Zorgen doen, zorgen maken, laten zorgen..

"Zorgen moet je doen, niet maken", zegt Loesje.
Ik ben blij dat God mij het talent/gave van zorgzaamheid gegeven hebt. Ik zorg graag voor andere mensen. Ik vind het niet erg om iets extra's te doen voor iemand. Alleen zit daar wel meteen mijn valkuil. Ik ben inmiddels zo goed geworden in het zorgen voor een ander, dat ik mijzelf straal voorbij loop. Ik ben er al wel een tijdje achter dat ik dat doe en ik probeer pas te helpen/zorgen als het mij gevraagd wordt, maar dat is niet makkelijk! Zo werd er vorige week tegen mij iets gezegd dat mij niet losgelaten heeft. 'Mensen mogen best voor JOU zorgen. Mensen mogen zich best zorgen over JOU maken.'
Tja, ik laat niet zo makkelijk voor mij zorgen. Ik ga niet zo snel op een bank zitten en niets doen, ja ik kan het wel, maar ergens krijg ik dan een mega-schuldgevoel. Het liefst zou ik dan iets doen om het zeg maar goed te maken, soort tegenprestatie leveren. Terwijl ik ook wel door heb dat het natuurlijk waanzin is.
En dan dat andere zinnetje. Ik wil mensen geen kans geven om zich zorgen te maken over mij. Vaak plak ik achter berichten aan: 'Je hoeft je geen zorgen te maken hoor! Het komt wel goed..' Dat zal ook best wel, maar waarom wil ik niet dat mensen zich zorgen maken over mij als er wel een reden toe is? Ik heb geen idee, misschien wil ik niet toegeven dat ik een ander nodig heb. Het zou best kunnen.
Het is eigenlijk confronterend als ik het hier zo opschrijf. Zorgen maken is zo makkelijk. Zorgen doen gaat mij ook makkelijk af. Maar voor je laten zorgen, dat is toch iets anders, iets wat ik niet makkelijk vind.
Dan kom eigenlijk ook automatisch met God in botsing. Wat Hij zorgt dag na dag voor mij, elk uur, elk moment. Ja, ik vind het moeilijk om alles wat in mij leeft in Zijn handen te leggen. Ik wil het zo graag zelf doen. Maar dat gaat niet altijd, daar ben ik inmiddels ook wel achter gekomen. Want ik weet ook hoe fijn het is om je zorgen te delen met iemand, die er misschien een verhelderende blik op heeft.
Ik ga de woorden van 1 Petrus 5:7 maar in mijn hoofd prenten. Ik mag de zorgen die ik heb bij Hem neerleggen en Hij zal voor mij zorgen, omdat Hij van mij houdt. Daarnaast mag ik uit liefde voor andere zorgen, die zorg nodig hebben. Als ik zorg nodig heb, mag ik voor mij laten zorgen. Zonder schaamte, zonder angst, omdat het uit pure liefde is.