Geen eens een emotie om te uiten.
Je wilt schreeuwen, huilen, lachen.
Kon je het maar eens een plekje geven.
Kon je het maar eens delen.
Je weet niet welke kant je op moet.
Van alle kanten wordt er getrokken.
Niemand die naar je luistert.
Niemand die werkelijk weet wat je wilt.
Weet je het zelf nog wel?
Al die onrust is niet te dragen.
Je wilt je ogen sluiten en even helemaal niks.
Je blijft maar door hollen.
De bestemming totaal onbekend.
Het is tijd om te stoppen.
Je te storten in open armen die op je wachten.
Hij wacht op je thuiskomst.
Zijn liefde wacht op jou, wil jouw vervullen.
Even geen rennen meer, even geen onrust.
Je mag op adem komen om aan Zijn hand weer verder te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten