Ken jij het gevoel ook? Van een vulkaan. Steeds en steeds hoger komt de lava en je staat op het punt van uitbarsting. Er hoeft maar íéts te gebeuren en bam! een stortvloed van emoties en woorden en nog veel meer vind zijn weg naar buiten.. Totaal geen controle, het gaat gewoon..Op moment voel ik mij zo'n vulkaan. Nog niet op punt van uitbarsting, maar het kan zo maar komen. Regelmatig komt er wel rook uit, maar de lava wordt nog binnen gehouden..
Eens in de zoveel tijd heb ik zo'n periode dat ik als een verhitte vulkaan rondloop. Tegen sommige mensen kan ik normaal doen, maar sommige die hebben gewoon echt pech! En het lullige is, vaak weten ze niet dat ze iets fout doen of kunnen ze er gewoon helemaal niets aan doen, maar voor mij zorgt het voor een hoop ergernis en irritatie.
Ik ben er nog niet echt achter wat ik hier aan kan doen, om of de uitbarsting te voorkomen of om heb gecontroleerd te laten uitbarsten. Misschien wel iets, maar of dat uitvoerbaar is.. ik weet het niet.. Het is in ieder geval knap lastig en ik denk dat ik er maar mee moet leren leven en zorgen dat de mensen om mij heen er zo min mogelijk last van hebben.
Wat mij in ieder geval wel rust brengt is muziek..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten