Kerk van de toekomst?!

Vorige week donderdagavond was de eerste avond van YEP: Youthleaders Education Program. Daarin gaan wij als jeugdleiders nadenken over wat wij voor jeugdleider willen zijn en over nog veel meer zaken. Er werd daarin ook verteld dat in 2030 het aantal leden van de Protestantse kerk gehalveerd is.
Daar schrok ik wel van. Gehalveerd, dat betekend dus dat de helft weg is. Waarheen? Ik merk het zelf ook in de kerk. Diensten die maar matig bezocht worden. Veel lege plekken. Mensen die je al een tijdje mist. Geloven lijkt niet meer zo vanzelfsprekend. Het geloof wordt niet meer gedeeld. Het geloof wordt thuis niet meer voorgeleefd, denk ik wel eens. Dat vind ik zo jammer! Want op die donderdagavond hebben wij, geloofsgenoten, mensen die een hart hebben voor de jongeren in de kerk, nagedacht over een stukje van de kerk van de toekomst. Wat verteld God ons? Wie is Jezus voor ons? Wat straalt Hij uit? Wat willen wij uitstralen naar de jeugd(en misschien ook naar andere mensen)? Zulke belangrijke vragen. Goed om daar mee bezig te zijn.
Ik kwam deze spreuk tegen en die vind ik heel treffend. Ik daag je uit om er eens over na te denken en jouw mening daarover te vormen. Hoe denk jij over God? Hoe denk jij over de kerk?

My Father

Ik heb even geen bloginspiratie, maar werd wel diep geraakt door dit plaatje! Iedereen verdiend toch zo'n liefhebbende Vader?! :)

Mist!

Vanochtend fietste ik een stuk door de polder, door de mist. En dat was een bijzonder moment.
Misschien herken je het wel. Het leven is soms (heel) mistig. Je ziet geen hand voor ogen, maar het is niet zo donker dat je niets meer ziet. En misschien is dat wel het vreselijke. Je balanceert tussen alles en niets. Eén misstap en je bent er geweest. De stap in de goede richting lijkt wel een enorme stap.
Van alle kanten komen ineens lichten tevoorschijn. Maar zo snel ze er waren, zo snel zijn ze ook weer verdwenen. Je staat er helemaal alleen voor.

Als je goed kijkt, knijp je ogen maar iets dicht, dan zie je dat er toch hoop is. Ergens achter de mist en wolken schijnt de zon. Af en toe lukt het de zon om door alle bewolking door te schijnen en zie je de heldere stralen de aarde raken. Ondertussen besef je dat zonder de zon de wereld als een vrieskist zou zijn. Koud, kil, donker en verlaten. Gelukkig schijnt de zon altijd.

Zo is het ook met God. Als je goed kijkt zie je God stralen van liefde, genade en zorg. Hij is er altijd. De vraag aan jou of je het ook altijd wilt zien. Hij wil je verwarmen, Hij slaat zijn armen om je heen. Hij laat je ervaren hoe het is om geliefd te zijn. Hij laat je voelen wat Zijn genade betekend. Hij laat weten dat Hij voor je zorgt.
En ook al zie je geen uitweg en is het heel erg mistig, steeds als je een stap zet, zie weer een stukje meer van Zijn weg en van Zijn plan. Vertrouw Hem, pak Zijn hand, Hij laat je niet in de steek!

Wauw!

Op tv heb ik net een stukje gezien van een natuurfilm(earthflight). Normaal heb ik er een bloedhekel aan. Op de één of andere manier kan ik het niet kijken. Toch werd ik getrokken om het nu wel een keer te bekijken. En ik moet zeggen dat ik toch wel stil van werd, van verwondering. Het ging over vogels en volgens mij ook over vissen/zoogdieren. Het is echt prachtig om te zien hoe die dieren leven, hoe ze aan voedsel komen en overleven. En ook om te zien hoe mooi die beesten zijn. Wauw. Niet voor te stellen dat God dat allemaal gemaakt heeft, dat gaat mijn begrip in ieder geval te boven. Ik kan dan ook niet geloven dat er mensen zijn die denken dat dat door één of andere knal komt. Dat kán gewoon niet!
Deze Bijbeltekst vond ik er erg toepasselijk bij:

Elke dag een feest!

This day belongs to the Lord!

Let's celebrate

and be glad today.

{Psalm 118:24}

Dit is zo'n Bijbeltekst die ik het liefst op het plafond schrijf, boven mijn bed. Dat ik, zodra ik wakker word, de tekst lees. 

Iedereen kent van die dagen wel dat je het liefst nog even omdraait, omdat het vroeg is, omdat het regent, omdat het koud is, omdat je iets moet doen waar je geen zin hebt, je kan het wel verzinnen. Gewoon van die dagen die je wil vergeten. 

God zegt mij, in de tekst hierboven, iets heel anders. Elke dag doet er toe bij God. Elke dag is van God. Elke dag is een feestje. Elke dag mag je blij zijn. 

Terwijl je dit leest denk je misschien dat ik gek ben geworden en misschien ben ik dat ook wel een beetje. Want eerlijk gezegd weet ik dat het niet altijd zo is, wat ik net heb opgeschreven. Maar ik weet wel dat elke dag, wat voor shitdag je ook hebt gehad, dat die dag er ook toe doet bij God! Misschien ken je de spreuk wel: zonder donkerte kan je geen ster zien schitteren. Misschien snap je dan waarom het er toe doet. 

Ik schrijf elke avond op waar ik dankbaar voor ben en elke dag weer weet ik wat op te schrijven. De ene dag gaat het makkelijker dan de andere. Ineens doen de kleinste dingen er toe, dat is zó waardevol! En eigenlijk is dat ook al iets om dankbaar voor te zijn. Het is een begin om van elke dag een feest te maken. Om te accepteren dat elke dag erbij hoort. 

Let it go

To pray 

is to let go

and let God take over. 

{Philippians 4:6-7 ~ vrij vertaald}

Dingen loslaten is niet één van mijn sterkste kanten. Als ik iets wil weten, dan heb ik vaak moeite op mijn geduld te bewaren, het liefst wil ik het direct weten. Maar ook om dingen uit je hoofd te zetten. Er 'gewoon' even niet druk om maken, het gaat mij niet makkelijk af. Gelukkig heb ik hardlopen gevonden als uitlaatklep, maar dan nog blijf ik dingen meeslepen. Tja, waarschijnlijk wil ik teveel controle hebben en ook weten dat het goed gaat. Maar ja, niemand heeft mij ooit vertelt dat dit leven precies gaat zoals het moet gaat. (en dat heeft ook wel weer zo zijn charmes) 

Het is zo fijn om antwoorden te krijgen op vragen die je hebt. Iedereen kent wel zo'n periode dat je een enorme stapel hebt met vragen. En het laatste jaar vielen bij mij ineens de puzzelstukjes op zijn plek en de antwoorden kwamen (over leiding gesproken). Het gekke is dat ik de vragen die ik toen had niet meer kan verzinnen. Blijkbaar doen ze er niet meer toe. Dat is zo'n gave en gekke gewaarwording. Deze tekst uit Filippenzen die geeft daarin ook zoveel rust. Leg je vragen maar bij God neer en je hoeft je er geen zorgen over te maken. Het komt wel goed, alles op Zijn tijd. Hij zal mij de weg wel wijzen die ik gaan moet. Wat een last kan er dan ineens van je af vallen..