To pray
is to let go
and let God take over.
{Philippians 4:6-7 ~ vrij vertaald}
Dingen loslaten is niet één van mijn sterkste kanten. Als ik iets wil weten, dan heb ik vaak moeite op mijn geduld te bewaren, het liefst wil ik het direct weten. Maar ook om dingen uit je hoofd te zetten. Er 'gewoon' even niet druk om maken, het gaat mij niet makkelijk af. Gelukkig heb ik hardlopen gevonden als uitlaatklep, maar dan nog blijf ik dingen meeslepen. Tja, waarschijnlijk wil ik teveel controle hebben en ook weten dat het goed gaat. Maar ja, niemand heeft mij ooit vertelt dat dit leven precies gaat zoals het moet gaat. (en dat heeft ook wel weer zo zijn charmes)
Het is zo fijn om antwoorden te krijgen op vragen die je hebt. Iedereen kent wel zo'n periode dat je een enorme stapel hebt met vragen. En het laatste jaar vielen bij mij ineens de puzzelstukjes op zijn plek en de antwoorden kwamen (over leiding gesproken). Het gekke is dat ik de vragen die ik toen had niet meer kan verzinnen. Blijkbaar doen ze er niet meer toe. Dat is zo'n gave en gekke gewaarwording. Deze tekst uit Filippenzen die geeft daarin ook zoveel rust. Leg je vragen maar bij God neer en je hoeft je er geen zorgen over te maken. Het komt wel goed, alles op Zijn tijd. Hij zal mij de weg wel wijzen die ik gaan moet. Wat een last kan er dan ineens van je af vallen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten