De weg {Jeremia 10}

Een Tom-Tom is erg makkelijk, als je er mee kan rijden. Ik leer het steeds beter, maar het gebeurt nog wel eens dat ik te vroeg naar rechts ga of juist te laat. Hoe het komt? Ik luister niet goed, ik schat het niet goed in, ik kijk niet goed naar het schermpje. Nu ik steeds vaker gereden heb met de Tom-Tom gaat het steeds beter en komt het minder vaak voor dat ik verkeerd rijd.
Het is voor mij een vergelijking met het (geloofs)leven. Eerst ging ik mijn eigen weg, ik wist namelijk wel waar ik heen moest. Toen kwam ik er achter dat het zo eenvoudig niet was en dat ik zonder Gods hulp nergens was. Alleen was mijn luisterhouding niet zo goed en daardoor maakte ik verkeerde keuzes (die me uiteindelijk wel op de goede plek gebracht hebben), ook vergat ik ondertussen goed te kijken en daardoor zag ik het niet. God werkte wel en wees mij de weg, maar ik zag het niet. Ik verweet God dat Hij mij de verkeerde kant opstuurde en dat ik het uiteindelijk toch zelf beter wist. Terwijl het mijn eigen fout was en dat mijn weten niet de juiste was.
Ook nu merk ik dat het luisteren naar God, het kijken naar de weg die Hij mij wijst, steeds beter gaat. Het is soms moeilijk, want de wegen die je gaan moet zijn niet altijd eenvoudig. Ik weet dat de weg die ik gaan moet, met alle hobbels en bobbels, mij zal brengen op een plek waar het veel mooier en beter is dan hier. Langzaam aan leer ik de aardse dingen los te laten, leer ik wat écht belangrijk is mijn leven. Leer ik om al die afgoden achter mij te laten, want uiteindelijk heb ik daar niets aan.


Lieve Vader, 
Ik ben koppig geweest, 
dacht dat ik zelf beter wist. 
Ik zou de weg wel weten Heer,
die ik gaan moest. 
Gelukkig liet U mij niet los, 
leidde mij naar het pad dat ik gaan moest. 
Een weg die niet zonder hobbels en bobbels is,
maar waar U mij veilig doorheen draagt. 
Dank U wel! 
{Jeremia 10:23 - vrije vertaling}