Stiekem ben ik heel benieuwd hoeveel van de jongeren in de kerk dit denken. Je maakt een enorme verandering mee, lichamelijk en geestelijk. Je hebt identificatiefiguren nodig, het liefst iemand anders dan je ouders. Een omgeving die vertrouwen in je heeft en kansen in je ziet.
Waar wij vaak alleen maar de buitenkant zien, ziet Jezus de binnenkant. Hij sprak met mensen aan de rand van de samenleving, ze deden er toe. Ook ziet Jezus mogelijkheden waar wij alleen maar kunnen blijven hangen in de onmogelijkheden.
Jezus ziet de diepe binnenkant van mensen, een hart dat hunkert, woorden die gehoord moeten worden, tranen die gezien moeten worden.
Wat wij moeten doen? Leren kijken met de ogen van Jezus. Dit kan alleen door heel dicht bij God te leven. Uit Zijn woord te lezen en tot Hem te bidden en ook voor elkaar te bidden.
Ik denk dat in ieder van ons zo'n jongere schuilt, ook al zijn we 30, 40, 50, misschien wel 60. Wij hebben een identificatiefiguur nodig. Iemand die ons echt kent, die kansen in ons ziet en die vertrouwen in ons heeft. Wij hebben een omgeving nodig die echt is, waarin woorden gesproken mogen worden, tranen mogen vloeien en harten gevuld kunnen worden.
God belooft ons herstel. God belooft ons een geweldige toekomst en jij mag erbij horen als kind van het Verbond. Luister naar Gods stem die zegt:
Roep mij aan
en Ik zal je antwoorden,
Ik zal je grote, wonderlijke dingen bekendmaken,
dingen die je volkomen onbekend zijn.