Misschien vraag je je af wat dit plaatje met de titel van deze blog te maken heeft. Ik hoop dat je na het lezen van deze blog de link begrijpt.
Het meest intense verhaal van de Bijbel, voor mij in ieder geval. Ik voel haast de pijn, de last die Jezus moest dragen. Nee, eigenlijk voel ik het niet, want het is maar een schijntje van wat Hij door moest maken. Toch, schreeuwt mijn hart. Het had niet zo gehoeven. Waarom zoveel pijn en ellende? Kon Jezus niet langer blijven leven om nog meer wonderen te doen, nog meer mensen aan te raken, nog meer verhalen?
Jezus heeft gedaan wat Hij moest doen. Hij moest door de hel voor onze zonde. De diepe ellende, dieper dan wij ooit zullen en hoeven te ervaren, die heeft Hij gevoeld én doorstaan. Hij wist wat Gods plan was, Hij wist dat Hij dit moest doen. Dit was Zijn opdracht die Hij had meegekregen.
En hoe zit het bij jou? Het voelt soms zo fijn om je te verstoppen op een plekje en niet voort te bewegen. Maar werkt dat, schiet je er iets mee op? Nee. Zoals terugkijken je verlamt, zo wordt je ook zonder kracht als je blijft waar je bent. Een moment van bezinning en reflectie is niet slecht, juist heel goed. Maar doe je er ook iets mee? Zie je waar het anders moet in je leven? Ga ervoor! God geeft jou een cadeau in handen en wil dat je het steeds verder opent. Het is zoals die grap. Je krijgt een enorme ingepakt cadeau. Je haalt het papier eraf en ziet weer een ingepakte doos, ook die pak je uit en weer kom je bij een nieuwe doos. En zo gaat het maar door. Totdat je bij dat ieniemienie kleine doosje uitkomt en daar zit het meest kostbare cadeau in van je leven.
En als het je zwaar valt, pak die dozen dan niet weer opnieuw in. Kijk naar degene die het jouw gegeven heeft. Zie de liefde, de passie en de steun. Hij wil niets liever dat je je ontwikkeld en op de plek bent waar je hoort!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten