Wat is er mis met deze wereld? {Micha 6:8}

Er is jou, mens, gezegd wat goed is,

je weet wat de HEER van je wil:

niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten

en nederig de weg te gaan van je God.

{Micha 6:8}

Duizenden vluchtelingen.
Mensen die elkaar afslachten.
Rampen die gebeuren.
Ernstig ziekten die lichamen verwoesten.
Er is honger, oorlog, verdriet, wanhoop en pijn.
Je hoeft het journaal maar aan te doen, de kranten maar open te slaan of op internet kijken of het komt je met volle vaart toestromen.

Wat is er mis met deze wereld?

We wijzen naar de onruststokers, de daders van aanslagen, de mensen die de wereld uitputten. Maar wordt het niet tijd om naar onszelf te wijzen?
Wat is er mis met deze wereld? Ik.

We hebben recht op vakantie.
Recht op een gezin.
Recht op geluk, waarbij grenzen vervagen.
Recht op een lang leven, in volle gezondheid.

Ja, hebben we dat recht? Draait het alleen maar om mijn recht? Om mijn ego die denkt overal recht op te hebben en daar voor te vechten en niet terug te deinzen als het ten koste gaat van een ander.

Bij recht doen past maar één manier: nederigheid. Jezelf opzij zetten. Liefde uit te delen, met een enkelvoudig hart. Zonder bijbedoelingen, zonder winst te willen maken, zonder later achter de rug om slecht te spreken.

Er zijn zoveel stemmen die wij niet meer horen,

zoveel mensen aan wie onrecht is gedaan.

Zoveel hartenkreten zijn aan onze oren

voorbijgegaan.

Er zijn zoveel tranen die wij niet meer drogen,

zoveel moeders met een kind dat honger lijdt.

Maar wij sluiten onze moegekeken ogen

van tijd tot tijd.

Heer, leer ons recht te doen

aan zovelen,

en altijd te handelen als U.

Heer, leer ons trouw te zijn

in het delen,

en eenvoudig te wandelen met U.

Zoveel jongens zijn als kindsoldaat geronseld,

zoveel meisjes in de asfaltwildernis.

Zoveel moois waarvan we weten dat hun onschuld

gestolen is.

Er zijn zoveel vaders nooit meer teruggekomen,

zoveel ouderen van huis en haard beroofd.

Maar de roze wolk van welvaart waar wij dromen

heeft ons verdoofd.

Heer, leer ons recht te doen ...

Zondags horen wij Uw woord en zeggen amen.

En wij prijzen U om alles wat U doet

en wij wentelen ons zonder ons te schamen

in overvloed.

Laat Uw woorden weer goed nieuws zijn voor de armen

als een balsem op vergeefs geleden pijn.

Laat de zwakken weer in Uw en ons erbarmen

geborgen zijn.

Heer, leer ons recht te doen ...

{Rikkert Zuiderveld} 

Take me deeper {Exodus 15:2-6}

De HEER is mijn sterkte, hij is mijn beschermer,

de HEER kwam mij te hulp.

Hij is mijn God, hem wil ik eren,

de God van mijn vader, hem loof en prijs ik.

Zijn naam is HEER, hij is een krijgsheld.

De wagens van de farao slingerde hij in zee.

Daar, in de Rietzee, verdronk het leger,

zijn beste officieren kwamen om.

Wild kolkend water overspoelde hen,

ze verdwenen in de diepte, zonken als een steen.

Uw hand, HEER, ontzagwekkend in kracht,

uw hand, HEER, verplettert de vijand.

{Exodus 15:2-6}

Na tien maanden was ik terug op de plek. De plek waar ik naar toe ging om tot rust te komen, na te denken en mijn vragen en twijfels aan God voor te leggen. Ik werd gestuurd door een mens, maar begreep later dat God het zelf was die mij, via die persoon, stuurde. Veel later zou ik begrijpen dat het het begin was van een omkering, er gebeurde meer die dagen erna en ik begreep het niet op dat moment.
Ik zat vol met vragen, vragen waar ik nu nog geen antwoord op heb, maar ergens geeft dat niet (meer), het draait niet om die antwoorden. Het draait om de dingen die ondertussen gebeuren en zijn gebeurd. Hoe perspectieven veranderen. Want op dat moment beukten de golven tegen mij leven aan, ja ze leken zelf te overspoelen en soms leek ik grip te verliezen want de ondergrond werd glad.
En toen was daar dat lied. Tien maanden geleden luisterde ik het en na tien maanden kwam het "ineens" in mij op terwijl ik daar zat. Het kwam in perspectief en met de woorden van een preek van afgelopen zondag begon ik het te begrijpen. Ik durfde het toen niet volledig mee te zingen, bang voor wat er nog meer zou komen, maar nu klonk het in mijn hart weer:

Take me deeper than my feet could ever wander

And my faith will be made stronger

In the presence of my Savior

Ik ging diep, maar niet zonder mijn hemelse Vader. Steeds opnieuw was Hij het die mij beschermde om te vallen. De golven beukten, de zee raasde om mijn leven heen, maar het was niet tegen mijn leven. Het was, zoals ik zondag in de kerk las, het was zoals het volk Israël door de Rietzee liep. De zee was er met al haar kracht, maar Gods machtige hand beschermde het volk, zodat het er doorheen kon lopen. Ze werden door het water gered, ze kregen nieuw leven door het water. 

Ik worstelde met God, leek ontwricht. Maar God droeg mij verder. Leidde mij naar diepere waters. Moedigde mij aan en zei dat ik in Zijn kracht door die diepe zee kon gaan. Door water werd ik gered en startte een nieuw leven. 

Your grace abounds in deepest waters

Your sovereign hand

Will be my guide

Where feet may fail and fear surrounds me

You've never failed and You won't start now

So I will call upon Your name

And keep my eyes above the waves

When oceans rise

My soul will rest in Your embrace

For I am Yours and You are mine

{Oceans - Hillsong}

Gods liefdeslied voor jou

Moet je door het water gaan – ik ben bij je;

of door rivieren – je wordt niet meegesleurd.

Moet je door het vuur gaan – het zal je niet verteren,

de vlammen zullen je niet verschroeien.

Want ik, de HEER, ben je God,

de Heilige van Israël, je redder.

{Jesaja 43:2}

Strijden. 

We strijden voor vrijheid.

We (be)strijden tegen ziekten. 

We strijden tegen terroristen. 

Als de ander slaat, slaan wij nog een tikkeltje harder terug. 

Ja, toch? We laten het niet maar zo over onze kant gaan. 

En er zijn veel mensen die moeten vechten voor liefde. Genegenheid. Gezien worden. Geaccepteerd worden. Gelijkheid. In gezinnen, organisatie, klaslokalen, kerken. Schreeuwend en vechtend. Misschien schiet er een naam door je hoofd, of misschien herken je jezelf er wel in.  

Strijden en vechten zijn niet de oplossingen, al lijken ze misschien op korte termijn wel te werken. God leert ons iets anders. Hij zingt een liefdeslied naar ons, Hij wil het in onze harten leggen, zodat jij en ik het ook kunnen zingen. Zodat wij onvoorwaardelijke liefde geven aan hen die het zo ongelooflijk nodig hebben. Om harten te veranderen, want het veranderd harten en zo brak het mijn hart, toen ik het net las. Leg de strijdbijl maar neer, mijn lieve kind. Ik heb voor jou gestreden en overwonnen. Mijn liefde vergezeld je, waar je ook gaat.

You steady me 

Slow and sweet we sway

Take the lead and I will follow

Finally ready now

To close my eyes and just believe

That you won’t lead me where you don’t go

When my faith gets tired

And my hope seems lost

You spin me round and round 

And remind me of that song

The one you wrote for me

And we dance

And we dance 

I’ve been told 

To pick up my sword 

And fight for love

Little did I know 

That love had won for me

Here in your arms

You still my heart again 

And I breathe you in 

Like I’ve never breathed till now

When my faith gets tired

And my hope seems lost

You spin me round and round 

And remind me of that song

The one you wrote for me

And we dance

And we dance 

And we dance

And we dance 

Just you and me

And I will lock eyes 

With the one who’s ransomed me

The one who gave me joy from mourning 

And I will lock eyes 

With the one who’s chosen me

The one who set my feet to dancing 

We dance

Just you and me

It’s nice to know 

I’m not alone 

I’ve found my home here in your arms

{Bethel Music - We dance}