Ondanks dat ik gister ontzettend baalde van het feit dat ik gezakt was, was er ook een reden om blij te zijn. En dat maakte het even niet makkelijker, want de teleurstelling was toch groter dan de blijdschap. Gisterochtend moest mijn moeder voor onderzoeken weer naar het ziekenhuis. Om te kijken of alles nog steeds goed is en of de kanker misschien niet terug is gekomen. Dat was best wel spannend. Want de vorige keer merkte mijn moeder ook niets en bleek ze het te hebben en nu voelde mijn moeder zich ook erg goed.
Gelukkig was het een goede uitslag, er was niets meer te zien!! Het geeft geen garanties, dat weten wij ook, maar het is wel erg fijn!
Diep in mijn hart ben ik God enorm dankbaar dat Hij de afgelopen anderhalf jaar zo goed voor ons is geweest, dat alles zo goed verlopen is en dat er nu niets meer te zien is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten