Lezen: Spreuken 5
Ik zie hoe huwelijken kapot gaan.
Ik zie hoe kinderen moeten kiezen tussen hun ouders,
verscheurd worden door verdriet, vragen en schuldgevoel.
Ik zie mensen die niet meer weten wat liefde is
en wat liefde doet.
Ik zie een wereld die voor zichzelf kiest,
waarin "samen" niet langer een werkwoord is,
niet voor iedereen.
En dan lees ik spreuken 5, het tegenovergestelde van hoe het soms gaat in huwelijken.
Liefde is iets tussen de man en de vrouw. Een verbond, wat niet kapot hoort te gaan.
Ja, soms zijn de omstandigheden uniek en dwingt het tot een scheiding.
Maar als we God écht betrekken in ons leven, in het huwelijk, dan hebben we toch
niet meer nodig? Dan zijn al je behoeften toch voldaan?
Noem het ouderwets, niet meer van deze tijd, maar wat zou het mooi zijn als de Liefde
weer terugkeert. Dat het niet meer uniek is samen te blijven, trouw te zijn en God als
middelpunt in het huwelijk te hebben. Niet ik, niet jij, maar God!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten