De titel van de blog was gisteravond het onderwerp op de vereniging.
Ik vond het wel een toepasselijke start.
Eerst liet ik hun zelf die vragen beantwoorden. Ik verbaasde me erover wat ze antwoorden.
Sommige zeiden stellig samen, maar wisten niet echt waarom. 'Ja, je zit toch met zijn allen in de kerk?!' En anderen die twijfelden.. 'Je moet het alleen doen, maar ook samen..' En waarom je het dan alleen moest doen: 'Omdat je zelf de keuze moet maken.'
Ja, geloven moet je alleen doen omdat jij! de kezue moet maken. Jij moet je hart openen. Dan kan de Heilige Geest in je werken. Je zult merken dat je steeds meer van Hem gaat houden en dat je geloof sterker zal worden. Het is iets wat niet zo ineens veranderd is, dat gaat geleidelijk. Stukje bij beetje groei je daarin.
Maar geloven doe je ook samen. Samen vorm je één lichaam. Iedereen heeft zo zijn talenten, die allemaal erg belangrijk zijn. Ga ze zoeken! Iedereen heeft ze! Ontwikkel ze en gebruik ze om elkaar bijvoorbeeld te helpen. Samen kom je er, samen ben je sterker dan alleen!
woensdag 29 september 2010
maandag 27 september 2010
Nieuwe periode
De chemo's bij mijn moeder zijn inmiddels afgerond. De laatste drie waren aardig pittig. Het was een ander soort, die een heel andere impact zou hebben. En dat heeft mijn moeder gemerkt. Maar nu gaat het weer wat beter.
Vanaf vandaag een nieuwe periode. Zeven weken lang, vijf dagen in de week bestralingen. Elke dag op en neer naar Utrecht. Je bent de hele middag kwijt, terwijl het bestralen zelf maar iets van 5 minuten duurt. Het is slopend. Je wordt er enorm moe van.
Maar ach, we blijven positief. Die zeven weekje is maar een schijntje van die zeven maanden die al zijn verstreken na de brief die alles op zijn kop zette.
Soms is het wel moeilijk om die posiviteit vast te houden, als je hoort dat zoveel mensen kanker hebben. Bij sommige op meerdere plekken. Bij sommige komt het weer terug en kan er eigenlijk weinig gedaan worden.
Daarom vind ik het zo belangrijk dat er aandacht wordt gegeven aan deze ziekte.
Zo is oktober de borstkanker-maand. Er wordt de hele maand acties gehouden door Pink Ribbon. Zo kan je mee doen met een loop, kan je super mooie armbandjes kopen en nog veel meer! Neem een kijkje op de site: http://www.pinkribbon.nl/
Ik kwam vanochten de volgende tekst tegen die ik erg mooi vind. Er zit zoveel troost in, zoveel liefde. Ondanks alles zorgt God voor jou! Hij draagt je door de moeilijke tijden van je leven, Hij zal er altijd voor je zijn.
Openbaringen 21: 1-5
1 Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij, en de zee is er niet meer. 2 Toen zag ik de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. Ze was als een bruid die zich mooi heeft gemaakt voor haar man en hem opwacht. 3 Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal als hun God bij hen zijn. 4 Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’
Vanaf vandaag een nieuwe periode. Zeven weken lang, vijf dagen in de week bestralingen. Elke dag op en neer naar Utrecht. Je bent de hele middag kwijt, terwijl het bestralen zelf maar iets van 5 minuten duurt. Het is slopend. Je wordt er enorm moe van.
Maar ach, we blijven positief. Die zeven weekje is maar een schijntje van die zeven maanden die al zijn verstreken na de brief die alles op zijn kop zette.
Soms is het wel moeilijk om die posiviteit vast te houden, als je hoort dat zoveel mensen kanker hebben. Bij sommige op meerdere plekken. Bij sommige komt het weer terug en kan er eigenlijk weinig gedaan worden.
Daarom vind ik het zo belangrijk dat er aandacht wordt gegeven aan deze ziekte.
Zo is oktober de borstkanker-maand. Er wordt de hele maand acties gehouden door Pink Ribbon. Zo kan je mee doen met een loop, kan je super mooie armbandjes kopen en nog veel meer! Neem een kijkje op de site: http://www.pinkribbon.nl/
Ik kwam vanochten de volgende tekst tegen die ik erg mooi vind. Er zit zoveel troost in, zoveel liefde. Ondanks alles zorgt God voor jou! Hij draagt je door de moeilijke tijden van je leven, Hij zal er altijd voor je zijn.
Openbaringen 21: 1-5
1 Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij, en de zee is er niet meer. 2 Toen zag ik de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. Ze was als een bruid die zich mooi heeft gemaakt voor haar man en hem opwacht. 3 Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal als hun God bij hen zijn. 4 Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’
vrijdag 24 september 2010
Muziek
Ik luister maar wat graag muziek. De ene keer gewoon de radio. De andere keer struin ik Youtube af.
Ook qua style kies ik heel verschillende soorten. Popmuziek vind ik prima, ik luister graag gospel en christelijk muziek. Maar ik ben ook wel een fan van klassieke muziek. Zolang er maar niet teveel gejodeld word, vind ik alles prima! Er zijn verschillende nummers die ik echt geweldig vind. Eentje daarvan is het Hallelujah! Het liefst hard aan en dan kippenvel!
Ook qua style kies ik heel verschillende soorten. Popmuziek vind ik prima, ik luister graag gospel en christelijk muziek. Maar ik ben ook wel een fan van klassieke muziek. Zolang er maar niet teveel gejodeld word, vind ik alles prima! Er zijn verschillende nummers die ik echt geweldig vind. Eentje daarvan is het Hallelujah! Het liefst hard aan en dan kippenvel!
woensdag 22 september 2010
Vereniging
Gisteravond was de eerste verenigingsavond. Samen met mijn vriendin leiden wij een jeugdvereniging, met 7 meiden en 4 jongens. Voor ons is het voor het eerst dat wij dit doen, zij gaan voor het eerst naar vereniging.
Gisteravond was het meer afspraken maken, hoe we met elkaar omgaan, wat zij ervan verwachten en vooral: Hoe gaat deze vereniging heten? Een jongen kwam toen met een geweldig idee: 'Adam & Eva', want zei hij 'Wij zijn een jongens en meisjes vereniging." Iedereen was er mee eens en zo heet dus onze nieuwe vereniging.
Het is geweldig om te zien met wat voor een enthousiasme ze naar de verenging komen. Toen wij de vragen stelden "Wat verwachten jullie van vereniging?" Vonden ze allemaal dat ze meer over Jezus wilde leren, maar het moest ook gezellig zijn!
Toen wij opperde om de zieke mensen in onze gemeente een kaartje te sturen, waren ze dol enthousiast. En dan denk ik: Wij kunnen daar echt een voorbeeld aan nemen! Wij moeten niet denken dat we alles moeten, we doen alles, met plezier en blijdschap. Want het is toch niets mooiers dat iedereen, groot of klein, dun of dik, met een beperking of niet, dat wij allemaal bij God mogen komen? En ja, dan moeten we ons hart er wel voor openen, doe dat ook! Wees niet bang, je verliest niks, je krijgt er zo iets waardevols voor terug.
Voor de volwassenen onder ons, is er een speciale cursus. Voor iedereen, voor degene die niet gelovig opgevoed zijn, voor degene die hun geloof willen versterken. Je kunt zoveel van elkaar leren. Je doet het vooral samen, samen geloven. Maar JIJ moet je hart er voor open stellen. (kijk voor meer informatie op de site van Alpha-cursus: http://www.alpha-cursus.nl/) En natuurlijk, je mag mij ook vragen om te helpen! Want ik wil niemand deze kans ontnemen!
dinsdag 21 september 2010
Gelukkig?!
Ik houd van Stef Bos. Hij heeft van die duidelijk, onduidelijk liedjes.. Als je denkt te weten waar hij het over weet, weet je helemaal niets.Dit nummer is precies zo'n voorbeeld. En ik vind het een geweldig nummer!
Ik ben soms te blind
Om te zien wat ik heb
Verdwaal soms nog steeds
Ook al ken ik de weg
Vrij als een vogel
Die de storm heeft overleefd
De wind in de rug
En ik klaag soms nog steeds
Maar ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets
Ik voel me steeds lichter
Ik dans met verdriet
En ik ken zes akkoorden
Maar ik gebruik er maar drie
Want ik ben gelukkig
Ook al zie ik het niet
Teveel ontevreden met alles
Te weinig tevreden met niets
Ik word langzaam onzichtbaar
Verdwijn in de mist
Verwissel mijn vroeger
Met dat wat nu is
Zo loop ik verloren
Gelukkig verdwaald
Wordt altijd weer ergens
Met liefde onthaalt
vrijdag 17 september 2010
Tijd
Weer even tijd voor een blog. Heb me van de week al verschillende malen gedacht: ‘Ik moet nog even bloggen’, maar op moment heb ik het zo druk! Bezig om een ritme te vinden met school, hoe doe je alles. Had niet gedacht dat ik er zó uit was, ik ben haast vergeten hoe ik moet leren.
Tijd is tegenwoordig erg kostbaar, de mentaliteit is tegenwoordig: tijd = geld.
We hebben het zo druk, dat we haast geen tijd meer hebben om ons voor te bereiden voor afspraken. En hoevaak is het niet zo, dat je afspraken plant, sommige mensen te laat komen omdat ze het zo druk hebben en nog snel even iets moesten regelen.
Met deze inleiding kom ik op een bijbelstukje. Een gelijkenis die Jezus ons verteld. Er zit een belangrijke boodschap achter.
Mattheus 25: 1-13:
1 Dan zal het met het koninkrijk van de hemel zijn als met tien meisjes die hun olielampen hadden gepakt en eropuit trokken, de bruidegom tegemoet. 2 Vijf van hen waren dwaas, de andere vijf waren wijs. 3 De dwaze meisjes hadden wel hun lampen gepakt, maar geen extra olie. 4 De wijze meisjes hadden behalve hun lampen ook olie in kruiken bij zich. 5 Omdat de bruidegom op zich liet wachten, werden ze allemaal slaperig en dommelden ze in. 6 Midden in de nacht klonk er luid geroep: “Daar is de bruidegom! Kom, ga hem tegemoet.” 7 Dat wekte de meisjes en ze brachten hun olielampen in orde. 8 De dwaze meisjes zeiden tegen de wijze: “Geef ons wat van jullie olie, want onze lampen gaan al uit.” 9 De wijze meisjes antwoordden: “Nee, straks is er nog te weinig voor ons en jullie samen. Zoek liever een verkoper en koop zelf olie.” 10 Terwijl zij op olie uit waren, arriveerde de bruidegom, en zij die klaarstonden gingen met hem naar binnen voor het bruiloftsfeest, waarna de deur gesloten werd. 11 Enige tijd later kwamen ook de andere meisjes. Ze riepen: “Heer, heer, laat ons binnen!” 12 Maar hij antwoordde: “Ik ken jullie werkelijk niet.” 13 Wees dus waakzaam, want jullie weten niet op welke dag en op welk tijdstip hij komt.
Wij zijn zo druk, dat we geen tijd meer hebben om ons voor te bereiden voor het aller belangrijkste: de komst van de Here Jezus. Maar, dan zijn wij net zo dwaas als de dwaze meisjes in het stukje hierboven.
We moeten er voor zorgen dat we te allen tijde er klaar voor zijn, op Zijn komst.
Hoe vraag je je dan misschien af..
En eigenlijk, als je diep in je hart kijkt.. Dan weet je het antwoord wel.
Zoals een kinderliedje het zegt: ‘Lees je bijbel, bid elke dag dat je groeien mag’.
Niets is zo belangrijk dan lezen uit de bijbel en een moment stil te zijn om heel dicht bij God te mogen komen. En je hoeft dan niet meteen te denken aan ‘zware’ bijbelstudie-avonden. Maar ‘gewoon’ op je kamer, met je deur dicht je bijbel pakken een stukje lezen en je hart te openen voor God’s woord.
Elke dag, stil staan bij een belangrijke afspraak, bij een belangrijke belofte.
Tijd is tegenwoordig erg kostbaar, de mentaliteit is tegenwoordig: tijd = geld.
We hebben het zo druk, dat we haast geen tijd meer hebben om ons voor te bereiden voor afspraken. En hoevaak is het niet zo, dat je afspraken plant, sommige mensen te laat komen omdat ze het zo druk hebben en nog snel even iets moesten regelen.
Met deze inleiding kom ik op een bijbelstukje. Een gelijkenis die Jezus ons verteld. Er zit een belangrijke boodschap achter.
Mattheus 25: 1-13:
1 Dan zal het met het koninkrijk van de hemel zijn als met tien meisjes die hun olielampen hadden gepakt en eropuit trokken, de bruidegom tegemoet. 2 Vijf van hen waren dwaas, de andere vijf waren wijs. 3 De dwaze meisjes hadden wel hun lampen gepakt, maar geen extra olie. 4 De wijze meisjes hadden behalve hun lampen ook olie in kruiken bij zich. 5 Omdat de bruidegom op zich liet wachten, werden ze allemaal slaperig en dommelden ze in. 6 Midden in de nacht klonk er luid geroep: “Daar is de bruidegom! Kom, ga hem tegemoet.” 7 Dat wekte de meisjes en ze brachten hun olielampen in orde. 8 De dwaze meisjes zeiden tegen de wijze: “Geef ons wat van jullie olie, want onze lampen gaan al uit.” 9 De wijze meisjes antwoordden: “Nee, straks is er nog te weinig voor ons en jullie samen. Zoek liever een verkoper en koop zelf olie.” 10 Terwijl zij op olie uit waren, arriveerde de bruidegom, en zij die klaarstonden gingen met hem naar binnen voor het bruiloftsfeest, waarna de deur gesloten werd. 11 Enige tijd later kwamen ook de andere meisjes. Ze riepen: “Heer, heer, laat ons binnen!” 12 Maar hij antwoordde: “Ik ken jullie werkelijk niet.” 13 Wees dus waakzaam, want jullie weten niet op welke dag en op welk tijdstip hij komt.
Wij zijn zo druk, dat we geen tijd meer hebben om ons voor te bereiden voor het aller belangrijkste: de komst van de Here Jezus. Maar, dan zijn wij net zo dwaas als de dwaze meisjes in het stukje hierboven.
We moeten er voor zorgen dat we te allen tijde er klaar voor zijn, op Zijn komst.
Hoe vraag je je dan misschien af..
En eigenlijk, als je diep in je hart kijkt.. Dan weet je het antwoord wel.
Zoals een kinderliedje het zegt: ‘Lees je bijbel, bid elke dag dat je groeien mag’.
Niets is zo belangrijk dan lezen uit de bijbel en een moment stil te zijn om heel dicht bij God te mogen komen. En je hoeft dan niet meteen te denken aan ‘zware’ bijbelstudie-avonden. Maar ‘gewoon’ op je kamer, met je deur dicht je bijbel pakken een stukje lezen en je hart te openen voor God’s woord.
Elke dag, stil staan bij een belangrijke afspraak, bij een belangrijke belofte.
dinsdag 14 september 2010
Test... Test, test!!
Je kent ze wel, van die vragenlijsten om jezelf beter te leren kennen. Had je vroeg geen test, toen alleen een IQ-test.. Nu heb je allerlei testen!! Zo heb ik afgelopen week twee testen gemaakt voor school.
De insteek van school, deze eerste periode, is: jezelf beter leren kennen. Wat heeft jouw gevormd? Wat wil en kan je aan jezelf verbeteren?(leerdoelen) Wat voor leerstijl/-gewoonte heb je? Wat voor rol neem mij aan binnen een team? En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Soms is het best confronterend, je beseft dat je zo bent en je weet niet of je daar blij mee moet zijn..
Vanmiddag was het op een andere manier confronterend. Eerst herkende ik mij helemaal niet in de uitslag maar naarmate de docent meer er op in ging, hoe meer ik van mij zelf zag. Het was gewoon debiel.. En dan de schrikreactie: 'Ben ik echt zo? Wat vreselijk zeg..' Nee, het viel wel mee, maar ik heb nu al verbeterpuntjes!
Zo kwam er bij de leerstijltest uit, dat ik een dromer ben. Dit klinkt misschien negatief(vond ik wel) maar je kan niet zonder ze, zou ik zeggen! Ze kunnen zich goed inleven in anderen, hier meteen de eerste valkuil: misschien laten ze zich teveel meeslepen. En ze hebben een veelzijdige benadering van concrete situaties. Dat is volgens mij wel iets wat handig is voor een pedagoge. Alleen heb ik dan wel weer veel tijd nodig om een analyse te maken van een gesprek, dat is dan weer minder aangezien ik daar straks mee dood wordt gegooid..
Zo heeft elk voordeel zijn nadeel en kun je nadelen omzetten in voordelen om aan te werken. Sjonge, ik begin wel heel filosofisch te worden..
De insteek van school, deze eerste periode, is: jezelf beter leren kennen. Wat heeft jouw gevormd? Wat wil en kan je aan jezelf verbeteren?(leerdoelen) Wat voor leerstijl/-gewoonte heb je? Wat voor rol neem mij aan binnen een team? En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Soms is het best confronterend, je beseft dat je zo bent en je weet niet of je daar blij mee moet zijn..
Vanmiddag was het op een andere manier confronterend. Eerst herkende ik mij helemaal niet in de uitslag maar naarmate de docent meer er op in ging, hoe meer ik van mij zelf zag. Het was gewoon debiel.. En dan de schrikreactie: 'Ben ik echt zo? Wat vreselijk zeg..' Nee, het viel wel mee, maar ik heb nu al verbeterpuntjes!
Zo kwam er bij de leerstijltest uit, dat ik een dromer ben. Dit klinkt misschien negatief(vond ik wel) maar je kan niet zonder ze, zou ik zeggen! Ze kunnen zich goed inleven in anderen, hier meteen de eerste valkuil: misschien laten ze zich teveel meeslepen. En ze hebben een veelzijdige benadering van concrete situaties. Dat is volgens mij wel iets wat handig is voor een pedagoge. Alleen heb ik dan wel weer veel tijd nodig om een analyse te maken van een gesprek, dat is dan weer minder aangezien ik daar straks mee dood wordt gegooid..
Zo heeft elk voordeel zijn nadeel en kun je nadelen omzetten in voordelen om aan te werken. Sjonge, ik begin wel heel filosofisch te worden..
zaterdag 11 september 2010
Change
Dit jaar staat echt vol met veranderingen.. Allemaal leuk en aardig, maar het kost ook de nodige energie, tijd en soms pijn.
Je kunt je leven nog zo goed plannen welke kant op te gaan, misschien heeft God een ander plan en ga je een andere richting op.
Ik heb een tijd gekend dat ik niet in de toekomst durfde te kijken.. Ik durfde geen plannen te maken voor later.. Want als ik een keer een plan had, werd dat keihard weggevaagd. Het zat niet mee, het lukte me niet. Ik was bang om plannen te maken. Maar als je geen plannen hebt, of geen toekomst ziet, krijg je vanzelf de vraag wat voor zin heeft het leven?
Dat gevoel is door 1 'simpele' actie weggejaagd. En daar ben ik hem/Hem zo dankbaar voor. Het heeft me zo veranderd. Het gaf me een andere blik, ik durfde te kijken naar de toekomst. Ik durfde plannen te maken, als ze mislukte maakt het niet meer uit, ik had het in ieder geval geprobeerd!
Die ene simpele actie was een gebed. Een gebed van een vertrouwenspersoon voor mij. Dat heeft mij zo geraakt, ik voelde God's vaderarm om mij heen geslagen worden. Ik mocht mijn verdriet uiten en een plek geven. God gaf mij licht, in een tijd van donkerte.
Op dat moment zelf heb ik dat niet zo ervaren, maar als ik er op terug kijk is het enorm belangrijk voor me geweest.
Het heeft me er toe gebracht dat ik dit jaar belijdenis deed. Het heeft er voor gezorgd dat ik een keuze kon maken voor een studie. Ik kon meer genieten van het leven met alle mooie dingen, ook door donkere dagen heen. Uiteindelijk heb ik die verandering kunnen accepteren omdat ik wist dat het goed voor mij was en is.
Het is nu nog niet over, ik verander nog steeds. Ik leer met mijn studie terug te kijken op mijn leven; wat heeft mij gemaakt zoals ik nu ben? En dat is voor mij een moeilijke vraag, er is zoveel gebeurd en dat is met veel pijn en verdriet gegaan. Ik ben nog steeds bezig om die periode af te sluiten, maar er moet nog genoeg gebeuren. Ik zal mensen moeten vergeven voor wat ze gedaan hebben en dat is niet makkelijk als het gaat om mensen waarvan je verwacht dat ze je altijd steunen en er altijd voor je zijn. Maar ik weet dat ik sterk ben geworden en ik durf er tegenaan te gaan!
Als jij je hierin herkend, bid tot God. Kan je dat niet? Vraag of iemand met jou wil bidden of voor jou. Het kan je echt veranderen, het zo bijzonder! God zal je niet laten stikken, zoals mensen dat wel doen. Hij zal voor jou zorgen, Hij zal een luisterend oor voor je hebben.
Dit is een mooie psalm die je veel steun kan geven: Psalm 121
Je kunt je leven nog zo goed plannen welke kant op te gaan, misschien heeft God een ander plan en ga je een andere richting op.
Ik heb een tijd gekend dat ik niet in de toekomst durfde te kijken.. Ik durfde geen plannen te maken voor later.. Want als ik een keer een plan had, werd dat keihard weggevaagd. Het zat niet mee, het lukte me niet. Ik was bang om plannen te maken. Maar als je geen plannen hebt, of geen toekomst ziet, krijg je vanzelf de vraag wat voor zin heeft het leven?
Dat gevoel is door 1 'simpele' actie weggejaagd. En daar ben ik hem/Hem zo dankbaar voor. Het heeft me zo veranderd. Het gaf me een andere blik, ik durfde te kijken naar de toekomst. Ik durfde plannen te maken, als ze mislukte maakt het niet meer uit, ik had het in ieder geval geprobeerd!
Die ene simpele actie was een gebed. Een gebed van een vertrouwenspersoon voor mij. Dat heeft mij zo geraakt, ik voelde God's vaderarm om mij heen geslagen worden. Ik mocht mijn verdriet uiten en een plek geven. God gaf mij licht, in een tijd van donkerte.
Op dat moment zelf heb ik dat niet zo ervaren, maar als ik er op terug kijk is het enorm belangrijk voor me geweest.
Het heeft me er toe gebracht dat ik dit jaar belijdenis deed. Het heeft er voor gezorgd dat ik een keuze kon maken voor een studie. Ik kon meer genieten van het leven met alle mooie dingen, ook door donkere dagen heen. Uiteindelijk heb ik die verandering kunnen accepteren omdat ik wist dat het goed voor mij was en is.
Het is nu nog niet over, ik verander nog steeds. Ik leer met mijn studie terug te kijken op mijn leven; wat heeft mij gemaakt zoals ik nu ben? En dat is voor mij een moeilijke vraag, er is zoveel gebeurd en dat is met veel pijn en verdriet gegaan. Ik ben nog steeds bezig om die periode af te sluiten, maar er moet nog genoeg gebeuren. Ik zal mensen moeten vergeven voor wat ze gedaan hebben en dat is niet makkelijk als het gaat om mensen waarvan je verwacht dat ze je altijd steunen en er altijd voor je zijn. Maar ik weet dat ik sterk ben geworden en ik durf er tegenaan te gaan!
Als jij je hierin herkend, bid tot God. Kan je dat niet? Vraag of iemand met jou wil bidden of voor jou. Het kan je echt veranderen, het zo bijzonder! God zal je niet laten stikken, zoals mensen dat wel doen. Hij zal voor jou zorgen, Hij zal een luisterend oor voor je hebben.
Dit is een mooie psalm die je veel steun kan geven: Psalm 121
maandag 6 september 2010
Bruiloft!
Woensdag is het eindelijk zover!
Dan gaat mijn broer trouwen met Lisette.
Ik ben er al een tijdje druk mee, want ik ben ceremoniemeester. Super leuk natuurlijk!
Verassingen regelen voor hun en meedenken hoe Anja(andere ceremoniemeester) en ik het een topdag kunnen maken, om nooit te vergeten!
Vandaag even de laatste dingetjes gedaan, morgen moet ik namelijk de hele dag naar school toe.
Eigenlijk leeft het nog niet heel erg, met mijn zus was ik er veel meer mee bezig. Wat eigenlijk heel gek is, want ik ben er nu veel meer bij betrokken geweest. Maar ik moet zeggen dat ik ook meer bezig met school was. Morgen is de eerste echte lesdag sinds 5 maanden ofzo! Dus daar heb ik ook enorm veel zin in!
Ik ga nog even verder met spulletjes pakken!!
Dan gaat mijn broer trouwen met Lisette.
Ik ben er al een tijdje druk mee, want ik ben ceremoniemeester. Super leuk natuurlijk!
Verassingen regelen voor hun en meedenken hoe Anja(andere ceremoniemeester) en ik het een topdag kunnen maken, om nooit te vergeten!
Vandaag even de laatste dingetjes gedaan, morgen moet ik namelijk de hele dag naar school toe.
Eigenlijk leeft het nog niet heel erg, met mijn zus was ik er veel meer mee bezig. Wat eigenlijk heel gek is, want ik ben er nu veel meer bij betrokken geweest. Maar ik moet zeggen dat ik ook meer bezig met school was. Morgen is de eerste echte lesdag sinds 5 maanden ofzo! Dus daar heb ik ook enorm veel zin in!
Ik ga nog even verder met spulletjes pakken!!
donderdag 2 september 2010
Intro
Zo, even momentje gevonden om te bloggen.
Kan ik even mijn hoofd legen..
De introdagen waren super! Ik vind het van tevoren nooit wat aan, houd er niet van, maar als het eenmaal begonnen is dan gaat het wel. En ik moet eerlijk bekennen, het was geweldig!
Super leuke mensen ontmoet, die in mijn mentorklas zitten. Een aardige mentor. En wat ik het grappige en mooie vond, het leek net of wij elkaar al jaren kenden, meteen zo'n hechte groep!
We hebben vooral gisteren super veel lol gehad en anderen ook om ons.. Heerlijk gewoon!
Vanochtend was het wel even pittig. Gisteravond pas om 9 uur thuis, helemaal gesloopt en vanmorgen ging om 6.45 weer de wekker. Gevolg: al gapend op de bus wachten.. Gelukkig niet in slaap gevallen.
Vandaag kregen we vooral veel, heel veel informatie. En dat werkt niet echt bij mij. Het meeste gelukkig wel op kunnen slaan(maar voor hoelang?) maar de rest is alweer weg. Ach, we zullen wel zien.
Helaas ben ik daardoor nu wel helemaal op. Dus maar vroeg naar bed, nouja voor ik slaap is het waarschijnlijk half 11. Morgen gaat de wekker pas weer om 10.00, even heerlijk bijtanken!
Adieu!
Kan ik even mijn hoofd legen..
De introdagen waren super! Ik vind het van tevoren nooit wat aan, houd er niet van, maar als het eenmaal begonnen is dan gaat het wel. En ik moet eerlijk bekennen, het was geweldig!
Super leuke mensen ontmoet, die in mijn mentorklas zitten. Een aardige mentor. En wat ik het grappige en mooie vond, het leek net of wij elkaar al jaren kenden, meteen zo'n hechte groep!
We hebben vooral gisteren super veel lol gehad en anderen ook om ons.. Heerlijk gewoon!
Vanochtend was het wel even pittig. Gisteravond pas om 9 uur thuis, helemaal gesloopt en vanmorgen ging om 6.45 weer de wekker. Gevolg: al gapend op de bus wachten.. Gelukkig niet in slaap gevallen.
Vandaag kregen we vooral veel, heel veel informatie. En dat werkt niet echt bij mij. Het meeste gelukkig wel op kunnen slaan(maar voor hoelang?) maar de rest is alweer weg. Ach, we zullen wel zien.
Helaas ben ik daardoor nu wel helemaal op. Dus maar vroeg naar bed, nouja voor ik slaap is het waarschijnlijk half 11. Morgen gaat de wekker pas weer om 10.00, even heerlijk bijtanken!
Adieu!
Abonneren op:
Posts (Atom)