Bij het schrijven deze blog luisterde ik onderstaand nummer.. Misschien mooi om dit te luisteren als je het leest..
Als jij jezelf zou moeten omschrijven.. Ben jij dan een volger of een leider? Ik denk dat in ieder persoon wel iets zit van een leider, of je het echt laat zien of niet. Zelf neem ik graag taken voor mijn rekening en neem ik wel eens de leiding(lang niet altijd, dat heb ik afgeleerd). Toen las ik van de week onderstaande tekst en dat zette mij aan het denken en het bracht mij ook tot rust..
Op de dag waarop de tabernakel met de verbondstekst was opgebouwd,
werd hij overdekt door een wolk. Die avond was de wolk als een lichtend
vuur boven de tabernakel te zien, en dat bleef zo tot de volgende morgen.
Zo was het voortdurend: de wolk overdekte de tabernakel en was ’s nachts
te zien als een vuur. Telkens als de wolk zich van de tent verhief trokken
de Israëlieten verder, en op de plaats waar de wolk stilhield sloegen ze hun kamp op.
Op bevel van de HEER trokken de Israëlieten verder, en op bevel van de HEER
sloegen ze hun kamp op. Zolang de wolk op de tabernakel rustte, bleven ze op de plaats
waar ze waren. Bleef de wolk lange tijd boven de tabernakel hangen,
dan braken de Israëlieten al die tijd niet op; ze hielden zich aan de aanwijzingen
van de HEER. Soms bleef de wolk maar een paar dagen boven de tabernakel hangen.
Ook dan sloegen ze hun kamp op wanneer de HEER daartoe bevel gaf en
trokken ze weer verder wanneer de HEER het beval. Soms ook bleef de wolk
alleen van de avond tot de morgen. Als hij zich dan ’s morgens verhief, trokken ze verder.
Zodra de wolk zich verhief, of dat nu overdag gebeurde of ’s nachts, trokken ze verder.
Rustte de wolk langere tijd boven de tabernakel – een paar dagen of een maand of nog langer –
dan bleven de Israëlieten al die tijd op de plaats waar ze waren; pas wanneer hij
zich verhief trokken ze weer verder. Op bevel van de HEER sloegen ze hun kamp op,
en op bevel van de HEER trokken ze verder. Ze hielden zich aan de aanwijzingen van de HEER,
die de HEER hun bij monde van Mozes gegeven had.
{Numeri 9:15-23}
Ik weet niet wat deze tekst met jou doet, maar bij mij kwam het binnen.
De wereld waar ik in leef, op dit moment, staat bol van het gaan, altijd maar doorgaan. Leiderschapstrainingen komen regelmatig voorbij, zowel in het zakenleven, maar ook in de kerk. Voorop gaan in de tocht dat is de plek, want als je achteraan komt dan kun je zomaar de tocht kwijtraken..
Het maakt mij verdrietig, want hoeveel mensen zijn we al niet kwijtgeraakt? Hoeveel mensen konden de gigantische stroom niet meer bijbenen? Hoeveel lieve broers en zussen zijn oververmoeid door het gaan, door het jagen.
Sta eens stil, durf het eens aan. Vertrouw op God. Hij zal niet eerder vertrekken dan jij de benodigde rust gehad hebt. Ooh en ik voel direct de strijd in mij losbarsten. Want ik heb zo vaak gedacht de afgelopen periode dat ik verder kon, dat ik genoeg rust genomen had, dat ik de wereld weer aan kon. Maar ik werd genadeloos onderuit gehaald. Ja, zonder genade. Want deze wereld kent geen genade. God kent genade. Hij weet wanneer we een adempauze nodig hebben en wanneer we weer verder kunnen. Hij kent ook onze strijd daarin in, om te vertrouwen, om los te laten en om ons over te geven. Maar Zijn handen, die de aarde en de hemel schiep, zullen jou veilig bewaren.
Ga in gesprek met Hem. Vraag Hem of je verder kan gaan, of dat je nog meer rust verdiend. Ja, verdiend, want je mag op adem komen, je mag even om je heen kijken, je mag even tot rust komen, om daarna weer gesterkt verder te kunnen.
Voel je de liefde die hier spreekt? Ik bid het voor jou.
Wat een mooi Bijbelstukje. Laten we op Hem vertrouwen dat Hij het goed doet in ons leven. Ook al zien wij maar een klein stukje van onze weg.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel!
BeantwoordenVerwijderen