We weten inmiddels dat het volk en de leiders niet willen luisteren naar de woorden van Jeremia. Alleen zijn ze vergeten met Wie ze te maken hebben, de God van ons leven. God geef niet op. Hij geeft Jeremia de opdracht om al zijn woorden die hij gesproken heeft op te schrijven om zo door te dringen tot de leiders van het volk en het volk zelf ook.
Baruch schrijft alles op en gaat naar een plek in het openbaar en leest de woorden van God voor. De raadsheren die deze woorden horen schrikken hevig, het lijkt alsof het tot hen doordringt wat er staat geschreven. Maar wat doen ze? Ze willen dat Baruch en Jeremia zich schuilhouden. Ze zijn als de dood dat er iets gaat gebeuren. De raadsheren gaan vervolgens naar de koning en de tekst wordt aan de koning voorgelezen. Wat doet de koning? Hij scheurt steeds een stukje van de rol af en gooit het in het vuur. Weg ermee. "Wij luisteren niet naar die woorden."
Hoe lees jij die Bijbel? Lees jij elk woord of lees je liever de woorden die je uitkomen? Ben jij iemand als Jeremia die luistert naar de woorden van God of ben je de koning die verbrand wat hij niet wil horen?
Er staan mooie dingen in de Bijbel, maar soms kunnen de woorden ook pijnlijk zijn. Mijn vraag aan jou is om te gaan bekijken waarom ze zo pijnlijk zijn. Waarom wil/kan je er niet naar luisteren? En onthoud daarbij dat God vol liefde en genade is, dat Hij jou geen opdracht geeft die je niet aankan. Zijn die woorden dan nog zo pijnlijk? Of kun je er kracht uitputten?
Ik denk dat het goed is om te beseffen dat dit niet na één keer lezen veranderd is. Sommige teksten raken je gewoon diep in je hart. Gun jezelf de tijd om te leren om te gaan met die pijn. Vraag God om hulp, om Zijn wil. Kijk naar het leven van Jeremia, hij was zijn leven niet zeker, maar toch ging hij door omdat hij wist dat God naast hem stond en hem zou helpen. Vertrouw op Hem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten