Soms denk ik wel eens, waar gaat dit allemaal heen..
En dan ineens vallen puzzelstukjes op zijn plek.
Ik snap niet ineens alles, maar ik zie nu wel perspectief.
En dat maakt mij ineens veel dankbaarder.
Ik besef op zo'n moment wat weer wat Sheila Walsh schreef:
wat moest gebeuren is gebeurd.
Dank U God, dat U Uw plan volgt en dat mag beseffen dat U voor mij zorgt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten