vrijdag 23 juli 2010
Schreeuwen naar de hemel
Ik weet dat het leven soms niet zo gaat als je het zelf graag zou willen. En daar kan ik me soms wel bij neerleggen. De weg die God uitstippelt voor mij, is de goede weg. Hij heeft het beste met mij voor..
Maar soms is er ook die stilte, dat je het zelf niet meer ziet zitten. Dat het allemaal zo donker is en zo zwaar. Het lijkt of God er niet meer is. Diep in je hart weet je dat het niet zo is, maar het voelt zo sterk!
Iedereen heeft de beste oplossingen. Maar ze weten niet hoe het is. Het is lief bedoeld, maar je schiet er niets mee op en het frustreerd je alleen nog meer! Er is onmacht, je bent boos.
Maar je weet, zonder God zou het zeker niet beter zijn! Je weet, God zal je dragen. Je weet, je bent een parel in God's hand. Je weet, dat het ooit zoveel mooier zal zijn. Je weet, dat je God's kind mag zijn. Je weet, dat God je rust geeft. En dat je op Hem mag vertrouwen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten