Soms vallen ineens puzzelstukjes in elkaar. Fijn dat dat gebeurd, maar ik vind het soms wel eens eng. Het wordt dan ineens heel duidelijk waarom dingen gelopen zijn zoals gelopen zijn. Of waarom je iets juist wel of niet gedaan hebt.Dat soort eyeopeners kom ik de laatste tijd vaak tegen. Ik kan ineens stukjes uit mijn leven in het goede perspectief plaatsen. Met de juiste blik erop terug kijken. Dan heb ik wel eens van die momenten dat ik mijzelf wel voor mijn hoofd kan slaan, dat ik iets bijvoorbeeld niet gezien heb, niet voorkomen heb.. Aan de andere kant zie ik nu ook wat het mij opgeleverd heeft, dat het nog zo erg nog niet is.
Toen ik tot dit besef kwam moest ik denken aan een boek van Paulo Coelho. Misschien ken je het boek wel, De Alchemist. Eerst snapte ik het boek van geen kant. Later ging ik er over nadenken en stukje bij beetje begon ik te begrijpen wat het boek mij vertelde. Ik denk dat het per persoon verschillend kan/zal zijn. Wat mij bij is gebleven is deze boodschap:
Je komt altijd op het punt waar je uit moet komen. Soms met een omweg en met het nodige slechte weer. Juist daardoor vind je de weg en kom je er!
Dit is niet de boodschap die bij het boek staat hoor, maar deze heb ik voor mijzelf gemaakt, nav het boek.
Hierbij moet ik ook denken aan een Bijbeltekst. Ik weet niet of ik die ooit eerder op deze weblog gezet heb, maar het kan geen kwaad om het nog een keer te doen.
En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede.
{Romeinen 8:28}
Hoe moeilijk het in sommige tijden te geloven is, het is echt zo! Ook Jezus leefde met een lach en een traan en wist dat alles goed zou komen. Ik denk dat wij ons daar wel aan vast mogen houden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten