Vrienden

Ik weet als geen ander dat vrienden heel kostbaar zijn.
Ze sleuren je door problemen heen, vrolijken je op, doen gezellige dingen, staan altijd voor je klaar en zo kan ik nog wel een heel lijstje opnoemen.
Er zijn van die momenten dat ik er weer achter kom hoe belangrijk sommige mensen voor mij zijn. Dat ik niet zou weten wat ik zonder diegene zou moeten beginnen. Ik ben zo enorm blij dat ik een aantal mensen heb ontmoet!

Er is een mooi liedje over geschreven:

Keuze gemaakt!

In mijn blog van vrijdag, vertelde ik dat ik twijfelde over mijn studiekeuze.
Inmiddels heb ik een beslissing genomen. Ik sprak vanochtend met een goede vriendin via msn en die wees me op de goede keuze. En de enige goede keuze is: stoppen met de studie. Dan kan ik rust nemen voor mijzelf, op een rijtje zetten wat ik echt wil doen en dan een nieuwe studie kiezen. Of dat op mbo of hbo niveau zal zijn weet ik nog niet. Het liefst wil ik in februari weer beginnen(alleen met mbo), maar misschien moet ik nog even wachten tot september 2011. En wat lijkt dat ver weg.. In die tussentijd ook maar gaan werken, aangezien ik geen stufie meer krijg!
Ik hoop echt dat ik nu wel een goede keuze kan en ga maken. Maar ik vertrouw er op dat dat helemaal goed gaat komen.

Ik sluit af met een mooie spreuk van Paulo Coelho die mij hielp met het maken van een keuze:
Wij komen precies daar uit waar we uit moeten komen, omdat God's hand degenen leidt die hun weg volgen in geloof en vertrouwen - Paulo Coelho -

Surprise!

Dit jaar vier ik ook Sinterklaas met het verenigingsclubje, die Jolanda en ik leiden.
Alleen het nadeel daarvan, is dat je een surprise moet maken! Dichten is voor mij niet zo moeilijk, binnen een mum van tijd heb ik een gedicht klaar. Alleen dan moet ik mij nog buigen over een surprise. Eerst maar eens bedenken wát ik wil maken. Nadat honderd ideeën de revue zijn gepasseerd heb ik dan ein-de-lijk eentje uitgekozen. En dan begint het gehannes.. Hoe krijg ik het idee in mijn hoofd tot een échte surprise.
Nou, dit jaar is het verbazend goed gegaan. En ik ben dan ook zeker trots op het resultaat. Het onderwerp ik zeer traditioneel: een pietje. Maar ik heb er een hoop lol aan gehad, weer eens heerlijk aan de papier maché gezeten.. Heerlijk! En de afwerking ging ook beter dan verwacht!
Oordeel zelf:

Studiekeuze

Tja, dat is tegenwoordig niet zo makkelijk meer. Er is in deze tijd zo'n diversiteit aan beroepen dat je niet meer weet wat je moet kiezen. Sommige weten het al vanaf kind af aan: 'Ik word later juf'. Vroeger wist ik het ook wel, maar nu weet ik het écht niet meer. In mijn dromen heb ik de volgende beroepen:
- verpleegster
- arts
- accountant
- fysio
- lerares Nederlands, geschiedenis en aardrijkskunde
- juf
Toen ik vorig jaar de opleiding Pedagogiek tegen kwam, dacht ik: 'Dit is het helemaal!' Maar nu we een periode verder zijn, begin ik toch stevig te twijfelen. Het is best moeilijk, moeilijker dan ik verwacht had. Dus ik sta nu op een punt dat ik een keuze moet gaan maken:
1. Ik ga verder met de opleiding, door kei- en keihard mijn best te doen en dus op mijn tenen moet lopen. Ik doe dan wat ik leuk vind.
2. Of ik ga stoppen. Kies voor een mbo-opleiding(al een leuke op het oog: Pedagogische werker in Jeugdzorg). Ik kan het dan een stukje rustiger aan doen en ik kies dan voor mijzelf. Met misschien een mogelijkheid om op kamers te gaan!

Ik ben absoluut niet goed in keuzes maken. Want allebei de keuzes hebben zo zijn voors en tegens. En wat weegt dan het zwaarst? Ik neig nu meer naar de keuze 2. Maar stiekem wil ik het nog proberen. Maar of het reeël is voor mij, dat is de vraag..
Ik heb nog even een tijdje om na te denken. Voor 1 februari moet ik een definitieve keuze hebben gemaakt. Voor mezelf wil ik het met Kerst weten.
Als iemand tips heeft om de keuze te maken zijn ze van harte welkom! Zeg aub niet dit of dat moet je doen, ik wil de keuze helemaal zelf maken!

Mooi..

Ik heb al eens een keer geschreven over een jongen van 11 jaar die ernstig ziek is en niet meer beter kan worden. Thomas heet hij. Het heeft de afgelopen dagen uitgebreid in verschillende kranten gestaan. Vanavond had hij zíjn 'afscheidswedstrijd'.
Hij had niet durven hopen dat er zoveel mensen naar toe zouden komen. Vanavond stond er zo'n ongeveer 5000 man op de Westmaat(bij een derby 8000). Rood, blauw en groen door elkaar, samen voor Thomas.
Het was een indrukwekkende wedstrijd. Een wedstrijd die gewonnen werd met 6-0 door Thomas. Roelof Luinge was scheids, Ronald Koeman trapte af en Wilfred Genee zorgde voor het commentaar. Thomas mocht zelf 3 keer scoren. Geweldig!!
Vlak voor het einde van de wedstrijd werd hij gewisseld. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Zo dubbel.. Maar gelukkig hebben wij met zijn allen een wens van hem in vervulling kunnen laten gaan!
Als je meer wilt weten over Thomas: http://thomasvandegroep.web-log.nl/

Klagen

Wij mensen kunnen geweldig klagen! Maar of dat terecht is, is punt 2.
Zo gaat bij ons de C1000 ruim 2 weken dicht omdat ze gaan verbouwen. Daardoor zijn de schappen leger of helemaal leeg. Het is gewoon leegverkoop. Als cassière krijg je dan ook het nodige te horen aan klachten.
Vanmiddag was ik het echt even helemaal zat! Want wij mogen helemaal niet klagen. We hebben elke dag genoeg te eten, zelfs meer dan nodig. Er zijn winkels zat om eten te halen, terwijl andere mensen een hele dag moeten reizen voor eten of zelfs geen eten hebben.
Dus mensen, denk alsjeblieft na voordat je klaagt.. Wij hebben het zo enorm goed, sta daar maar eens bij stil en vraag je dan af of je wel recht hebt om te klagen!

Put

Ik vind de naam klaaglied heel deprimerend klinken. Maar toen ik er een stukje uit ging lezen, viel het wel mee. Want er staan juist ook bemoediging in. Zoals de volgende tekst:
Uit de diepte van de put roep ik uw naam, HEER.
U hoort mijn stem. Sluit uw oor niet voor mijn zuchten en mijn hulpgeroep.
Altijd als ik roep, bent u nabij; u zegt mij: ‘Wees niet bang.’
U, Heer, neemt het voor mij op, u redt mijn leven. (Klaaglied 3:55-58)
Want in de diepten die het leven kent, mag je weten dat God er voor je is. Dat je niet bang hoeft te zijn, want God is bij je. Hij tilt je als je niet meer kan lopen, Hij is het licht als het leven donker is.
Mensen zeggen dat ze God’s aanwezigheids niet voelen in hun leven. Ik ken dat, maar ik ben er achter gekomen dat ik God op de verkeerde plek zocht. Na een tijdje voelde ik dat God zeker wel in mijn leven aanwezig was. Hij zorgde voor mensen die mij op Hem wezen, die mij steunden. Door dat alles ben ik God steeds een stukje beter leren kennen. Ik weet dat Hij bij is. En deze tekst, hierboven, bevestigt het maar eens. Het is zo bijzonder om dat te ervaren. Dat als je ’s avonds op bed ligt, je hoofd vol met van alles. Je vouwt je handen, je probeert woorden uit te brengen maar het lukt je niet. Maar je weet dat God weet wat er in je hart is en dat Hij je arm om je heen slaat. Zo val ik vaak heel rustig in slaap. Om met de volgende gedachte de volgende morgen weer op te staan:
Elke morgen schenkt hij nieuwe weldaden. – Veelvuldig blijkt uw trouw!
Ik besef: mijn enig bezit is de HEER, al mijn hoop is op hem gevestigd.
Goed is de HEER voor wie hem zoekt en alles van hem verwacht.(Klaaglied 3:23-25)
En natuurlijk is het niet makkelijk om in alles vast te houden in deze tekst. Maar besef dat God, jouw vader, heel kostbaar is. En dat jij Zijn kostbaarste bezit bent.
Zoek zijn liefde en trouw in de kleine dingetjes van het leven.

Tja..

Ik heb genoeg om over te schrijven, teveel om te vertellen.. Er gaat op moment veel door mijn koppie. Soms zou je willen dat je het even allemaal stop kan zetten. Maar helaas moet je verder. Ook al heb je zoveel vragen, waar ik nu geen antwoord op kan krijgen. Misschien dat het me ooit duidelijk wordt. Helaas heb ik daar nu weinig aan, want sommige dingen kunnen ze zoveel pijn doen en zoveel energie kosten. Ook al betreft het niet je eigen leven..
Elke dag wordt je weer geconfronteerd met het feit hoe broos ons leventje is. Hoe teer.. Mensen worden ziek, komen te overlijden, verliezen stukjes van zichzelf, en je vraagt je af waarom dit gebeurd.. Niemand weet er een antwoord op.. Je kunt dit niet snappen, je kunt alleen God opzoeken in gebed. Niet als een vrome, maar met al je verdriet in een kamertje heel stil en alleen.
Het is juist goed dat we door moeten gaan. Want alleen zo kom je steeds een stukje dichterbij bij het Koninkrijk van een geweldige Vader. Het zó mooi dat je het niet kan bevatten hoe mooi. Wij kunnen ons (helaas) geen tranen, geen ziekte, geen pijn, geen oorlog, geen rampen, geen moord geen... voorstellen.
Op dit soort momenten vind ik het geweldig om dit idee tot me door te laten dringen. Onze God heeft een geweldig plan met ons. Naast alle moeite en pijn, wacht er iets geweldigs op ons! ~ And never forget that Jesus loves you! ~

Vreselijk bericht..

Ik weet niet zo goed hoe ik dit bericht moet beginnen. Er zijn simpel weg geen woorden voor.
Een jongetje, nog zo jong, 10 jaar jong.. Al 2 jaar zó ziek, zó aan het vechten tegen kanker.. En nu kan er niks meer gedaan worden.. Zijn ouders, broer, zus, de hele familie moet hem loslaten. In het vertrouwen dat Hij bij God Thuis mag komen. Daar waar geen pijn meer zal zijn, geen ziekte, geen pijn..
Willen jullie bidden, voor Thomas, zijn ouders, broer en zus. Zijn hele familie, vrienden en iedereen die van hun houden.

Helaas..

Gisteren kreeg ik het cijfer van sociolgie terug.. Helaas, ik heb hem niet gehaald. Had een 4.5, wat een volle punt te weinig is. Ik baal best wel ervan, ik wist dat het er in zat. Maar toch!

Vandaag had mijn SLB-groepje(studieloopbaan) de presentatie van het verslag wat wij moesten maken over ons zelf. Aan de ene kant was ik wel zenuwachtig, aan de ander kant ook helemaal niet. Het ging dan ook super goed! Ik heb maar 1x op het papier moeten kijken en ik vond het ook super leuk om te doen.
Dus nu is periode 1 zo ongeveer afgesloten. Ik ben heel benieuwd wat ik voor het verslag(incl. presentatie) heb.
Ik mag best trots op mijzelf zijn want ik heb maar 1 onvoldoende gehaald! Op naar periode 2 ;)

The last time..

Eigenlijk is het gewoon raar.. Morgen is de laatste keer dat mijn moeder voor bestraling naar het ziekenhuis in Utrecht gaat, na 33 keer. Het is dan ook de laatste behandeling voor dit moment(naast de medicatie die nog 5 jaar lang geslikt moet worden). Wow en wat is deze tijd omgevlogen. Eerst wordt je leven totaal stil gezet en vlieg je ineens weer door de tijd. Het is nu alweer 9 maanden geleden, bijna een jaar.

Er volgen nu alleen nog om de zoveel maanden onderzoeken of het allemaal goed gaat. Maar in princiepe is mijn moeder na de operaties 'schoon' verklaard. Stiekem vind ik het wel eng.. Want wat zegt dat met zo'n rotziekte, dat je 'schoon' bent.
En ondertussen ga/moet je gewoon weer verder. Ook al heb je soms liever dat je stil wil blijven staan, even rust. Misschien is het zo beter, dan denk je er niet al te diep over na.

Gelukkig mag ik vertrouwen op God, dat Hij voor ons zorgt.
Willen jullie bidden, en niet alleen voor mijn moeder maar voor alle mensen met kanker, dat ze mogen genezen, zo weinig mogelijk pijn mogen hebben en dat ze zolang mogelijk mogen genieten van het kostbare leven dat God ons heeft gegeven?

Binnen!

Yes, ik ben even heel blij :)
Want ik heb namelijk mijn eerste tentamen binnen! Met een 5,8.. Niet heel geweldig, maar ik ben allang blij dat ik geen her heb.
Wow.. Dit had ik eigenlijk niet gedacht. Ik heb niet zo geweldig kunnen leren, dus dit is echt een wonder(het is zo geweldig om te ervaren dat God je helpt!).
Alleen nu zie ik op tegen sociologie. Die ging veel slechter dan pedagogiek. Dus dat zal echt wel een dikke onvoldoende zijn!
Ik laat het weten.

Lied van Lot - Stef Bos

Dit nummer omschrijft zo goed wat voor worsteling ik soms voel..

Ik sta op de grens
Van vroeger en later
Voor mij een ruimte
Die ik nog niet ken
Achter mij alles
Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer
Dan alleen wie ik ben

Ik maak van wat was
Een veilige haven
Al heb ik die stad daar
Al tijden vervloekt
Toch lukt het me niet
Het verleden te laten
Voor dat wat het is
Een gesloten boek

En als ik nu omkijk
Ben ik verloren
Maar iets houdt me tegen
Om verder te gaan
Als ik nu omkijk
Dan blijf ik voor altijd
Gevangen in alles
Wat niet meer bestaat

En al zou ik ook teruggaan
Er is niets meer over
Ik weet het en toch
Ligt de twijfel nog dwars
Al vind ik niet meer
Dan ruines en spoken
Het laat me niet los

Ik kan nog niet breken
Met dat wat voorbij is
Ik woon in mijn dromen
Nog steeds waar ik was
Ik sta op de grens
Van vroeger en later
En achter mij ligt daar
Een brandende stad

En als ik nu omkijk
Ben ik verloren
Maar iets houdt me tegen
Om verder te gaan
Als ik nu omkijk
Dan blijf ik voor altijd
Gevangen in alles
Wat niet meer bestaat

Al zou ik ook teruggaan
Er is niets meer over
Ik weet het en toch
Ligt de twijfel nog dwars
Al vind ik niet meer
Dan ruines en spoken
Het laat me niet los
Het houdt mij nog vast

Als ik nu omkijk
Blijf ik hier stilstaan

Donderdag = baaldag

Ik weet niet wat ik heb met donderdagen.. Maar op de een of andere manier is het niet mijn favoriete dag.
Vroegâh, had ik op de donderdag altijd lange dagen, tot het achtste(kwart voor 4 uit). Met allemaal vreselijke vakken. En ik moest ook nog werken.

Zo was vandaag ook een echte baaldag. Het begon gisteravond al. Ik was op tijd naar bed gegaan, maar om half 12 was ik nog klaarwakker, met in mijn gedachte dat ik de volgende dag om 6 uur uit mijn bed moest. Ik ben een persoon die echt minimaal 8 uur slaap nodig heeft. Ik had nog maximaal 6 en een half uur = te weinig.
Ik denk dat ik iets later dan 12 uur uiteindelijk in slaap ben gevallen. En toch was ik blij dat ik wakker werd: wat heb ik liggen dromen. Dat doe ik op moment nogal veel. Het zijn geen nachtmerries, maar ik lig ook niet stil in mijn bed. Als ik dan wakker ben dan voel ik me doodmoe, want ik heb naar mijn idee totaal geen rust gehad.
Maar goed, ik heb me dus snel aangekleed. Broodje gesmeerd om op te eten, snel op mijn fiets gestapt richting de bus. Ik had niet heel veel speling tussen bus en trein, het fijne was dat mijn bus 1. te laat kwam en 2. absoluut niet doorreed, waaardoor ik hem redelijk begon te knijpen. Het viel uiteindelijk wel mee. Wat bleek toen ik op het station kwam: de trein had een kwartier vertraging. We kwamen 20 minuten later aan in Zwolle. Dus we konden zo doorlopen richting het tentamen.
Het tentamen is echt vreselijk gegaan! Ik had totaal geen rust, ik vond het ook heel onrustig om mij heen en ik had was last van een black-out. Dus gewoon dé ideale situatie om een tentamen te verpesten. Mijn valkuil is vaak met toetsen dat ik er de tijd niet voor neem en veel te snel klaar ben. Ik stond dan ook met een half uur weer buiten het lokaal. En dat is ook voor mij een record!
En toen moesten we wachten tot 11 uur(het was 9 uur) totdat de pedagogenmiddag begon. Het was wel leuk, maar ik was te moe om het leuk te vinden.

Gelukkig is de dag wel goed geeindigd: Weer even gedate met een vriendin. En vooral: langs mijn oude school geweest. Weer ouderwets chocolademelk gedronken, die daar zo enorm lekker is! Beetje bijgepraat met leraren, velen waren al naar huis. Het is echt leuk om die reacties te zien van sommige leraren! Dat maakt dat ik toch met een fijne herinnering aan die tijd terugdenk..
En nu ga ik maar lekker slapen, het was een lange, échte donderdag=baaldag geweest. Morgen een beetje voor school bezig en heerlijk weer naar mijn lieverds op stage!
Bye..

Dankdag

Vandaag is het dankdag. In veel kerken wordt hier aandacht aan besteed. Zo zijn er 's ochtends diensten voor de kinderen en 's avonds voor de 'groteren'.
Wat is dankdag(biddag) nu?
Vroeger waren het geen vaste dagen, ze werden vaak gehouden ten tijde van hongersnood, overstromingen of oorlog. Vanaf 1658 is het meer vast komen te liggen. En nu wordt het gehouden op de eerste woensdag van november en biddag op de tweede woensdag van maart. Achter deze data zit ook een rede. Het heeft te maken met het begin van het zaai-seizoen en het einde van het oogstseizoen. Eerst bidden we of de Heer het zaaien wil zegenen en als we hebben kunnen oogsten danken wij God daarvoor, dat Hij dat aan ons heeft gegeven.
Tegenwoordig wordt er met bid- en dankdagen spullen ingezameld voor de arme landen. Dit jaar is er de actie Schoenendoos. Kinderen van de basisscholen krijgen de opdracht een schoenendoos te vullen met spullen, zoals knuffeltjes, potloden, auto of pop en dit mee te nemen naar de kerk. De kerk zorgt dan dat ze bij de organisatie komen die ze verspreiden aan de kinderen in die landen.

Lieve Vader
Vandaag is een speciale dag, wij mogen u bedanken voor wat U ons gegeven heeft.
Dank U dat wij gezond mogen zijn.
Dank U dat wij te eten hebben.
Dank U dat wij in een vrij land leven. Voor ons misschien zo vanzelfsprekend, maar het is zo bijzonder!
Dank U wel dat wij U mogen kennen als een liefdevolle Vader, die elke dag weer voor ons zorgt!
Dank U wel voor de mooie natuur om ons heen, wat is het toch geweldig om te zien hoe seizoenen in elkaar overlopen.
Dank U wel voor al het goede die U ons telkens weer geeft.
U weet ook dat er zoveel is om voor te bidden, zoveel ziekte, zoveel verdriet, zoveel pijn, hongersnood, rampen.. Wilt U met die mensen zijn en ze alles geven wat zij nodig hebben!
Wilt U zo met iedereen zijn, wat hij/zij nodig heeft.
Laat Uw liefde in ieder hart mogen branden en laten merken dat U een goede en lieve God bent!
Dit mogen wij vragen omdat Uw Zoon voor ons aan het kruis is gestorven.
Amen

Tentamens

Deze week heb ik tentamenweek. Dat wil zeggen: 2 tentamens maken van pedagogiek en sociologie.

Ik heb voor deze tentamens door omstandigheden niet optimaal kunnen leren, wat voor mij voor de nodige stress en zenuwen zorgde.

In de trein nog met 2 klasgenoten over de toetsstof gehad en toen was het tijd voor de toets. En wat ben ik toch blij dat we het nog even besproken hadden in de trein, daardoor wist ik op een aantal vragen het antwoord, die ik anders niet had geweten!

Over het algemeen is het wel meegevallen, het was gelukkig meerkeuze(nog iets meer kans op een goed antwoord). Ik weet niet zeker of ik een voldoende heb, maar heel stiekem denk ik van wel. Het voelt in ieder geval lekker dat hij beter is gegaan dan dat ik had durven hopen!

En helemaal lekker is dat ik net een mailtje kreeg met de melding dat ik een 7,9 voor een opdracht heb! Ben helemaal blij!!

Nu donderdag sociologie nog, waar ik echt nog even aan moet gaan zitten.. Wantja, ondanks de omstandigheden wil ik natuurlijk een goed cijfer.. Maar of dit reeël is?!
Dat wordt simpelweg duimen!