Misschien ken je het boekje wel vol van briefjes van kinderen aan God. Vertederend om te lezen, maar soms ook hard verscheurend omdat kinderen zich over sommige dingen geen zorgen hoeven en moeten maken. Een van zo'n briefje is van Joyce, zoals het plaatje.
Dat het vertederend is, dat snappen we wel. Maar dat we er ook een les uit kunnen halen?! Jazeker, hier zit een boodschap in!
Joyce bedankt God dat zij een broertje heeft gekregen maar zegt ook dat ze liever een hondje had willen hebben en dat ze daarvoor gebeden had. Misschien denk je nu van doe alsjeblieft normaal, het is een kind, laat dat kind! Ik laat dat kind heel graag, omdat ze van die wijze dingen zeggen. Want wees eens eerlijk tegenover jezelf, dank jij God altijd voor wat je krijgt? Altijd, ook al heb je iets anders gekregen dan dat je gevraagd hebt? Uit eigen ervaring weet ik wel beter. En ik weet ook dat wij 9 van de 10 keer iets anders krijgen dan dat we vragen, kunnen we daarvoor danken? Voor ons als grote mensen is het denk ik moeilijk. Maak je dan maar klein, buig je hoofd en vouw je handen voor God. Wees er eerlijk over dat je het moeilijk vindt dat wegen anders gaan dan dat je zou willen. En vraag of God jou er bij wilt helpen om het te accepteren en de mooie dingen in te zien! Vertrouw er op dat het jou zal lukken, niet op eigen kracht maar die van God! De God die ontzettend veel van jou houd en je zal geven wat je nodig hebt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten