Dankbaar leren zijn..

Ik liep er al een week met het idee in mijn hoofd. Bij mij duurt het soms wel eens voordat ik het dan ook echt ga doen. Totdat ik iemand het tegen mij zij, die niet wist dat ik met het idee in mijn hoofd liep. Voor mij was er dan ook geen twijfel over mogelijk, ik moest het gewoon doen. Vanaf die avond schrijf ik elke avond op waar ik God voor wil danken. Nog geen twee dagen later kregen wij hier thuis het bericht dat mijn oma overleden was. Het zat er wel aan te komen, maar toch. Een generatie is weg, opa's had ik sinds 2006 niet meer. Vanaf nu ook geen oma's meer.
's Avonds zat ik met mijn "dankboekje" voor me. Wat moest ik opschrijven? Hoe kan ik nu iets opschrijven terwijl er iemand gemist wordt, dacht ik. Toen schoot mij een Bijbeltekst te binnen:

Dank God onder alle omstandigheden, 

want dat is wat hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt. {1 Tessalonicenzen 5:18}

Ineens viel er een last van mij af. Want ondanks alles gaf God mij een reden om te danken, ook al kan ik de woorden niet vinden. Dat is al iets om dankbaar voor te zijn. Op de momenten dat ik denk dat ik het alleen moet doen, is God daar. Hij geeft mij de kracht om verder te gaan, om verder te kijken. Om te danken voor alles wat ik krijg. Om met een dankbaar hart te gaan leven en die dankbaarheid ook uit te stralen naar andere mensen. Ik mag genieten van het leven, in alles, door Hem!