Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.
{1 Korinthiërs 13:13}
Voor vele is het denk ik een bekende tekst. Ik vind 1 Korinthiërs 13 een geweldig hoofdstuk in de Bijbel. Ik raad je aan om eens rustig voor jezelf het door te lezen.
Wat is liefde toch ongelooflijk mooi. Tegelijk besef ik hoe kwetsbaar het is, hoe er verschrikkelijk veel kapot mee kapot gemaakt kan worden als er fout mee wordt omgegaan.
Het mooiste van liefde is de verschillende manieren waarop liefde wordt geuit. Dat wij mensen niet zonder liefde kunnen. Zelfs mijn oma, gisteren begraven, gaf op haar 87e levensjaar, dement en wel, gaf liefde. En als ik kijk naar mijn neefje en nichtjes en soms ook andere kinderen, dan voel ik een bijzonder gevoel. Een liefde die oneindig lijkt, die overstroomt.
Hoe een kind je een knuffel kan geven, vol van liefde. Hoe ze het aanvoelen dat jij dat even nodig hebt. De lieve aanrakingen. Het stoeien, het voorlezen en verzorgen. In al dat soort dingen ervaar ik liefde.
Het is zo geweldig mooi om die liefde te ontdekken en te voelen, want het is er. Het vult mij als ik vanuit dat ga leven. Jezus vult mij met Zijn liefde, door Zijn aanwezigheid in heel veel dingen om mij heen en die liefde die mij vult mag ik weer doorgeven.
Deze bewustwording, ik weet niet wat het bij jou doet, maar het bezorgd mij een heerlijk kippenvel-momentje..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten