Avondmaal

Dit breekbaar brood legt mij de woorden in de mond:

Dit is mijn lichaam dat voor jou gebroken wordt;

dit is mijn bloed dat vergeving en genade schonk

en ik proef de wijn; zo wordt uw liefde uitgestort.

{Sela}

Morgen is het weer tijd om Het Avondmaal te vieren in de kerk. Nog steeds blijft het iets bijzonders voor mij. Als ik er aan denk dan voel ik enorme liefde, rust en genade binnenstromen. Het is een bizar gevoel, anders kan ik het niet omschrijven. 

Ik vind het wel eens jammer dat wij maar 1x in de drie maanden Avondmaal vieren, omdat het zo mooi is om te vieren. Het is goed om te herdenken dat Jezus voor jou en mijn zonden gestorven is, zodat wij een dichte band met de Vader mogen hebben. 

Ik mag mij veilig voelen in Zijn sterke armen. Ik hoef niet langer meer alleen te zijn. Hij is dicht bij mij. En vooral in zo'n Avondmaalsdienst voel ik dat in het bijzonder. 

Op dat moment moet ik ook denken aan al die mensen die zich verlaten voelen door God, die God niet meer ervaren in hun leven. Ik hoop zo dat zij de weg terug mogen vinden naar Hem toe! 

Maar ook al die mensen die teleurgesteld zijn, die te maken hebben met grote zorgen, waarvan het leven zwaar is. Ik zou ze zo graag willen helpen om weer vertrouwd te worden met de zorgende liefde van Hem! 

Morgen vier ik dus niet alleen het feest van genade, maar bid ik ook voor de mensen die de genade van God niet ervaren of kennen in hun leven. Dat we ooit met zijn allen als broers en zussen aan één tafel mogen zitten bij de Vader.