This year

Vandaag de laatste dag van 2012, oudjaarsdag. Zo'n dag waarop iedereen terug kijkt naar wat er is gebeurd en vooruit kijkt naar het komende jaar. Niks mis mee. Maar ik ben er wel mee gestopt. Ik weet dat het moeilijk kan zijn om op een jaar terug te kijken, omdat er dingen zijn gebeurd die je liever niet had zien gebeuren. En daar ligt ook het puntje om niet te kijken naar het komende jaar. Want er gebeuren soms dingen die je niet "gepland" had. Bij mij heeft dat wel eens teleurstelling gegeven. Ik had het niet aan zien komen en het was moeilijk te accepteren.
Natuurlijk maak ik plannen voor het komende jaar. Daar heb ik super veel zin in. Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk te genieten van wat God mij geeft. Ik weet dat Hij het beste met mij voor heeft en meer heb ik niet nodig. Er ligt zoveel moois voor jou en mij in het verschiet, wat jij en ik niet kunnen bedenken.
Ik bid dat jij je leven in Zijn handen durft te leggen en Hem kan vertrouwen. Ik wens je een mooi jaar toe onder Gods leiding en zegen.

Feest van licht in duisternis

Nog een paar nachtjes en dan is het weer zover. Kerst! Het feest van licht. Maar ik denk dat velen het dit jaar in duisternis vieren. Ook dit afgelopen jaar was er zoveel verdriet en pijn. Teleurstellingen die maar niet op leken te houden. Met deze dagen valt die lege plek ineens keihard op. Er is zoveel gemis. Ik leef mee met die mensen. Wat moet het een onvoorstelbare pijn doen.
Gelukkig hoeven wij niet zonder hoop te leven in deze duisternis. God maakte op een bijzonder manier bekend dat Zijn Zoon was geboren. Niet op de manier die wij zouden verwachten. Maar in alle duisternis liet Hij een ster aan de hemel staan die het grote nieuws vertelde. Zonder die donkerte was die ster niet zichtbaar. Zonder de donkerte in jouw leven kan jij niet schitteren. Ga het gevecht tegen de donkerte niet aan. Maar gebruik het als achtergrond om boven jezelf uit te stijgen, zoals God bedoeld heeft.

Vertrouwen

Hoeveel vertrouw jij op andere mensen? En dan zonder enige twijfel. Je kan blind aan op die mensen, ken jij ze?
Om eerlijk te zijn, heb ik soms moeite om mensen te vertrouwen. Ik weet bij sommige wel dat mijn verhaal wat ik wil vertellen daar veilig is. Toch vind ik het nodig om te vragen naar hun vertrouwen. "Dit blijft tussen ons, toch?" Zeker weten, controle willen hebben. Bij vertrouwen moet je die controle overgeven aan die ander. Zeker weten dat hij of zij doet en zegt wat hij of zij heeft beloofd. En dat is nogal wat.
Vandaag op stage deden we daar ook iets bijzonders mee. De kinderen mochten, als ze dat wilden, plank spelen. Ze moesten zich dan als plank achterover laten vallen in de armen van de juf. De juf beloofde dat zij ze op zou vangen, de kinderen konden daar op vertrouwen. Een heel aantal kinderen lieten zich vol overgave vallen. Er waren ook een aantal die tóch een stapje zette. Ze waren er niet zeker van dat ze opgevangen zouden worden, ze durfden de controle niet over te geven. Stel dat..
Is dat ook niet herkenbaar in je eigen leven? Durf jij de controle over te geven aan Jezus? Durf jij te vertrouwen op Hem? Durf jij je achterover te laten vallen in de wetenschap dat Hij achter je staat om je op te vangen?
Ik zal eerlijk zijn. Het ene moment kan ik het, het andere moment niet. Terwijl ik diep in mijn hart weet dat Hij voor 100%, ja zelfs voor 1000% te vertrouwen is. Hij heeft het beste met mij en jou voor. Wat vandaag gebeurt is een voorbereiding op Zijn plan met jouw leven voor straks.
Lastig he?! In vol vertrouwen overgeven aan Hem. De controle loslaten. Toch kan je het! Je hoeft het niet allen te doen, gelukkig niet! Je bent veilig in Jezus armen, zelfs als je je achterover in Zijn armen laat vallen. Hij zal je opvangen!

Waar ben je?

Misschien ken je de verhalen wel, of herinner je die momenten zelf nog. Dat je papa of mama riep: "Lieverd, waar ben je?". Vol bombarie en trots kwam je dan tevoorschijn achter een oppervlak dat jouw lichaam niet kon verhullen. Beter gezegd: jouw papa of mama hadden jou allang gezien, ze wisten heel goed waar je was!

Op de een of andere manier houden mensen ervan om verstop-spelletjes te doen. Als klein kind is het een bewust spel. Later als je puber bent verstop je je misschien achter die dikke laag make-up, achter die kleren of probeer je jezelf onzichtbaar te maken. Soms zie ik mensen met een imponerend kapsel. Dan denk ik wel eens: wat bepaald nu je identiteit, dat kapsel of dat wat erachter zit?!
Ik denk dat wij er wel goed in zijn, in verstoppen. Het is ons met de paplepel ingegoten.
Zelfs toen God net de mens geschapen had riep Hij hen al:

Maar God, de HEER, riep de mens: ‘Waar ben je?

Genesis 3:9

Dit is geen verstoppertje spelen met God voor de lol. Adam en Eva wisten heel goed wat ze hadden gedaan. Ze wisten dat ze een grens hadden opgezocht en dat ze er ook over heen waren gegaan. Daarom hadden ze zich verscholen. Ze durfden God niet onder ogen te komen. 

Herkenbaar?

Ik kan mij er heel goed in vinden! Er zijn wel eens voorvallen geweest dat ik daarna dacht: hoe kan ik God nu nog onder ogen komen. Eerst lijkt verschuilen een goede oplossing. Alleen dan begint dat geknaag, diep in je hart. Je weet dat je fout was. Leugens komen erbij. Alles om jezelf omhoog te houden. Het liefst wil je je op de knielen laten vallen, je hoofd buigen, je handen vouwen en berouw tonen. Je wist het. Je hoort Gods stem: "Mijn kind! Waar ben je?". 

Hoelang verberg jij je nog voor God? Hoelang ga je de strijd aan tegen Gods genade? Hoelang laat je je verteren door zelfhaat, terwijl Gods liefde op je wacht? 

Voor God is niets verborgen, maar Hij heeft jou wel verantwoordelijkheid gegeven om eerlijk te zijn. Je bent welkom, Hij ziet je aan met genade en liefde!

Onze Heer, Christus Jezus, heeft mij overstroomd met zijn genade, 

en met geloof en liefde, waarvan hij de bron is.

1 Timoteüs 1:14

Motor en benzine

Deze les heb ik afgelopen vrijdag bij mijn mentor gezien en zouden ook wij in ons dagelijks leven kunnen gebruiken. 

Je hebt motor. Motor wil graag gas geven en onbeperkt gaan. Je hebt ook benzine, die geeft graag aan motor. 

Motor is de persoon die vaak de orde verstoord, door druk, misschien idioot, afleidend gedrag te vertonen. Motor wil graag benzine krijgen, want zolang je benzine krijgt kun je doorgaan en heeft het ook effect. Benzine zijn de personen die er vaak om lachen, die toch stiekem willen kijken. De personen die motor aandacht geven waardoor motor door kan gaan. Wat vaak het gevolg heeft dat motor steeds extremer gedrag laat zien. 

Het is de bedoeling dat de kleuters leren geen benzine meer te geven aan motor. Al snel leert het kind dat de motor is, dat het niet leuk is zodra hij/zij geen aandacht meer krijgt. Ze weten niet meer wat ze moeten doen en gaan niets doen of juist aan het werk, ze verstoren niet langer de les meer! 

Het idee is denk ik wel duidelijk, het beste is het om het een keer te zien hoe het werkt, echt geniaal. 

Waarom zouden wij hier iets aan hebben? Omdat wij lachen als er over mensen worden geroddeld. Omdat wij de duivel benzine geven om door te gaan. Wij geven de mogelijkheid voor nog meer zonden. 

Het zou goed zijn als we Diegene de aandacht geven die het verdiend! Hij is het die voor je zorgt, die altijd bij je is. Hij is jouw Motor, Hij geeft je kracht. Hij verdiend jouw gebed, jouw aandacht. Het is niet zo dat alleen als wij Hem benzine geven dat Hij dan voor ons zorgt, ook als jij het niet doet dan is Hij er voor je.
Deze tekst uit Jeremia legt jou uit waarom het zo belangrijk is om Hem te eren:

Eer hem, de HEER, jullie God, 

voordat het donker wordt en jullie struikelen in de bergen, 

voordat de duisternis intreedt en jullie hopen op het licht, 

terwijl hij het aardedonker maakt en alles hult in diepe duisternis.

Jeremia 13:16

Bijzondere tekst..

Vanmiddag zat ik nakijkwerk te doen en dat was een toets van Bijbelonderwijs. De kinderen hadden een aantal vragen moeten leren en ook een tekst. Dat was een best wel bijzondere tekst. Eerste keer las ik hem gewoon omdat ik moest lezen of het klopte. En hoe vaker ik het las hoe meer de woorden tot mij ging spreken. Steeds valt er een ander stukje op. Dat is ook de reden dat ik die tekst met jullie wil delen. Omdat ik hoop dat je (ook) deze tekst tot je door laat dringen en opslaat in je hart. Lees het alsof het je voorgelezen wordt. Misschien kan je het jezelf heel rustig en stil voorlezen. Ik hoop dat ook jij dat wonderlijke gevoel mag krijgen!

Al gaat mijn weg

door een donker dal,

ik vrees geen gevaar,

want u bent bij mij,

uw stok en uw staf,

zij geven mij moed.

Psalm 23:4