Zelfstandig. {Efeziërs 2:21-22}

Vanuit hem groeit het hele gebouw, steen voor steen, 

uit tot een tempel die gewijd is aan hem, de Heer, 

in wie ook u samen opgebouwd wordt tot een plaats 

waar God woont door zijn Geest.

{Efeziërs 2:21-22}

Zelfstandig. Het woord viel tijdens een gesprek. Een woord waar niks bijzonders aan lijkt, tot na het gesprek. Mijn gesprekspartner benoemde het als een on-bijbels woord. Ik moest er even over nadenken, tot vanmiddag ineens in mijn hoofd deze blog zich vormde. 

Elk element in dit woord klopt niet met wat in de Bijbel staat en dat was nogal een schok. Ik die al van jongs af aan zo zelfstandig is. Die als kleuter al op de fiets stapte om een boodschapje te doen bij de winkel. Die op jonge leeftijd al alleen in de trein stapte om te gaan logeren op twee uur rijden afstand. Onbijbels. 

Zelf. Het eigent iets toe. Ik doe het. Ik kan dit. Jouw hulp heb ik niet nodig. Alleen. 

Standig. Staan. Ergens klinkt er ook iets verhevens in door. Iets met macht en aanzien. 

De Bijbel leert mij iets anders. Iets wat het afgelopen jaar mij greep, wakker wilde schudden. Iets waar ik moeite mee heb, moeilijk te voelen en te accepteren. Eén woord. Vijf letters. Liefde. Onmetelijke liefde. Liefde die door dik en dun gaat, door dalen en bergen. Liefde die beweegt, die troost, omarmt en beschermt. Onvoorwaardelijk. 

Jezus, het grote voorbeeld in de liefde. Hij leert geen zelfstandigheid. Hij leert afhankelijkheid. Hij leert samen, met elkaar een gemeenschap zijn, omzien naar elkaar. De knie durven buigen en dienen. Vanuit Zijn liefde vormen wij ons tot een tempel, waar de stenen elkaar tot steun zijn. Waar we opgebouwd worden, een plek waar God vertoefd door Zijn Geest. 

Liefde. Zoals Pooh het mooi zegt: soms geven de mensen zoveel om elkaar, ik denk dat het liefde heet. Die liefde, het kwam afgelopen week op bijzondere manieren tot uiting. Open deuren, gesprekken waarin mensen aangaven veel om mij te geven, nieuwe contacten. En liefde is niet zelfzuchtig, liefde is er om uit te delen, om zich te laten vermenigvuldigen.