Back again

Het is inmiddels bijna een half jaar geleden dat ik mijn laatste blogberichtje geschreven heb.
Vaak kwam ik de afgelopen tijd terug om een blogje te schrijven, maar ik wist niet zo goed waarover. Mijn inspiratie was weg. En niet alleen in het schrijven.
Ik zit in mijn laatste jaar van mijn studie en ook daarin was ik mijn inspiratie kwijt, met het uitstellen van het afstuderen tot gevolg. Even een time-out, even rust nemen en bedenken wat ik wil. Dat diploma komt er wel, al is het een half jaar later.

En nu merkte ik afgelopen week dat ik weer behoefte had om te schrijven, om mijn ervaringen -in het geloof-  te delen. Ik ga het maar weer eens oppakken! Want er is zoveel moois om over te schrijven! De komende tijd wil ik stilstaan bij Advent, het feest van Licht! En dat is voor mij dubbel. Want ik heb zelf ervaren hoe het is als een kaarsje met moeite kan branden, maar ook wat het is als een -figuurlijk- verterend vuur door je binnenste kan gaan.
Ik wil graag een stukje met jullie delen uit het boek 'Duizendmaal dank' van Ann Voskamp. Dit boek heeft mij geraakt en elke dag weer denk ik er aan terug. Daarom ook de nieuwe blogtitel: eucharisteo, dankzegging. Want dankbaarheid bouwt vertrouwen, vertrouwen op God.

Duister is heilige grond, glorie die voorbij gaat. 
In het zwartste duister is God het meest nabij, 
aan het werk om Zijn volmaakte en rechtvaardige wil te volvoeren. 
Ook al is het zwart om ons heen en zien we niks en lijkt onze wereld
in te storten en voelen we ons bitter alleen,
Christus is juist dan dichtbij ons, 
de rechtopstaande balk die ons steunt in de aardbeving. 
- Ann Voskamp, Duizendmaal dank -