Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
Mattheus 6:10b
Iedereen die het Onze Vader kent, kent dit zinnetje ook. Al vraag ik mij af hoeveel mensen weten wat de werkelijke boodschap is van dit zinnetje. Niet dat ik het precies weet, maar ik ben er wel over na gaan denken. Op de een of andere manier kon het mij niet loslaten.
Bidden vind ik steeds meer iets waardevols te vinden. Dat is gekomen sinds dat ik stage loop op een basisschool. Ik vind het zo prachtig om samen met de kinderen te praten met onze Vader in de hemel. En daarnaast leer ik er ook enorm veel van. Ik heb geleerd om heel eerlijk en puur te bidden. Zo zei een meisje uit groep 5 tegen mij, toen ik vroeg om gebedspunten: 'Juf, wilt u bidden dat u kracht krijgt om voor de klas te staan en dat u het ook leuk vindt?' Ik moet zeggen dat ik toen echt wel even moest slikken. Het was zo eerlijk en toen ik aan het bidden was voelde ik ook een soort van rust over mij heen komen. Dat heb ik vaker bij bidden, er komt een soort van rust over mij heen.
Het heeft mij ook geleerd om klein te bidden. Voor de dingen die wij mensen als vanzelfsprekend vinden. Ook dit heeft iets moois!
Maar een tijdje geleden kwam ik achter iets wat te maken heeft met die regel uit Het Onze Vader. Het heeft ook te maken met een vers uit Spreuken: De man stippelt zijn weg uit, de Heer bepaalt de richting ervan. Ik merk dat ik zelf graag de touwtjes in handen houd en dat ik ook heel goed ben in scenario's te verzinnen hoe het zal moeten gaan. Soms word je dan wel eens geconfronteerd met een andere weg, dat alles anders loopt dan dat je het verzonnen had. En ik kan je vertellen dat dat niet makkelijk is.
Sinds dat ik achter de betekenis van dit zinnetjes kwam is dit minder geworden. De touwtjes hoef ik niet perse meer in handen te hebben, ik kan het gerust loslaten. Scenario's verzin ik nog wel, maar ik klamp mij er niet aan vast.
Ik heb geleerd om alles in Zijn hand te leggen. Dat is eng. Het geeft tegelijk ook zoveel meer ruimte en rust. Ik durf bewust te zeggen: 'Laat Uw wil alsjeblieft geschieden'. Omdat ik er steeds meer vertrouwen in krijg dat wat Hij doet het beste voor mij is. Om dat vertrouwen te krijgen moest ik wel over een aantal blokkades, maar als ik er nu op terug kijk weet ik dat Hij altijd bij mij was en dat Hij mij er doorheen heeft gesleept. Zo hoef ik niet langer meer bang te zijn voor Zijn wil. Hij overziet alles, Hij weet alles, Hij doet wat goed is voor Zijn kinderen. En dat is niet altijd wat je verwacht en ja, het gaat door diepe dalen, maar gelukkig hoef je niet alleen te gaan.
Het maakt je vrij, vrij van het aardse. Dat wordt ineens een stuk minder belangrijk. Het doen van Zijn wil, een kind van Hem zijn is dan mijn doel en ook dat leg ik in Zijn hand en ik probeer het daar ook te laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten