Aandacht {Genesis 1, Psalm 139, Matteüs 9}

Aandacht.. Ik weet niet wat dit woord bij jou oproept. Toen ik erbij stil stond kwam ik erachter hoe Bijbels dit woord eigenlijk is. Vaak zijn we gericht op de negatieve kant, hoe kinderen en volwassenen de meest bizarre acties uithalen om aandacht te krijgen. Maar ik doel eigenlijk op het gezien worden, geliefd zijn door andere mensen, aandacht geven aan. Ik las in een boek iets moois:

"Wanneer we in aandacht zijn, zijn we niet gericht op íets, 

maar mag alles wat zich in ons bewustzijn voordoet er zijn."

en 

"Aandacht geven betekent af en toe pauzeren. Onthaasten."

Op de één of andere manier moest ik denken aan het scheppingsverhaal. Als ik dat zo lees, dan proef ik Gods geweldig aandacht. En het mooie is, nadat God de schepping gemaakt had nam Hij rust, onthaasten, om vervolgens geweldig te genieten van dat wat Hij geschapen had. 

David bezingt Gods aandacht in psalm 139. Hoe God jou en mij wonderlijk gemaakt heeft, dat wij niet aan Zijn aandacht kunnen ontsnappen. Waar we ook gaan Hij merkt het op, we zijn geen geheim, Hij had aandacht voor jou en mij, nog voordat iemand anders aandacht voor ons kon hebben. Wauw.

En dan kijk ik naar het leven van Jezus. Naar de mensen die Hij ontmoet, de verhalen die Hij vertelt. Hij heeft oog voor de ander, is bewogen, Hij heeft aandacht voor de minste of geringste aanraking. 

Ik kijk naar mijn eigen leven en de wereld om mij heen. Niks gaat snel genoeg, alles kan beter, het resultaat geldt. Nee. Het klopt niet. Aandacht geldt, liefde geldt, zien geldt. 

God keek om zich heen, ik voel Zijn diepe zucht en zegt: "Het is zeer goed".

David zingt het uit: Heer, u kent mij, u doorgrondt mij, u weet het als ik zit of sta, u doorziet van verre mijn gedachten, ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op, met al mijn wegen bent u vertrouwd. Jezus, hij voelde hoe de vrouw hem aanraakte en hij richtte zijn aandacht op haar, op de vrouw die volgens het volk de minste aandacht waard was. En de vrouw.. Ze genas. 

What you need is important to me. Dat was het kaartje dat ik trok, een tijdje geleden. Een willekeurige in een stapel van veel. Ik vond het mooi, maar vergat het vrij snel. Maar nu met deze blog komt het weer boven. Aandacht. Wat mij bezig houdt, vindt God belangrijk. Het gaat Hem aan. Hij wil jou aandacht schenken, zoveel oneindig veel. 

Een opdracht voor jou en mij!