Gods trots, dat ben jij! {Jeremia 13}

God had grootse plannen met Zijn volk. Keer op keer was datzelfde volk koppig en eigenwijs. In de woestijn, maar nu ook in de tijd van Jeremia.
God wilde dicht bij Zijn mensen zijn, Adam en Eva konden het toch niet laten om van de vrucht te eten waardoor hun ogen geopend werden en ze niet langer meer in het paradijs konden blijven.
God wilde Zijn volk vastbinden als een gordel. Maar door alles wat het volk gedaan heeft, alle ontrouw, zal dat niet kunnen. Het volk zal nergens meer toe dienen.
Hoe zie ik dat in mijn eigen leven? Ik merk dat christen zijn een steeds zeldzamere verschijnsel is. Maar aan Gods aanwezigheid twijfel ik niet. In allerlei verhalen, in mijn eigen leven en dat van andere mensen, hoor ik, voel ik, ervaar ik Gods aanwezigheid. Het is niet zoals God het bedacht had, maar Hij is er wel.
Door verschillende gebeurtenissen en door het lezen van deze verhalen kom ik er de laatste tijd achter dat Gods regels niet zo gek zijn (wie ben ik eigenlijk dat ik daar aan twijfel?). Het is goed om naar God te luisteren, naar Zijn regels en naar Zijn aanwezigheid. Als wij naar Hem luisteren zijn wij Zijn trots, mogen wij Zijn trots zijn. Waardevol zijn wij al in Gods ogen, maar hoe mooi is het dat God trots op jou en mij kan zijn!