voor jou! Hij draagt je door de moeilijke tijden van je leven, Hij zal er altijd voor je zijn.
Openbaringen 21: 1-5
1 Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij, en de zee is er niet meer. 2 Toen zag ik de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. Ze was als een bruid die zich mooi heeft gemaakt voor haar man en hem opwacht. 3 Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal als hun God bij hen zijn. 4 Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’

vrijdag 24 september 2010

Muziek

Ik luister maar wat graag muziek. De ene keer gewoon de radio. De andere keer struin ik Youtube af.
Ook qua style kies ik heel verschillende soorten. Popmuziek vind ik prima, ik luister graag gospel en christelijk muziek. Maar ik ben ook wel een fan van klassieke muziek. Zolang er maar niet teveel gejodeld word, vind ik alles prima! Er zijn verschillende nummers die ik echt geweldig vind. Eentje daarvan is het Hallelujah! Het liefst hard aan en dan kippenvel!

woensdag 22 september 2010

Vereniging


Gisteravond was de eerste verenigingsavond. Samen met mijn vriendin leiden wij een jeugdvereniging, met 7 meiden en 4 jongens. Voor ons is het voor het eerst dat wij dit doen, zij gaan voor het eerst naar vereniging.

Gisteravond was het meer afspraken maken, hoe we met elkaar omgaan, wat zij ervan verwachten en vooral: Hoe gaat deze vereniging heten? Een jongen kwam toen met een geweldig idee: 'Adam & Eva', want zei hij 'Wij zijn een jongens en meisjes vereniging." Iedereen was er mee eens en zo heet dus onze nieuwe vereniging.


Het is geweldig om te zien met wat voor een enthousiasme ze naar de verenging komen. Toen wij de vragen stelden "Wat verwachten jullie van vereniging?" Vonden ze allemaal dat ze meer over Jezus wilde leren, maar het moest ook gezellig zijn!

Toen wij opperde om de zieke mensen in onze gemeente een kaartje te sturen, waren ze dol enthousiast. En dan denk ik: Wij kunnen daar echt een voorbeeld aan nemen! Wij moeten niet denken dat we alles moeten, we doen alles, met plezier en blijdschap. Want het is toch niets mooiers dat iedereen, groot of klein, dun of dik, met een beperking of niet, dat wij allemaal bij God mogen komen? En ja, dan moeten we ons hart er wel voor openen, doe dat ook! Wees niet bang, je verliest niks, je krijgt er zo iets waardevols voor terug.

Voor de volwassenen onder ons, is er een speciale cursus. Voor iedereen, voor degene die niet gelovig opgevoed zijn, voor degene die hun geloof willen versterken. Je kunt zoveel van elkaar leren. Je doet het vooral samen, samen geloven. Maar JIJ moet je hart er voor open stellen. (kijk voor meer informatie op de site van Alpha-cursus: http://www.alpha-cursus.nl/) En natuurlijk, je mag mij ook vragen om te helpen! Want ik wil niemand deze kans ontnemen!

dinsdag 21 september 2010

Gelukkig?!

Ik houd van Stef Bos. Hij heeft van die duidelijk, onduidelijk liedjes.. Als je denkt te weten waar hij het over weet, weet je helemaal niets.
Dit nummer is precies zo'n voorbeeld. En ik vind het een geweldig nummer!

Ik ben soms te blind
Om te zien wat ik heb
Verdwaal soms nog steeds
Ook al ken ik de weg

Vrij als een vogel
Die de storm heeft overleefd
De wind in de rug
En ik klaag soms nog steeds

Maar ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets

Ik voel me steeds lichter
Ik dans met verdriet
En ik ken zes akkoorden
Maar ik gebruik er maar drie

Want ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets

Ik word langzaam onzichtbaar
Verdwijn in de mist
Verwissel mijn vroeger
Met dat wat nu is
Zo loop ik verloren
Gelukkig verdwaald
Wordt altijd weer ergens
Met liefde onthaalt

vrijdag 17 september 2010

Tijd

Weer even tijd voor een blog. Heb me van de week al verschillende malen gedacht: ‘Ik moet nog even bloggen’, maar op moment heb ik het zo druk! Bezig om een ritme te vinden met school, hoe doe je alles. Had niet gedacht dat ik er zó uit was, ik ben haast vergeten hoe ik moet leren.
Tijd is tegenwoordig erg kostbaar, de mentaliteit is tegenwoordig: tijd = geld.
We hebben het zo druk, dat we haast geen tijd meer hebben om ons voor te bereiden voor afspraken. En hoevaak is het niet zo, dat je afspraken plant, sommige mensen te laat komen omdat ze het zo druk hebben en nog snel even iets moesten regelen.

Met deze inleiding kom ik op een bijbelstukje. Een gelijkenis die Jezus ons verteld. Er zit een belangrijke boodschap achter.
Mattheus 25: 1-13:
1 Dan zal het met het koninkrijk van de hemel zijn als met tien meisjes die hun olielampen hadden gepakt en eropuit trokken, de bruidegom tegemoet. 2 Vijf van hen waren dwaas, de andere vijf waren wijs. 3 De dwaze meisjes hadden wel hun lampen gepakt, maar geen extra olie. 4 De wijze meisjes hadden behalve hun lampen ook olie in kruiken bij zich. 5 Omdat de bruidegom op zich liet wachten, werden ze allemaal slaperig en dommelden ze in. 6 Midden in de nacht klonk er luid geroep: “Daar is de bruidegom! Kom, ga hem tegemoet.” 7 Dat wekte de meisjes en ze brachten hun olielampen in orde. 8 De dwaze meisjes zeiden tegen de wijze: “Geef ons wat van jullie olie, want onze lampen gaan al uit.” 9 De wijze meisjes antwoordden: “Nee, straks is er nog te weinig voor ons en jullie samen. Zoek liever een verkoper en koop zelf olie.” 10 Terwijl zij op olie uit waren, arriveerde de bruidegom, en zij die klaarstonden gingen met hem naar binnen voor het bruiloftsfeest, waarna de deur gesloten werd. 11 Enige tijd later kwamen ook de andere meisjes. Ze riepen: “Heer, heer, laat ons binnen!” 12 Maar hij antwoordde: “Ik ken jullie werkelijk niet.” 13 Wees dus waakzaam, want jullie weten niet op welke dag en op welk tijdstip hij komt.

Wij zijn zo druk, dat we geen tijd meer hebben om ons voor te bereiden voor het aller belangrijkste: de komst van de Here Jezus. Maar, dan zijn wij net zo dwaas als de dwaze meisjes in het stukje hierboven.
We moeten er voor zorgen dat we te allen tijde er klaar voor zijn, op Zijn komst.
Hoe vraag je je dan misschien af..
En eigenlijk, als je diep in je hart kijkt.. Dan weet je het antwoord wel.
Zoals een kinderliedje het zegt: ‘Lees je bijbel, bid elke dag dat je groeien mag’.
Niets is zo belangrijk dan lezen uit de bijbel en een moment stil te zijn om heel dicht bij God te mogen komen. En je hoeft dan niet meteen te denken aan ‘zware’ bijbelstudie-avonden. Maar ‘gewoon’ op je kamer, met je deur dicht je bijbel pakken een stukje lezen en je hart te openen voor God’s woord.
Elke dag, stil staan bij een belangrijke afspraak, bij een belangrijke belofte.

dinsdag 14 september 2010

Test... Test, test!!

Je kent ze wel, van die vragenlijsten om jezelf beter te leren kennen. Had je vroeg geen test, toen alleen een IQ-test.. Nu heb je allerlei testen!! Zo heb ik afgelopen week twee testen gemaakt voor school.
De insteek van school, deze eerste periode, is: jezelf beter leren kennen. Wat heeft jouw gevormd? Wat wil en kan je aan jezelf verbeteren?(leerdoelen) Wat voor leerstijl/-gewoonte heb je? Wat voor rol neem mij aan binnen een team? En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Soms is het best confronterend, je beseft dat je zo bent en je weet niet of je daar blij mee moet zijn..
Vanmiddag was het op een andere manier confronterend. Eerst herkende ik mij helemaal niet in de uitslag maar naarmate de docent meer er op in ging, hoe meer ik van mij zelf zag. Het was gewoon debiel.. En dan de schrikreactie: 'Ben ik echt zo? Wat vreselijk zeg..' Nee, het viel wel mee, maar ik heb nu al verbeterpuntjes!

Zo kwam er bij de leerstijltest uit, dat ik een dromer ben. Dit klinkt misschien negatief(vond ik wel) maar je kan niet zonder ze, zou ik zeggen! Ze kunnen zich goed inleven in anderen, hier meteen de eerste valkuil: misschien laten ze zich teveel meeslepen. En ze hebben een veelzijdige benadering van concrete situaties. Dat is volgens mij wel iets wat handig is voor een pedagoge. Alleen heb ik dan wel weer veel tijd nodig om een analyse te maken van een gesprek, dat is dan weer minder aangezien ik daar straks mee dood wordt gegooid..
Zo heeft elk voordeel zijn nadeel en kun je nadelen omzetten in voordelen om aan te werken. Sjonge, ik begin wel heel filosofisch te worden..

zaterdag 11 september 2010

Change

Dit jaar staat echt vol met veranderingen.. Allemaal leuk en aardig, maar het kost ook de nodige energie, tijd en soms pijn.
Je kunt je leven nog zo goed plannen welke kant op te gaan, misschien heeft God een ander plan en ga je een andere richting op.
Ik heb een tijd gekend dat ik niet in de toekomst durfde te kijken.. Ik durfde geen plannen te maken voor later.. Want als ik een keer een plan had, werd dat keihard weggevaagd. Het zat niet mee, het lukte me niet. Ik was bang om plannen te maken. Maar als je geen plannen hebt, of geen toekomst ziet, krijg je vanzelf de vraag wat voor zin heeft het leven?
Dat gevoel is door 1 'simpele' actie weggejaagd. En daar ben ik hem/Hem zo dankbaar voor. Het heeft me zo veranderd. Het gaf me een andere blik, ik durfde te kijken naar de toekomst. Ik durfde plannen te maken, als ze mislukte maakt het niet meer uit, ik had het in ieder geval geprobeerd!
Die ene simpele actie was een gebed. Een gebed van een vertrouwenspersoon voor mij. Dat heeft mij zo geraakt, ik voelde God's vaderarm om mij heen geslagen worden. Ik mocht mijn verdriet uiten en een plek geven. God gaf mij licht, in een tijd van donkerte.
Op dat moment zelf heb ik dat niet zo ervaren, maar als ik er op terug kijk is het enorm belangrijk voor me geweest.
Het heeft me er toe gebracht dat ik dit jaar belijdenis deed. Het heeft er voor gezorgd dat ik een keuze kon maken voor een studie. Ik kon meer genieten van het leven met alle mooie dingen, ook door donkere dagen heen. Uiteindelijk heb ik die verandering kunnen accepteren omdat ik wist dat het goed voor mij was en is.
Het is nu nog niet over, ik verander nog steeds. Ik leer met mijn studie terug te kijken op mijn leven; wat heeft mij gemaakt zoals ik nu ben? En dat is voor mij een moeilijke vraag, er is zoveel gebeurd en dat is met veel pijn en verdriet gegaan. Ik ben nog steeds bezig om die periode af te sluiten, maar er moet nog genoeg gebeuren. Ik zal mensen moeten vergeven voor wat ze gedaan hebben en dat is niet makkelijk als het gaat om mensen waarvan je verwacht dat ze je altijd steunen en er altijd voor je zijn. Maar ik weet dat ik sterk ben geworden en ik durf er tegenaan te gaan!

Als jij je hierin herkend, bid tot God. Kan je dat niet? Vraag of iemand met jou wil bidden of voor jou. Het kan je echt veranderen, het zo bijzonder! God zal je niet laten stikken, zoals mensen dat wel doen. Hij zal voor jou zorgen, Hij zal een luisterend oor voor je hebben.

Dit is een mooie psalm die je veel steun kan geven: Psalm 121

maandag 6 september 2010

Bruiloft!


Woensdag is het eindelijk zover!
Dan gaat mijn broer trouwen met Lisette.
Ik ben er al een tijdje druk mee, want ik ben ceremoniemeester. Super leuk natuurlijk!
Verassingen regelen voor hun en meedenken hoe Anja(andere ceremoniemeester) en ik het een topdag kunnen maken, om nooit te vergeten!
Vandaag even de laatste dingetjes gedaan, morgen moet ik namelijk de hele dag naar school toe.
Eigenlijk leeft het nog niet heel erg, met mijn zus was ik er veel meer mee bezig. Wat eigenlijk heel gek is, want ik ben er nu veel meer bij betrokken geweest. Maar ik moet zeggen dat ik ook meer bezig met school was. Morgen is de eerste echte lesdag sinds 5 maanden ofzo! Dus daar heb ik ook enorm veel zin in!
Ik ga nog even verder met spulletjes pakken!!

donderdag 2 september 2010

Intro

Zo, even momentje gevonden om te bloggen.
Kan ik even mijn hoofd legen..

De introdagen waren super! Ik vind het van tevoren nooit wat aan, houd er niet van, maar als het eenmaal begonnen is dan gaat het wel. En ik moet eerlijk bekennen, het was geweldig!
Super leuke mensen ontmoet, die in mijn mentorklas zitten. Een aardige mentor. En wat ik het grappige en mooie vond, het leek net of wij elkaar al jaren kenden, meteen zo'n hechte groep!
We hebben vooral gisteren super veel lol gehad en anderen ook om ons.. Heerlijk gewoon!

Vanochtend was het wel even pittig. Gisteravond pas om 9 uur thuis, helemaal gesloopt en vanmorgen ging om 6.45 weer de wekker. Gevolg: al gapend op de bus wachten.. Gelukkig niet in slaap gevallen.
Vandaag kregen we vooral veel, heel veel informatie. En dat werkt niet echt bij mij. Het meeste gelukkig wel op kunnen slaan(maar voor hoelang?) maar de rest is alweer weg. Ach, we zullen wel zien.
Helaas ben ik daardoor nu wel helemaal op. Dus maar vroeg naar bed, nouja voor ik slaap is het waarschijnlijk half 11. Morgen gaat de wekker pas weer om 10.00, even heerlijk bijtanken!

Adieu!

maandag 30 augustus 2010

Back to school

Ja en hoe is dat ook alweer..?
Ik heb van het weekend even zitten denken hoelang het geleden is dat ik écht naar school moest, gewoon een hele week naar school.
De laatste keer dat dat is voorgekomen was volgens mij in maart. Begin april hadden wij de laatste toetsweek(?) en daarna hoeften we niet meer naar school. Al zat ik wel elke dag op school, druk aan het oefenen, leren en leraren stalken voor uitleg.
Na dus 5 maanden vakantie begint het 'echte' leven weer. Morgen, woensdag en donderdag introductiedagen en volgende week dinsdag pas de eerste lessen.
Ik heb er enorm veel zin in! Maar.. Hoe doe je dat ook alweer, 'naar school toe gaan'. Haha, ik ben het haast vergeten!
Het zal wel even wennen worden, nu een half uur in de bus, 37 minuten in de trein en een kwartiertje lopen. Treinen vind ik op zich wel lekker, boekje erbij, muziek in en gaan met die banaan! De bus vind ik veel erger..

Enne, ik mag echt niet klagen. In principe heb ik alleen dinsdag en donderdag les(dan weer wel van half 9 tot half 5 waarschijnlijk), vrijdag heb ik stage(4 uur) en 's maandags kunnen er nog lessen worden ingeroosterd. Dus dat is best relaxed!

Kan niet wachten totdat het écht begint.
Hihi.. Pedagoge in opleiding.. Klinkt al heel wat ;)

zondag 29 augustus 2010

Stil maar, wacht maar..

Er zijn nogal wat ernstig zieken in onze kerk en in het hele dorp. Van een klein meisje van 2 maanden tot 70+.
Soms is het niet te bevatten. Zoveel mensen met kanker. En aantal mensen die een gehandicapt kindje kregen of verwachten.
Wat moet je er eigenlijk mee..
Een paar jaar terug speelde de organist bij een doopdienst van een kindje die ook zwaar gehandicapt was een super mooi liedje, toen ze de kerk uit werd gedragen. Een paar weken verder overleed dat kindje. Ik zal dat nooit vergeten, zo bijzonder. Zelfs degene die het kindje eruit droeg liep met tranen over haar wangen..

Stil maar, wacht maar:

Nu gaan de bloemen nog dood
Nu gaat de zon nog onder
En geen mens kan zonder
water en zonder brood

Stil maar, wacht maar alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde.
Stil maar, wacht maar alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde

Nu ben je soms nog alleen
Nu moet je soms nog huilen
en als je weg wilt schuilen
kun je haast nergens heen

Stil maar, wacht maar alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde.
Stil maar, wacht maar alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde

Daar is geen dorst of verdriet
Daar zal God ons omgeven
Daar is gelukkig leven
en het eindigt niet

Stil maar, wacht maar alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde.
Stil maar, wacht maar alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde

vrijdag 27 augustus 2010

Oordelen en vergeven.

Lucas 6: 37-38
37 Oordeel niet, dan zal er niet over je geoordeeld worden. Veroordeel niet, dan zul je niet veroordeeld worden. Vergeef, dan zal je vergeven worden. 38 Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.’

Oordelen en vergeven.

Het een doen we veel te snel en het ander veel te weinig.
Het is zo makkelijk om te oordelen over mensen. Er zijn ook mensen die zeggen: ‘Ik oordeel niet, dat laat ik aan God over’. Maar ondertussen hebben ze hun mening klaar.
Het is best moeilijk om niet te gaan oordelen over anderen. Wij zouden sommige dingen zo anders doen en wat de ander doet is in onze ogen totaal fout! Maar zo denken anderen ook over ons.
Ook als het gaat om misdadigers, wij weten precies welke straf er gegeven moet worden.
In Lucas 6 staat: ‘De maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.’
Dus zoals jij oordeelt over een persoon, zo wordt er ook over jou geoordeeld. Precies hetzelfde, zonder uitzonderingen.
Mijn ogen zijn geopend door het boek ‘De uitnodiging’. Zowel voor het oordelen als het vergeven.
We moeten niet de touwtjes in handen willen hebben. Laat het over aan God, Hij doet wat goed is.(ook al vind jij dat het helemaal fout is, God weet wat Hij doet.)

Ik vind vergeven net zo moeilijk als oordelen. Sommige mensen kunnen je zo pijn doen, terwijl ze het niet eens doorhebben. Dat is haast nog erger dan dat ze het bewust doen, zij zullen het uiteindelijk toegeven. Degene die het onbewust doen zullen het altijd ontkennen en vinden dat jij het verkeerd hebt.
Maar ik weet, uit ervaring, dat als jij die mensen vergeeft er zoveel meer rust komt. Je kunt het overgeven, aan God. Je kan er vrede mee hebben. Misschien merk je wel dat je door de hele situatie sterker bent geworden. Je kan het een plekje geven en het rustig laten liggen zonder het steeds weer open te halen. Want dat laatste zal op den duur steeds meer pijn gaan doen..

Het is echt niet makkelijk. Het zal eerst pijn doen en tranen kosten, maar Hij zal je helpen!

donderdag 26 augustus 2010

Prediker

Ik zelf vind Prediker een mooi, apart maar voor al een bijbelboek waarover je moet nadenken.
Stef Bos heeft het heel mooi samengevat in een lied:

Ik heb de wereld gezien
In het licht van de liefde
En in de schaduw van de haat

Er zijn altijd twee kanten
Ware woorden zijn niet mooi
Mooie woorden zijn niet waar

En alles beweegt
Zolang als het leeft
Zoals een rivier
Die stroomt naar de zee

Wij zijn een deel
Van een groter geheel
Wij vallen als bladeren
En de wind neemt ons mee

Er is een tijd van verliezen
Er is een tijd van vertrouwen
Er is een tijd van verlangen
Er is een tijd van vergeten
Er is een tijd van vergeven
Er is een tijd voor alles
En alles is lucht

Kijk naar de zon
En klim langs de stralen
Naar de hemel omhoog

Hou je niet vast
Aan dat wat voorbij is
En laat alles los
Wat spookt in je hoofd

Want het licht in je ogen
Verdwijnt met de tijd
Zoals de zon in de verte
Aan het eind van de dag

Maar alles veranderd en
Beweegt in een cirkel
Keert terug naar de bron
En wordt wat het was

Er is een tijd van verliezen
Er is een tijd van vertrouwen
Er is een tijd van verlangen
Er is een tijd van vergeten
Er is een tijd van vergeven
Er is een tijd voor alles

En alles is lucht
En alles is leegte
En alles is zinloos
En alles is leven
Alles heeft waarde
En alles is iets
Alles is alles
En alles is niets

Er is een tijd van verliezen
Er is een tijd van vertrouwen
Er is een tijd van verlangen
Er is een tijd van vergeten
Er is een tijd van vergeven
Er is een tijd voor alles
En alles is lucht