Op de laatste dag, het hoogtepunt van het feest, stond Jezus in de tempel, en hij riep:
‘Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken!
“Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft,”
Oudejaarsavond zat ik in de kerk. Ik hoorde een prachtige preek over psalm 84. Een psalm die de laatste dagen steeds door mijn hoofd schiet. Tijdens de preek werd bovenstaande tekst genoemd. Nieuwjaarsochtend zat ik opnieuw in de kerk, om het nieuwe jaar met God te beginnen. Ook toen klonk deze tekst. Thuis zocht ik het nog eens op. De tekst raakte mij. Ik moest er iets mee. Maar wat?
Dit jaar houd ik een dagboek bij. Ik gebruik het boek: Nu & Later van Carianne Ros. Elke dag een vraag, drie jaar lang. Gisteren was de vraag: welk thema heb je voor dit jaar of welke Bijbeltekst. Meteen schoot psalm 84 door mijn hoofd, maar ook psalm 42 en uiteindelijk kwam ik ook uit bij Johannes 7:37-38. Mijn verlangen is een Levende God. De Levende God die het afgelopen halfjaar heel dichtbij is geweest. Ik heb God leren kennen op een diepe manier. Ik wil meer. Wat ik meer wil weet ik niet precies. Ik wil mij meer verdiepen in de Bijbel. Ik wil God beter leren kennen. Ik wil meer vertrouwen op God.
En tegelijk besefte ik wat een vriend van mij afgelopen week ook zei: 'Elies, je kunt maar één ding tegelijk'. En meteen daarna kwam er iets op facebook wat precies hetzelfde zei.
Ik kom terug bij het verlangen. Het verlangen van de pelgrim van psalm 84, dicht bij God zijn. Het verlangen van de pelgrim in psalm 42, dorst naar God, de Levende God.
Ineens valt het samen. De eerste stap in mijn verlangen is naar Jezus toegaan. Hij roept en ik mag mijn leven in Zijn handen leggen. Hij zal er voor zorgen. Hij zal mijn dorst lessen en uit mijn hart zullen er stromen van levend water komen. En stiekem, ergens, merk ik dit al. Dit veranderd mijn leven. En dit wil ik doorgeven, dit is niet iets om voor mijzelf te houden, dit moet uitgedeeld worden, willen jullie het ontvangen?
Gelukkig de mens die op u vertrouwt!
{Psalm 84:13}
Beste Liesje, wat leuk dat het dagboek je heeft aangezet om over deze vraag na te denken. Bij het lezen van jouw antwoord, komt bij mij hetzelfde verlangen naar boven om dicht bij Jezus te leven. Ik moest ook denken aan psalm 27:4: "Ik vraag aan de HEER één ding, het enige wat ik verlang: wonen in het huis van de HEER alle dagen van mijn leven, om de liefde van de HEER te aanschouwen, hem te ontmoeten in zijn tempel." Stel dat we één wens mochten doen, dat we één verlangen mochten noemen... wat zou dat dan zijn? Want ik ben het zeker met je vriend eens die zei: 'Je kunt maar één ding tegelijk'. Is het niet ons meest diepe menselijke verlangen om de liefde van de HEER te aanschouwen? Ieder mens wil zo graag gekend worden en gezien en gehoord worden en in dit verlangen is Jezus het antwoord: Zoals je al schrijft: Jezus roept ons naar zich toe om onze dorst te lessen... Niet alleen voor onszelf, maar inderdaad om weer uit te delen. Je hebt het prachtig verwoord, dank je wel voor je inspirerende blog! Gods zegen en nabijheid gewenst voor komend jaar, Carianne Ros
BeantwoordenVerwijderen