Nietsvermoedend ging ik naar een coachingsgesprek. Ik volgde coaching omdat ik geen idee wat welke kant ik eigenlijk op moest gaan met mijn leven. Moest ik bij de c1000 blijven werken voor de rest van mijn leven. Was een mbo-opleiding toch beter om te doen. Of toch een hbo-opleiding en mijn hart volgen. Ondertussen wist ik niet meer welke van de honderden opleiding bij het hbo ik moest gaan kiezen.
Ik wist niet dat ik op dat moment zo snel achter het antwoord zou komen. Toen het mij die avond steeds meer helder werd en ik het hoge antwoord eruit durfde te gooien stuiterde ik van energie. Mijn ouders keken mij wazig aan toen ik thuiskwam. Tja, waarschijnlijk dachten ze dat ik weer een of andere bevlieging had, die ik die maanden welk vaker had. Alleen wist ik het nu zeker. Elize gaat juf worden!
Al is er wel een kleine maar. Want ik weet diep in mijn hart dat dit niet uiteindelijk is wat ik wil gaan doen. En daar ben ik ook eerlijk in. Dit zie ik als een basis. Ik vind de ontwikkeling van kinderen heel bijzonder en interessant. Daar wil ik absoluut mee verder. Ook zie ik een kans liggen om mij zelf te ontwikkelen tot coach of counselor. Dat lijkt mij zo onwijs gaaf! Dit riep ik al in de eerste week toen ik op de PABO zat, ik werd meteen van verschillende mensen geremd. Op dit moment wil ik het zo graag en zolang als ik de ambitie heb ga ik er voor werken om het realiteit te maken! Ik hou ook wel in mijn achterhoofd dat de wegen anders kunnen gaan dan dat je ze voor ogen houdt. Maar dat geeft niet, ik weet dat je daar zoveel van kan leren!
Dit zijn toch echt van die ervaringen die het leven een gouden randje geeft!
(Ps: mijn coach die mij enorm geholpen heeft, heeft ook een site: http://www.douwenagelcoaching.nl/)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten