donderdag 29 december 2011

2011 - Een jaar van bergen en dalen

Tsjah, 2011 is en was een heel ander jaar dan 2010. Het stond vooral in het teken van die ziekte van mijn moeder. Ik moet dan wel zeggen dat het afkicken was, dat mijn moeder niet elke dag meer naar Utrecht moest voor een bestraling. Maar dan heb je wel de controles, om de drie maanden, steeds weer in spanning en hopen dat ze niets zouden vinden. Tot nu toe zijn alle uitslagen goed en daar zijn we enorm blij en dankbaar mee!

Het eerste half jaar van 2011 was voor mij vooral werken! Ik was in december 2010 gestopt met school en ben toen gaan werken. Vijf dagen in de week achter de kassa of in de winkel bij de C1000. Daardoor kon ik ook rijlessen en heb ik in juli lekker mijn rijbewijs gehaald.
Nog geen 3 weken later zat ik al in de auto richting Zuid-Limburg, vakantie vieren! Ondanks dat het weer niet zo heel denderend was heb ik wel genoten en ben ik heerlijk uitgerust.

En dan gooi je zo ineens het roer om. Zat ik op vrijdag nog achter de kassa, de maandag er op in de schoolbanken! Het was niet echt de bedoeling, want ik zou nog een jaartje wachten met studeren, maar via coachingsgesprekken kwam ik erachter dat dit wel eens kon zijn wat ik zocht. Tijdens die coachingsgesprekken heb ik enorm veel geleerd! Het heeft antwoorden gebracht op vragen waar ik eigenlijk niet bij stil stond. Pas toen ik de antwoorden had, kwam ik achter de vragen die stiekem in mijn hoofd speelden. Het is echt een levenservaring geweest waar ik veel kennis op heb gedaan! Het lijkt mij dan ook erg gaaf om ooit, als ik er tijd voor heb en er klaar voor ben, zelf ook de cursus te gaan doen om mensen op weg te helpen! Het lijkt mij zo dankbaar werk!
Dus sinds september zit ik op de pabo. Heerlijk bezig zijn met kinderen. Ze waardevolle dingen meegeven voor het leven, want rekenen, taal e.d. zijn waardevolle dingen voor hun toekomst! En daarnaast de vele andere vakken die gegeven worden! Maar het gaat niet allemaal zonder slag of stoot. Ineens op school zitten was wel even wennen en na een maand dacht ik echt: wat heb ik mijzelf aangedaan! Gelukkig kwam er even een moment van rust dat ik even bij kon komen. Zo verlang ik sinds jaren weer naar een vakantie, heerlijk!

Voor de rest is 2011 niet zo'n bijzonder jaar geweest. Er is genoeg gebeurd, maar niet alles is goed om op een blog te zetten. Er waren hoge hoogtepunten en diepe dieptepunten. Gelukkig mag ik in al die momenten vertrouwen op Iemand die er altijd voor mij is en die altijd de juiste weg voor mij baant: God!

woensdag 28 december 2011

Take His hand

When your life is full of pain, tears and wounds,
When you’re not happy with yourself.

You must to know that there is a God who loves you very much
He will dry your tears,
He will heal your wounds

He is so amazing that he will carry you through difficult times
He lead you through the darkness times of life

Take His hand, keep him strong and follow Him!

zaterdag 24 december 2011

Laat je licht schijnen! (Jesaja 60:1-2)


Sta op en schitter, je licht is gekomen, over jou schijnt de luister van de HEER. Duisternis bedekt de aarde en donkerte de naties, maar over jou schijnt de HEER, zijn luister is boven jou zichtbaar.

Morgen is het Kerst. Een feest waar veel mensen naar uit kijken. Een feest die veel mensen vieren. Kerst is het feest van licht. Het Licht dat mensen verbind. 
Deze wereld is donker. Pijn, verdriet, woede, onrecht, kwaad, armoede, honger, ongelijkheid en ga zo maar door. Er gebeurt zo enorm veel. Bij sommige mensen alleen al gebeurt er veel in de familie, laat staan als je dan wereldwijd kijkt. 
Daarom is het tijdens dit soort dagen wel eens moeilijk. De lege plekken vallen ineens heel erg op. Het gemis van geliefden en het verlangen naar hen zo intens. En dan te bedenken dat het eigenlijk een vrolijk feest is. Moeilijk om daar aan vast te houden.
De tekst die hierboven staat komt uit Jesaja 60. En die wil ik graag meegeven tijdens deze dagen, waarin gemis en pijn misschien zo groot zijn. 
God schijnt met Zijn licht op jou, Jezus wordt jouw vriend, de Heilige Geest vult jouw hart en dat licht mag jij uitstralen naar andere mensen toe! Zo wordt de duisternis doorbroken. Je bent als een ster zo helder, zo mooi. Je mag fonkelen tijdens de donkere nacht. En je hoeft niet bang te zijn dat jouw schittering voorbij gaat, want Hij is altijd boven jou. Niet onopvallend, nee zichtbaar, op alle plekken van jouw leven! 

donderdag 22 december 2011

Zijn achternaam dragen (1 Johannes 3:1)

Bedenk toch hoe groot de liefde is die de Vader ons heeft geschonken! Wij worden kinderen van God genoemd, en dat zijn we ook.

Steeds komen wij een stapje dichter bij Kerst. En deze keer wil ik in de periode daarvoor niet de standaard Kerstevangelie lezen. Er staan prachtige woorden in en er vallen steeds weer nieuwe stukjes in op. Maar waarom ik dan voor andere gedeelten uit de Bijbel kies? Om de liefde van God te ervaren die Hij heeft gegeven door Zijn Zoon. 

Met Kerst herdenken wij de geboorte van Jezus. Toen wist men nog niet wat voor een betekenis dat zou hebben. Nu mogen wij bedenken wat voor een prachtig geschenk dat is! Een baby, zo klein en teer. Een baby met een opdracht. Om ons dichter bij Zijn hemelse Vader te brengen. Niet zomaar. Een oneindig kerstpakket. Met enorme liefde omgeven en gevuld. Zo enorm dat wij het totaal niet kunnen bevatten. Maar we mogen het wel bedenken, wat voor liefde daar achter zit. 
En nog mooier: wij worden kinderen van God genoemd. Ik heb de definitie van 'kind' opgezocht: mens in onvolwassen staat, afstammeling. Dat wij onvolwassen zijn, kan je negatief opvatten. Zie het dat je afhankelijk mag zijn. Je hoeft het niet altijd zelf te doen, je mag dingen loslaten en in Zijn handen leggen. Jij hoeft er dan even niet verantwoordelijk voor te zijn. Hij zal er voor zorgen! 
Afstammeling. Jij mag Gods achternaam dragen! Jij hoort bij Hem, je draagt Zijn merk(psalm 139). Als een vader is Hij zo trots op Zijn kind. Een parel, volmaakt en gaaf. Hij gaat voor jou door het vuur. Dat mag je weten en ervaren. Zijn kind. Kostbaar bezit, die Hij niet kwijt wil raken. Ervaar jij Hem als jou Vader? Wil je ook Zijn achternaam dragen? 

woensdag 21 december 2011

Verstoten en gered (Ezechiël 34: 11-12)

Dit zegt God, de HEER: Ik zal zelf naar mijn schapen omzien en zelf voor ze zorgen. Zoals een herder naar zijn kudde op zoek gaat als zijn dieren verstrooid zijn geraakt, zo zal ik naar mijn schapen op zoek gaan en ze redden, uit alle plaatsen waarheen ze zijn verdreven op een dag van dreigende, donkere wolken. 

Zie je die vrouw daar lopen? Alleen. Ze loopt naar een gebouw, daar zit de voedselbank. 2011 zou haar jaar worden, had ze op 31 december 2010 bedacht. Vrouw van een warm gezin, met drie prachtige kinderen. Veel familie en vrienden om haar heen, die veel van haar houden. 
Totdat het noodlot toeslaat. Ze komt na een paar maanden erachter dat haar man vreemd gaat. Ze komt tot de conclusie dat dit al ruim een half jaar speelt. Kapot is ze ervan! Haar man, jeugdliefde, redder in nood, rots waar ze op kan bouwen. 
Hij geeft het direct toe als ze hem er mee confronteert. Hij doet er heel koeltjes erover. De scheidingspapieren liggen al klaar. Ze is totaal overrompelt. Niet wetende wat voor periode voor haar nog aanbreekt. Nog meer bedrog en leugens van zijn kant. Hij schopt het zover dat zij haar baan kwijt raakt, hij neemt haar haar kinderen af want ze zou psychisch niet in orde zijn, het ergste: hij heeft haar familie en vrienden tegen haar opgestookt, niemand geloofd haar meer en iedereen keert haar de rug toe. 
Daar loopt ze dan. Met een lege tas, in de hoop dat hij gevuld wordt. Zodat ze met Kerst wat kan eten. Maar ach.. Feest van licht.. Voor haar een feest van diepe duisternis. In een jaar alles kwijtgeraakt. Niemand heeft ze meer. Alleen op de wereld. Verstoten en verraden. Niet gehoord en naar haar geluisterd. Vergeten.

En dan lees ik de tekst uit Ezechiël. Alleen ben je dus niet. Hij zal zelf voor Zijn schapen zorgen! Hij haalt ze overal vandaan, want dat kan Hij! Hij laat je niet in de afgrond storten, Hij redt jou. 
Voel je je niet begrepen? Misschien zit je dan op een verkeerd kanaal. Schakel even naar een ander. Jezus heeft alles meegemaakt. Hij weet precies hoe jij je voelt, niets is voor Hem onbekend. Daarom is Hij de beste Rots waar je op kan bouwen en vertrouwen. Hij ziet je, hoort je en voelt je. Je mag in Zijn open armen vallen! Zijn deur staat altijd open!

zondag 18 december 2011

Onmogelijk of mogelijk? (Lucas 1:37)

Want voor God is niets onmogelijk.

Vanavond in de kerk lazen we een stukje uit Lucas 1. Een stuk dat ik al zo vaak gehoord heb, dat het mij haast begint te vervelen. Toch vallen er voor mij steeds nieuwe dingen op in dat stuk. Zoals de woorden die hierboven staan. Woorden die lang na klonken in mijn hoofd. Woorden die mij tot denken zetten. Is het wel zo? Is er voor God niets onmogelijk? Is het niet zo, dat ik zo vaak het gevoel heb dat God steken laat vallen? 
Als je een aantal jaar geleden mij deze woorden had laten lezen zou ik woest zijn geworden. Oja, als er voor God niets onmogelijk is, waarom geeft Hij mij dan niet waar ik zo naar verlang? Nu weet ik, dat als Hij dat gedaan had, het leven er voor mij zo niet had uitgezien. Eigenlijk wil ik er niet aan denken hoe mijn leven er anders uit had gezien. Steeds als ik aan dit soort momenten terug denk voel ik de intense liefde van Hem. Er is niets onmogelijk voor Hem, maar dat zegt niet dat Hij doet wat jij wilt. Hij doet dingen die wie niet zien, die uiteindelijk een bijzondere uitwerking hebben. 
Maar nu ik dit zo allemaal schrijf, denk ik ook aan de mensen die ziek zijn, de mensen die veel te jong moesten sterven. Vreselijk. En dan helemaal als je deze woorden leest. Ik weet hoeveel vragen er dan door je hoofd schieten. Het is zo oneerlijk. Waar is Hij, met Zijn grote woorden? Vergeten zal Hij je niet. Dat heeft Hij al aan de profeet Jesaja laten weten: 'Jouw naam staat in mijn handpalm gegrift, jouw muren staan Mij voor ogen.'. Hij vergeet je niet, je blije momenten niet, maar Hij deelt ook in de pijnlijke en moeilijke momenten. Dat doet Hij op zoveel verschillende manieren, wat voor Hem is niets onmogelijk! 

Lieve Vader, laat mij inzien dat er zoveel mogelijk is, ook al lijkt het soms zo onmogelijk. Door Uw liefde kan een hele hoop en mogen wij het in Uw handen leggen. Leer ons op U te vertrouwen! 
~Amen~

zaterdag 17 december 2011

Geschenk (Efeziërs 2:4-10)

Maar omdat God zo barmhartig is, omdat de liefde die hij voor ons heeft opgevat zo groot is, heeft hij ons, die dood waren door onze zonden, samen met Christus levend gemaakt. Ook u bent nu door zijn genade gered. Hij heeft ons samen met hem uit de dood opgewekt en ons een plaats gegeven in de hemelsferen, in Christus Jezus. Zo zal hij, in de eeuwen die komen, laten zien hoe overweldigend rijk zijn genade is, hoe goed hij voor ons is door Christus Jezus. Door zijn genade bent u nu immers gered, dankzij uw geloof. Maar dat dankt u niet aan uzelf; het is een geschenk van God en geen gevolg van uw daden, dus niemand kan zich erop laten voorstaan. Want hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: in Christus Jezus geschapen om de weg te gaan van de goede daden die God heeft voorbereid.

Over een weekje is het Kerst. Voor sommige mensen een feest van de kerstboom, kerstman en kerstballen. Tot voor kort zei Kerst mij niet zoveel, de laatste paar jaren is daar verandering in gekomen. Daarom vind ik het jammer dat mensen de gedachten van Kerst vergeten. 
Gisteren schreef ik over wie Hij voor jou is. Voor mij is Hij van grote waarde! Ook steeds meer ervaar ik dat dit niet zomaar is. Dat het niet komt omdat ik zo netjes en goed leef. Nee, helemaal niet! Als ik kijk hoe ik af en toe bezig ben dan mag ik mij diep schamen! Toch accepteert Hij mij als Zijn kind. Hoe? Omdat Zijn liefde voor ons zó groot is! Wij waren dood, maar Hij heeft ons levend gemaakt. Dit wil ik met een beeld duidelijk maken. Dit heb ik getekend, het ging eigenlijk alleen om de mensen en het gevoel maar ik heb mij laten gaan. Probeer voor jezelf te bedenken wat jij hierin ziet en wat dat voor jou betekend. Welke waarde heeft dit geschenk, dat Hij voor jou op aarde is gekomen? Welke waarde geeft dat Kerst? 

vrijdag 16 december 2011

Wie is Hij voor jou? (Jesaja 9:1-5)


Het volk dat in duisternis ronddoolt, ziet een schitterend licht.
Zij die in het donker wonen, worden door een helder licht beschenen. 
U hebt het volk weer groot gemaakt, diepe vreugde gaf u het, 
blijdschap als de vreugde bij de oogst, zij jubelen als bij het verdelen van de buit.
Het juk dat op hen drukte, de stok op hun schouder, de zweep van de drijver,
u hebt ze verbrijzeld, zoals Midjan destijds.
Iedere laars die dreunend stampte en elke mantel waar bloed aan kleeft, 
ze worden verbrand, een prooi van het vuur.
Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders.
Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman, Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst.
Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen einde komen.


Wat een heerlijke tekst. In deze maanden zijn er veel mensen die het niet meer zien zitten. De dagen duren zo lang, er is zoveel donkerte en de ziekte- en sterfgevallen vallen extra op nu de feestdagen dichterbij komen. Maar wij hoeven niet langer meer in het donker te wonen, want we worden beschenen door een helder licht. God geeft ons weer vreugde in ons leven, na alle ellende. We zullen blij zijn, er van zingen! 
En dat allemaal door een kindje dat geboren wordt in een stal in Bethlehem. Niet zomaar een kindje, een kindje met prachtige namen: Wonderbare raadsman, Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst. 
Bedenk nu eens wat dat voor jou inhoudt! Wie Hij voor jou is! 

dinsdag 13 december 2011

We need You!

Tears are falling, hearts are breaking
How we need to hear from God
You've been promised, we've been waiting
Welcome Holy Child

Een gedeelte van het nummer: Welcome to our world van Michaël W. Smith.
Als ik die eerste regels hoor, dan weet ik genoeg dingen op te noemen om naar Hem uit te kijken. Daarom vraag ik gebed voor de volgende dingen:
- een kindje van nog geen jaar dat ernstig ziek is en niet meer beter kan worden;
- alle mensen met kanker, ALS en andere vreselijke ziekten niet meer genezen kunnen worden;
- mensen die in behandeling zijn voor lichamelijke en geestelijke ziekten;
- mensen die iemand moeten missen, vooral nu de feestdagen dichterbij komen;
- voor mensen die wachten op uitslagen;
- voor de mensen die honger hebben, zodat hun monden gevuld mogen worden;
- voor mensen die verslaafd zijn;
- voor mensen die een geliefde zien aftakelen en langzaam wegglippen;
- voor mensen die de liefde van de Vader in de hemel niet kennen;
- kinderen en mensen die misbruikt en mishandeld worden of werden
- voor de minder bedeelden onder ons;
- voor mensen die een ongeluk hebben gehad en te maken hebben met een langzaam herstel en elke dag de gevolgen ervaren;
- voor mensen die geen soms geen licht meer zien;
- voor mensen die iets missen in hun leven;
- voor je familie, vrienden en andere mooie mensen om je heen, dat jij van hen mag genieten en zij van jou;
- voor de wereld, de leiders, de belangrijke mensen;
- voor de natuur, dat wij er zuinig op mogen zijn en er van mogen genieten;
- dat wij steeds meer op U mogen gaan lijken;

Er zijn nog zoveel meer gebedspunten, oneindig. Vul jouw lijstje aan. Denk niet alleen aan jezelf, denk aan anderen!

maandag 12 december 2011

Advent

Ik merk dat ik een beetje vastloop met de stukjes uit Hosea.. De hoofdstukken die volgen zijn ingewikkeld. Ik laat ze dus nu voor wat ze zijn en ga verder met andere dingen.

Advent. Tot vorige week had het niet echt een betekenis voor mij. Ik wist wel dat het de periode voor Kerst was, maar voor de rest had ik er geen idee bij. Totdat ik voor stage een dagopening moest voorbereiden en iets hierover moest vertellen. Ik kwam erachter dat Advent een bijzonder mooie betekenis heeft, waar ik heel stil van werd! Het betekend: God komt naar ons! Niet wij gaan naar Hem. Nee, Hij daalt af naar ons. Speciaal voor jou en mij.
En met Advent steken mensen kaarsjes aan. Voor iedere Adventszondag 1, er zijn er in totaal 4. En ook hier zit een speciale gedachte. Steeds gaat er één kaarsje extra branden, steeds komen wij één kaarsje dichter bij Hem. Totdat alle vier de kaarsjes branden en er licht is in deze donkere tijd. Kippenvel krijg ik hiervan. Hoe gewoon alles leek en hoe bijzonder het verhaal is. Een baby'tje, de Zoon van God & Redder van mij!

vrijdag 9 december 2011

Liefde wil ik! (Hosea 6)

Je kan er enorm naar hunkeren: geliefd worden door mensen waar jij om geeft. Alleen gebeurt het niet, alsof er een mes in je hart wordt gestoken. Juist de God van liefde en genade, die jou overlaadt met Zijn oneindige liefde, steeds weer, vraagt hier om geliefd te worden.
Wij weten heel goed wanneer wij iets fout doen. Het erge is, wij weten het maar doen het toch steeds weer. Keer op keer gaan wij met de rug naar God toe staan. En oja, ik heb iets gedaan wat ik niet mag doen.. Snel even sorry zeggen, handen vouwen en klaar maar weer!
Het lijkt net of het volk ook zo doet in Hosea 6. Ze denken dat ze met het boetelied hun zonden ongedaan kunnen maken. Maar zo eenvoudig werkt het niet! God is een God van liefde. Maar Hij weet wat er in ons omgaat. Dus Hij weet ook wanneer wij iets serieus menen en wanneer we het maar-uit-de-lieve-vrede-doen. Hem kun je niet voor de gek houden!
Terug op de liefde die God vraagt. Op zichzelf geen rare vraag. Toch is het wel opvallend. In die tijd was het gewoonlijk om te offeren, iets wat God zelf had ingesteld. Je zou kunnen zeggen: Hij overruled zichzelf! Hij vraagt iets heel kleins, maar iets heel moeilijks. Liefde. Hij wil dat je meer en meer van Hem gaat leren. Dat jij die relatie met Hem aan gaat. Dat jij Zijn liefde leert kennen en Hem liefde geeft!

donderdag 8 december 2011

Wakker worden (Hosea 5)

Het volk heeft zich afgekeerd van God. Hun is het verkeerde voorbeeld gegeven, je zou kunnen zeggen: 'Ze wisten niet beter'. Maar daar wordt het niet minder erg om. Ook in dit hoofdstuk wordt daarom ook de profeten, priesters en oudsten terecht geroepen. Zo zie je maar hoe belangrijk je bent als je een voorbeeld functie hebt.
Misschien ken je het wel.. Hoe langer je ergens mee doorgaat, hoe moeilijker het wordt om terug te gaan naar het oude. Je raakt er aan verslaaft, je weet dat het eigenlijk slecht is, maar je ziet geen weg meer terug. Zo gaat het eigenlijk ook met het volk Israël. Ze zijn verslaaft geworden aan de afgodsbeelden en omdat ze zo'n lange tijd de rug naar God hebben gekeerd wordt het heel erg moeilijk om terug te gaan. Ze zeggen weleens: 'God is een geduldig God'. Ja, dat klopt. Maar ook God heeft zijn grenzen. Daar waarschuwt God het volk en ons voor. Het kan zijn, dat als jij een hele lange tijd niets meer van je hebt laten horen dat God zoiets heeft: Ik laat je maar even aan je lot over. Zo kom je achter de consequenties van je daden en ga je inzien wat je fout hebt gedaan en waarom dat fout is geweest.
Weer iets waar een boodschap, een belofte én een plan in zit, zoals zo vaak in de Bijbel. Gods plan is: ik laat hem of haar maar even, zodat hij of zij gaat inzien waar het mee bezig is en wat de gevolgen daarvan zijn. Gods belofte is: Ik zal er altijd voor je zijn. Ook al laat ik mij even niet zien, Ik ben er en Ik geef je altijd een uitweg. Gods boodschap: probeer de gevolgen van je daden vooraf te berekenen, zo kom je niet zo snel voor onverwachte situaties te staan!
Hiermee wil God jou wakker schudden en dus geen pijn doen! Hij geeft jou verantwoordelijkheid, neem die op je en ga er zorgvuldig mee om!

woensdag 7 december 2011

Responsible (Hosea 4)

Iedere zondag mogen wij bijzonder woorden horen. Nee, dan heb ik het niet over de preek van de dominee. Ik heb het over de wet van God. Uit liefde gegeven, om ons te beschermen. Een voorrecht is het dat wij zo ons Bijbeltje open kunnen slaan om Zijn woorden te lezen en ook op internet zijn er verschillende sites waar je de Bijbel kan lezen.
In de tijd van Hosea was dat wel anders. Geen computers, laat staan internet. Papier hadden ze wel, alleen konden maar enkele mensen lezen. Zij hadden priesters. Mannen uit de stam Levi, met een speciale opdracht: het volk bekent maken met God en Zijn woord aan hen te vertellen. Als die mannen hun taak niet serieus namen, leerde het volk God niet kennen. Andere manieren hadden ze niet! Daarom wordt de priester in hoofdstuk 4 ter verantwoording geroepen.
Oke, dat was toen. Wat moeten wij daar dan mee? Nou, tegenwoordig zijn wij voor een heel stuk zelf verantwoordelijk voor de geloofsopvoeding(ook als je geen kind meer bent, je blijft groeien in geloof). Jij komt voor God te staan, om je daden te verantwoorden. Jij, niet je buurman of je vriendin, jij! Neem dus die verantwoordelijkheid, wat die mag zijn! Maar leg de schuld niet bij een ander neer!
Als je niet vertelt wordt over God, als je zelf niet meer je Bijbel openslaat om uit Zijn woord te lezen, dan verlies je een relatie. Je vergeet de liefde van God. Je kent geen eerlijkheid meer. Kortom, je bent niet meer vertrouwd met je Vader! Je kan je schouders nu ophalen, nou en? Die keus maak ik toch zelf? Ja, die keus kan je zelf maken. Maar heb je gedacht aan de consequenties? Het heeft niet alleen gevolgen op hoe mensen met elkaar omgaan(want je verliest respect, liefde en vertrouwen met en voor elkaar), maar ook de dieren lijden mee, ook de natuur lijdt mee. Nog steeds schouders aan het ophalen?
Kijk even om je heen. Houd dat beeld vast. Sla dan eens Genesis 1 open en probeer je een beeld te vormen hoe het er toen uit zal hebben gezien. Komen die twee beelden overeen? Nee.. De wereld is er een stuk lelijker op geworden. Het heeft het zwaar te verduren. Net zoals die ene vrouw, waarvan het leven geen pretje is, zie je de rimpels, de grijze haren, de doffe ogen en de wallen? Zo zucht, ziet en lijdt de wereld ook! Maak het niet nog meer kapot! Laat je vullen met Zijn liefde, het kan niet slechter! Eerlijkheid gaat boven alles, de waarheid komt toch wel boven water. Raak vertrouwd met je Papa, Hij kijkt naar je om en houdt enorm veel van jou!

maandag 5 december 2011

Afzondering (Hosea 3)

Opnieuw krijgt Hosea de opdracht om met een overspelige vrouw te trouwen, of trouwen, hij moest haar liefhebben. Hij kocht haar. Ondanks dat haar man haar met zoveel liefde overladen had, ging zij vreemd.
Nog steeds spreekt God in beeldspraak. De man is God, de overspelige vrouw is Israël.
De vrouw mag een tijd niet het huis uit komen en ze zal niet slapen met haar man. God zegt hier, dat het volk een tijd in ballingschap zal gaan. Het zal afgesloten zijn van hun leiders, van offers, gewijde stenen, orakels en huisgoden. Zolang totdat ze naar God zullen verlangen. Raar? Nee. God wil laten merken dat Zijn kinderen niet zonder Hem kunnen. Dat alles van wat wij om ons heen zien door Hem gemaakt is. En niet dat het gemaakt kan worden door afgoden of misschien wel door onszelf!
Vandaag de dag gebeurt het nog steeds. Soms doen mensen zoveel zonden, dat ze niet aan het Avondmaal mogen komen. Tijdens het Avondmaal worden wij, mensen die het vieren, een met Christus. Misschien ken je het wel: tucht. Het klinkt zwaar, maar ook hierin zit een plan van God. Hij wilt dat je jouw ogen opent en Zijn liefde ziet stralen door de wereld heen. Zodat je Hem niet meer vergeet, maar wel de afgoden die jou gebruiken als slaaf en niet als geliefde! Zo begint het Avondmaalsformulier ook heel mooi: 'Geliefde gemeente, in de Here Jezus Christus!
Zie het, voel het, ervaar het, om Zijn liefde kun je niet heen!

zondag 4 december 2011

Ongeluk tot hoop (Hosea 2:4-25

Lezen: Hosea 2:4-25

Als ik het eerst stukje van hoofdstuk 2 lees dan voel ik mij ineens heel klein worden. Ik voel dat God boos is. Boos op Zijn volk, die alleen maar kijken naar de afgodsbeelden en materiële zaken. Het laatste stukje van vers 15 komt diep bij mij binnen. Het doet pijn: 'Maar mij vergat ze - spreekt de Heer'.

Ik denk dat iedereen wel iemand weet op te noemen die ergens gek op is. Erg is het, als diegene daar zo in opgaat dat hij of zij jou vergeet. Misschien waren het je ouders, die geen aandacht voor je hadden. Misschien was het je vriend(in) die geen tijd voor je had. Misschien was het wel je broer of zus die jou niet belangrijk vond. Misschien was het de leerkracht op school die je niet zag zitten. Allemaal omdat de aandacht ergens anders heen ging. In sommige gevallen hoeft het geen afgodsbeeld te zijn, maar het gaat om het gevoel. Helemaal alleen, verlaten. Pijnlijk. Tranen stromen weer over je wangen. Was ik niet belangrijk genoeg? Ben ik niet bijzonder?
Die pijn kent God ook. Meerdere keren keerde het volk zich van Hem af en ging voor de afgoden. Zoveel pijn, keer op keer. God wilt het niet langer meer. Hij waarschuwt, ik neem haar(het volk) alles af en niemand zal haar uit mijn greep kunnen krijgen.
Alles wordt je afgenomen, je houdt niets meer over en daar sta je dan: naakt, zonder iets of iemand. Zonder iemand? Nee, luister maar, Hij roept je!
'Ik zal haar meelokken naar de woestijn
en tot haar hart spreken.
Daar zal ik haar wijngaarden aan haar teruggeven.
Het Achordal(ongeluksdal) maak ik tot een poort van hoop!
Op die dag sluit ik een verbond:
Ik maak een einde aan het geweld,
jullie zullen in rust en vrede kunnen leven.
Ik zal je hecht aan mij verbinden,
door liefde, trouw en ontferming.

Vanochtend hebben wij in de kerk Avondmaal gevierd. Toepasselijk. Vlak voordat Jezus stierf aan het kruis, werd Hij verlaten door Zijn Vader. Zo kon Hij sterven voor onze zonden, om een verbond te sluiten. Voor eeuwig, met liefde, trouw en ontferming. Wij mogen bij Hem schuilen, rust en vrede krijgen wij in ons hart! 

vrijdag 2 december 2011

Zijn relatie met mij (Hosea 1-2:3)

Omdat ik zo enorm veel geleerd heb van de vorige blog-reeks over Job, ga ik met een nieuw Bijbelboek beginnen. Deze keer kies ik voor Hosea. Hosea is het eerste boek van de verzameling van de Twaalf Profeten. Een bijzonder boek. Een moeilijk boek. Een boek waar wij, vandaag de dag, veel van kunnen leren.

Lezen: Hosea 1-2:3
Wat een raar begin van een Bijbelboek, nog vreemder is de opdracht die God geeft aan Hosea: 'Trouw een overspelige vrouw en verwek kinderen bij haar'.
De naam Hosea betekent de Heer heeft geholpen, toen ik dat las dacht ik: wil God ons zo helpen? Met zo'n rare opdracht. En al heel snel bedacht ik mij, want ik weet dat wij Gods wegen niet kunnen begrijpen. En dan Gomer, de vrouw waarmee Hosea trouwt, haar naam betekent 'voleinding': de Heer heeft voltooid. Oke, en wat moeten wij daar nu mee? Het zal niet de eerste keer zijn dat God bijzondere mensen gebruikt om zijn plan uit te voeren en te voltooien.
Hosea trouwt met Gomer en ze krijgen kinderen. De eerste is een zoon, zijn naam is Jizreël. Ook achter zijn naam zit een plan: het oordeel over het koningshuis. Ze krijgen ook een tweede kindje, Lo-Ruchama, een waarschuwing voor het volk want haar naam betekent: Ik zal mij niet nog eens over het volk van Israël ontfermen. Het derde kindje heet Lo-Ammi, een naam met een schokkende betekenis: jullie zijn mijn volk niet meer en ik zal er niet meer voor jullie zijn.
Heftige woorden die God spreekt tegen Hosea. Gelukkig geeft God Hosea ook een belofte mee: Ooit zullen de kinderen van Israël talrijk zijn. De namen van de kinderen zullen veranderen! Jullie zijn mijn volk niet meer, zal veranderen in de kinderen van de levende God. Ooit zal iedereen bij elkaar horen en één leider aanstellen. God zelf zal zaaien en ze zullen uit de aarde opschieten!

Wat leren wij hier uit?
* Gods wegen gaan ons verstand te boven
* Overal zit een plan achter, niets is doelloos
* God doet niet zomaar iets, Hij waarschuwt ons, zelfs twee keer
* God geeft keer op keer Zijn belofte, Hij stoot ons niet zomaar af
* Ooit zullen alle mensen gelijk zijn en bij elkaar horen en samen zullen ze God aanroepen