Gods trots, dat ben jij! {Jeremia 13}

God had grootse plannen met Zijn volk. Keer op keer was datzelfde volk koppig en eigenwijs. In de woestijn, maar nu ook in de tijd van Jeremia.
God wilde dicht bij Zijn mensen zijn, Adam en Eva konden het toch niet laten om van de vrucht te eten waardoor hun ogen geopend werden en ze niet langer meer in het paradijs konden blijven.
God wilde Zijn volk vastbinden als een gordel. Maar door alles wat het volk gedaan heeft, alle ontrouw, zal dat niet kunnen. Het volk zal nergens meer toe dienen.
Hoe zie ik dat in mijn eigen leven? Ik merk dat christen zijn een steeds zeldzamere verschijnsel is. Maar aan Gods aanwezigheid twijfel ik niet. In allerlei verhalen, in mijn eigen leven en dat van andere mensen, hoor ik, voel ik, ervaar ik Gods aanwezigheid. Het is niet zoals God het bedacht had, maar Hij is er wel.
Door verschillende gebeurtenissen en door het lezen van deze verhalen kom ik er de laatste tijd achter dat Gods regels niet zo gek zijn (wie ben ik eigenlijk dat ik daar aan twijfel?). Het is goed om naar God te luisteren, naar Zijn regels en naar Zijn aanwezigheid. Als wij naar Hem luisteren zijn wij Zijn trots, mogen wij Zijn trots zijn. Waardevol zijn wij al in Gods ogen, maar hoe mooi is het dat God trots op jou en mij kan zijn!

Met Hem aan je zijde {Jeremia 12}

Oneerlijkheid. Het is aan de orde van de dag. Terwijl wij bakken met eten weggooien, verhongeren mensen aan de andere kant van de wereld. Ik kan hier in alle vrijheid schrijven over mijn geloof, terwijl ik weet dat er mensen vervolgd worden. En misschien ervaren we het ook wel heel persoonlijk en dichtbij. Bij de één lijkt het alleen maar voor de wind te gaan, iets waar jij misschien van droomt. Er gebeuren de gruwelijkste dingen, en soms komt men er zonder straf mee weg. Het gaat soms zo raar in ons leven, soms zo onbegrijpelijk. 

Jeremia ervaart die ongelijkheid, oneerlijkheid ook:

‘HEER, u staat altijd in uw recht

als ik het tegen u opneem.

Toch vraag ik, hoe verantwoordt u

dat boosdoeners in voorspoed leven,

en trouwelozen rust genieten? 

Misschien wel een herkenbare vraag, die je God gesteld hebt. God geeft Jeremia antwoord. Hij legt uit dat het allemaal veel erger kan en dat het volgen van Hem niet altijd zonder gevaar is. Jeremia kan zelfs zijn eigen familie vertrouwen. 

Het lijkt mij toch maar wat eng. Dat alles om je heen schijn is, dat niemand te vertrouwen is. Maar tegelijk bedenk ik mij dat het te maken heeft met wie ik op de eerste plek hebt staan. In Gods kracht kan ik veel aan, meer dan ik vertrouw op wat mensen doen. Het lijkt voor mij een proces om los te laten wat aards is en mij te richten op God. Iets wat ik steeds vaker terug zie in de hoofdstukken van Jeremia. En het vertrouwen op God zal niet zonder slag of stoot gaan, dat weet ik. Er zal flink geschud worden om te kijken of mijn fundament wel stevig is. Maar ik weet dat wat mij ook overkomt ik vertrouwen kan op God. Dat ik niet hoef te kijken en oordelen over oneerlijkheid (dit bekend niet dat wij over lijken moeten gaan om zelf het zo goed mogelijk te hebben), dit is iets wat ik aan God over moet laten. En als het soms zwaar is, dan is dit mijn vertrouwen: 

U hebt geen beproevingen te doorstaan die niet voor mensen te dragen zijn. God is trouw en zal niet toestaan dat u boven uw krachten wordt beproefd: hij geeft u mét de beproeving ook de uitweg, zodat u haar kunt doorstaan.{1 Kor. 10:13}

Gods verbond met jou {Jeremia 11}

De liefde tussen een man en een vrouw, het mooiste wat er is. Een romantisch plaatje. Maar is het wel zo? Ik moet zeggen dat ik er zelf nog niet zoveel ervaring mee heb, dus ik kan alleen iets zeggen over wat ik om mij heen zie gebeuren. In het begint lijkt het allemaal zo romantisch, maar ik hoor de laatste tijd steeds meer over huwelijken die kapot gaan, terwijl het zo goed leek.
 Het volk in de tijd van Jeremia hoort bij het verbond dat God met Abraham gesloten heeft. Maar God ziet dat het volk zich niet houdt aan het verbond en het volk trekt zich daar niets van aan. God wordt daar boos om. God houdt ontzettend veel van zijn volk, maar zo kan het niet. God wil dat wij ons houden aan het verbond dat God gesloten heeft. Een verbond kan alleen gesloten worden met twee partijen, als één partij zich voortijdig terugtrekt kan het verbond niet gesloten worden. Het verbond is nu gesloten en het volk deelt daarin en heeft zich daaraan te houden.
God gaat met jou ook een relatie aan, een relatie die wel vergeleken wordt met dat van een man en een vrouw. God heeft dat verbond ook met jou gesloten. Hij belooft daarin dat Hij bij je zal zijn, Hij zal jouw God zijn. Wat doe jij? Accepteer je de liefde van God in je leven, laat je Jezus toe in je leven en ga je verder in dat prachtige verbond? Of doe je er alles aan om te doen zoals het volk deed. Bedenk wel, beide opties hebben desastreuze gevolgen. Ik kan je alleen maar aanmoedigen om Jezus toe te laten in je leven. Ik weet namelijk dat ik zonder Hem niet zover had kunnen komen, op eigen kracht had ik het niet volgehouden. Hoelang ga jij het volhouden zonder Gods beschermende en dragende armen? 

De weg {Jeremia 10}

Een Tom-Tom is erg makkelijk, als je er mee kan rijden. Ik leer het steeds beter, maar het gebeurt nog wel eens dat ik te vroeg naar rechts ga of juist te laat. Hoe het komt? Ik luister niet goed, ik schat het niet goed in, ik kijk niet goed naar het schermpje. Nu ik steeds vaker gereden heb met de Tom-Tom gaat het steeds beter en komt het minder vaak voor dat ik verkeerd rijd.
Het is voor mij een vergelijking met het (geloofs)leven. Eerst ging ik mijn eigen weg, ik wist namelijk wel waar ik heen moest. Toen kwam ik er achter dat het zo eenvoudig niet was en dat ik zonder Gods hulp nergens was. Alleen was mijn luisterhouding niet zo goed en daardoor maakte ik verkeerde keuzes (die me uiteindelijk wel op de goede plek gebracht hebben), ook vergat ik ondertussen goed te kijken en daardoor zag ik het niet. God werkte wel en wees mij de weg, maar ik zag het niet. Ik verweet God dat Hij mij de verkeerde kant opstuurde en dat ik het uiteindelijk toch zelf beter wist. Terwijl het mijn eigen fout was en dat mijn weten niet de juiste was.
Ook nu merk ik dat het luisteren naar God, het kijken naar de weg die Hij mij wijst, steeds beter gaat. Het is soms moeilijk, want de wegen die je gaan moet zijn niet altijd eenvoudig. Ik weet dat de weg die ik gaan moet, met alle hobbels en bobbels, mij zal brengen op een plek waar het veel mooier en beter is dan hier. Langzaam aan leer ik de aardse dingen los te laten, leer ik wat écht belangrijk is mijn leven. Leer ik om al die afgoden achter mij te laten, want uiteindelijk heb ik daar niets aan.


Lieve Vader, 
Ik ben koppig geweest, 
dacht dat ik zelf beter wist. 
Ik zou de weg wel weten Heer,
die ik gaan moest. 
Gelukkig liet U mij niet los, 
leidde mij naar het pad dat ik gaan moest. 
Een weg die niet zonder hobbels en bobbels is,
maar waar U mij veilig doorheen draagt. 
Dank U wel! 
{Jeremia 10:23 - vrije vertaling} 

Trots (Jeremia 9)

Oh, oh, we zijn maar wat trots als we iets weten wat een ander niet weet. We zijn maar wat trots als we over een bepaalde kracht beschikken. En er zijn mensen die maar wat trots zijn op hun rijkdom en daar graag mee te koop lopen.
Natuurlijk mogen we trots zijn op de kennis de we van God gekregen hebben, de kracht en de rijkdom. Maar we moeten niet vergeten van wie we dat gekregen hebben. Het is niet goed om te doen alsof we dat allemaal zelf voor elkaar gekregen hebben. Eigenlijk misbruiken we God dan. Jeremia schrijft iets wat veel waardevoller is dan de trotsheid van "eigen" opbrengst. Het gaat het aardse te boven. Het geeft voor mij de kern weer van het leven, waar het om gaat, wat belangrijk is:

Wil iemand zich op iets beroemen,

laat hij zich erop beroemen dat hij mij kent 

(wat een kostbaar bezit is het toch dat we God mogen kennen)

inziet dat ik, de Heer, dit land liefde schenkt 

(soms zijn er tijden dat het in je leven stormt, je niets meer ziet, je mag om je heen kijken en zien wat God om je heen geeft aan liefde, het zal je leven uiteindelijk vullen)

rechtvaardigheid en recht,

want daar schep ik behagen in - spreekt de Heer 

(dit is wat God van ons vraagt, erkennen dat Hij God is, de liefde van God zien en recht en rechtvaardigheid hoog in het vaandel hebben, de samenvatting van de tien geboden) 

Luisteren {Jeremia 8}

Als jou gevraagd wordt om God te omschrijven, wat zeg jij dan? Als ik zo'n lijstje moet maken dan zou liefdevol bovenaan staan. In veel dingen, misschien wel in alles en dat vind ik lastig om te zeggen omdat ik niet altijd de liefde zie of ervaar, is God liefde. Elke dag dat ik wakker word, elke vogel die ik hoor, het leven dat ik mag leven, ja in zoveel meer voel ik Gods liefde. 

Ik ben aanbeland bij hoofdstuk 8 van het Bijbelboek Jeremia. En wat daar staat is niet misselijk. Ik had ook even de tijd nodig om door te laten dringen wat daar staat en ik weet het eigenlijk nog niet. Het volk blijft weigeren, het wil maar niet terug komen. Geldt dat ook niet voor deze tijd? Zijn wij, mensen, niet net zo koppig? Op eigenwijsheid volgt vaak een straf. En God straft Zijn volk ook. Maar voordat Hij dat doet komt een geweldig mooie eigenschap van God voorbij. Eerlijk gezegd las ik er eerst overheen, nu ik het voor de tweede keer las dacht ik: dat is em! God zegt in Jeremia 8:6:

Ik heb goed naar hen geluisterd

God heeft niet naar het volk geluisterd, God heeft GOED naar het volk geluisterd. God gaat niet over één nacht ijs. Zijn besluit is wijs en rechtvaardig. God hoort en ziet alles. God neemt de moeite om werkelijk en goed naar Zijn volk te luisteren. Niet omdat het maar een onbelangrijk volkje is. Nee, wij allemaal zijn kostbaar en duur gekocht. Soms lijkt het alsof God ver weg is en niet antwoord. Vertrouw op deze woorden: God luistert naar je, God luistert GOED naar je omdat je Zijn kostbaarste bezit bent! 

Gods wil {Jeremia 7}

Als jullie je leven werkelijk beteren, 

als jullie elkaar rechtvaardig behandelen, 

vreemdelingen, wezen en weduwen niet onderdrukken, 

in dit land geen onschuldig bloed vergieten 

en niet achter andere goden aan lopen, jullie onheil tegemoet, 

dan mogen jullie hier blijven wonen, 

in dit land dat ik jullie voorouders gegeven heb. 

Zo is het altijd geweest, zo zal het dan altijd zijn.

{Jeremia 7:5-7}

God dienen, hoe doe je dat? Ik vind het een moeilijke vraag. Vaak wordt er gezegd: "Dan doe je de wil van God". Maar wat is dan die wil van God? Wat vraag God van mij? Allereerst vraagt God mij om mij te houden aan die tien geboden. Het lijkt een onmogelijke klus en dat is het soms ook. Maar ik weet zeker dat God die regels niet voor niets geformuleerd heeft. 

Kijk eens om je heen, hoeveel is er wel niet kapot?! Er zitten lastige kwesties tussen, waarbij het lijkt dat het niet anders kan. Maar ik vertrouw erop en die tekst staat zelfs in de Bijbel, dat God een mens nooit meer geeft dan dat hij of zij aan kan. 

Wij zullen de wet niet volbrengen, dat kunnen wij niet omdat we niet perfect zijn. Maar ik denk, kijkend naar de tekst hierboven, dat wij wel iets kunnen. Nee, alleen kan je het niet. Daarbij heb je echt de hulp van God nodig. En dat was de fout van het volk, zij dachten dat ze het zelf wel konden en dat ze de hulp van een andere (af)god moesten inschakelen. In je leven heb je alleen God nodig. Hij zal je helpen, Hij zal je bijstaan, ook al lijkt het soms de verkeerde kant op te gaan. Geef niet op. Jezus heeft ook jouw deze troost gegeven: 

‘Gelukkig wie nederig van hart zijn,

want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

Gelukkig de treurenden,

want zij zullen getroost worden.

Gelukkig de zachtmoedigen,

want zij zullen het land bezitten.

Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid,

want zij zullen verzadigd worden.

Gelukkig de barmhartigen,

want zij zullen barmhartigheid ondervinden.

Gelukkig wie zuiver van hart zijn,

want zij zullen God zien.

Gelukkig de vredestichters,

want zij zullen kinderen van God genoemd worden.

Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden,

want voor hen is het koninkrijk van de hemel.

Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten. Verheug je en juich, want je zult rijkelijk worden beloond in de hemel; zo immers vervolgden ze vóór jullie de profeten.
{Matteüs 5:3-12}