Een nieuwe dag

Deze titel brengt misschien een grote frons op je gezicht. Op het moment dat deze blog gepubliceerd wordt is het avond, rond een uur of 8. Waarom dan een nieuwe dag? Kan ik die niet beter morgenochtend lezen, als start van de nieuwe dag? Nee. Misschien is het juist goed om dit te lezen voordat je naar bed gaat. En ach, lees je het wel overdag, dan hoop ik dat het inspiratie mag zijn voor de nieuwe dag die in het verschiet ligt.

Laat mij in de morgen uw liefde horen,

in u stel ik mijn vertrouwen,

wijs mij de weg die ik gaan moet,

mijn ziel verlangt naar u.

{psalm 143:8}

Deze tekst heeft mij bijzonder geraakt. Het is prachtig vertaald door Sela en staat op hun nieuwe cd. Dit stukje van het lied zing het liefst mee. 

Maar waarom die morgen dan? Een lied voor in de nacht is toch een beter idee? Hoeveel mensen worden niet gekweld door de nacht? Zo donker, slapeloos, vol verdriet, eenzaamheid, rouw en kou. 

Het is juist de ochtend. En ik wist niet hoe ik het voor deze blog onder woorden moest brengen. Misschien merk je in mijn schrijven de worsteling hoe ik dit over moet brengen. Gelukkig was daar het mailtje van Ann Voskamp, waar ik mij op heb ingeschreven. Het mailtje dat er al twee dagen lag, maar waar ik mij niet toe kon zetten om te lezen, tot vanavond. En daar stond precies die ene zin die ik voor deze blog nodig had:

When morning breaks, 

it breaks all the mistakes of yesterday, 

breaks through our dome of dark, 

so all His fresh mercies can flood in.

{from 1000Gifts}

Dit is het. De morgen, de nieuwe morgen. Die je schoon mag beginnen. Die je allereerst met God mag beginnen. 

Ik ken de moeilijke nachten, maar na elke nacht, hoe die ook was, dankte ik God voor de nieuwe dag die aangebroken was. Dat was niet altijd makkelijk, want het zou weer soms weer strijd en verdriet betekenen, maar ik wist ook dat God met die nieuwe dag iets moois van plan was. Elke morgen opnieuw was Hij het heel persoonlijk die mij schoon waste. Die het verlangen aanwakkerde om het van Hem te verwachten. Zijn liefde raakte mij op heel kwetsbare plekken aan. Elke morgen opnieuw liet Hij mij merken hoe oneindig Zijn trouw was, dat Hij de weg met mij ging, ik hoefde niet alleen te gaan. En zo ging mijn ziel steeds meer verlangen naar Hem, de Vader! 

En zo, komen psalm 25,30 en 84 in één tekst samen. Hoe wonderlijk en bemoedigend! 

Maak mij, HEER, met uw wegen vertrouwd,

leer mij uw paden te gaan.

Wijs mij de weg van uw waarheid en onderricht mij,

want u bent de God die mij redt,

op u blijf ik hopen, elke dag weer.

{psalm 25:4-5}

Zijn woede duurt een oogwenk,

zijn liefde een leven lang,

met tranen slapen we ’s avonds in,

’s morgens staan we juichend op.

{psalm 30:6}

Van verlangen smacht mijn ziel

naar de voorhoven van de HEER.

Mijn hart en mijn lijf roepen

om de levende God.

{psalm 84:3}

Als ik morgen wakker wordt dan zingt mijn ziel van Gods liefde om de weg die Hij mij wijst. En met dat gevoel mag ik mij vanavond vrij van zorgen en verdriet, veilig bij Hem te ruste leggen. Hij is bij mij.