U moet alleen de HEER, uw God, zijn toegedaan, zoals u dat tot nu toe bent geweest.
De HEER verdreef grote en machtige volken voor u,
niemand kon tegen u standhouden, tot op de dag van vandaag.
Hoe vaak kwam het niet voor dat slechts een van u wel duizend man achtervolgde?
Dat kwam doordat het de HEER was, uw God, die voor u streed, zoals hij had beloofd.
Daarom is het voor u van levensbelang hem lief te hebben.
{Jozua 23:8-11}
Deze indrukwekkende woorden klonken zondag bij mij in de kerk. En ze raakte mij, ze laten mij niet los, steeds opnieuw klinken ze in mijn hoofd.
Het afgelopen half jaar heb ik gemerkt dat het leven anders kan gaan dan "gepland" en dat viel en valt nog steeds niet mee. Gepland bewust tussen haakjes, want op dat moment was ik ervan doordrongen dat God uiteindelijk je weg bepaalt, maar dan nog, ik keek uit naar dingen en die dingen vielen als scherven op de grond.
In die periode en nog steeds heb ik veel over God geleerd en daarbij ook over mijzelf. Maar deze tekst is wel een belangrijk puzzelstukje in de hele puzzel. Gods liefde geeft levensadem. Het geeft houvast, het geeft leven. Meer een meer ga ik van God houden, Hem liefhebben. Niet alleen op zondag, niet alleen op de momenten dat het mij uitkomt. Maar op elk moment van mijn leven. Op steeds meer plekken zie ik God. God leeft door mijn leven heen.
Dat is niet alleen maar leuk en mooi. Het geeft ook strijd. Want er zijn dingen die ik los moet laten, die niet langer meer in een leven horen dat op twee gedachten hinkt. Ik heb keuzen moeten maken, diep van binnen en nog steeds vind ik het lastig en nog steeds moet ik elke dag keuzen maken. Maar zoals de quote in het plaatje ook zegt: Dankzij Zijn genade, kan een gebroken leven prachtig worden. Heb daarom Hem lief! Hij die Zijn leven gaf voor jou, om zo de stukjes te lijmen, te helen, tot wat God voor ogen heeft; JIJ!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten