Doodgewoon (Lucas 2:1-7)

In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië. Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef ging van de stad Nazaret in Galilea naar Judea, naar de stad van David die Betlehem heet, aangezien hij van David afstamde, om zich te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad.

{Lucas 2:1-7}

Waarom een stuk uit het Kerstverhaal op je weblog plaatsen als het zomer is? Nou, ik hoop dat het mij lukt om het je duidelijk te maken.
De afgelopen week komt er steeds meer vakantiegevoel. De kinderen op de lagere school moeten hier nog één weekje naar school en dan is het zover: zomervakantie! Ook in de straten merk je dat. Caravans worden weer voor de deur gezet om klaar gemaakt te worden voor de reis naar het zonnige zuiden. Dakkoffers worden op de auto's gedaan als teken dat je bijna op vakantie gaat. Er zijn ook mensen die je hoort klagen dat ze dit jaar alleen in de zomer op vakantie kunnen vanwege de crisis. Of mensen die klagen over de stress van het op vakantie gaan.
Op vakantie gaan, het is een soort van tijdziekte of modeziekte. Iedereen doet het tegenwoordig dus wij moeten ook. Ik ken nog een tijd dat het niet altijd zo vanzelfsprekend was, ik ben zelf ook lang niet elk jaar op vakantie gegaan. Oke, daar stond dan tegenover dat ik een paar keer 2x per jaar op vakantie ben geweest. Maar wat een luxe dat we 2 tot 3 hele weken naar een ander land kunnen of een andere plek dan dat we wonen. We gaan per vliegtuig, boot of auto, misschien wel trein of bus. Van te voren worden de leukste bikini's, strandjurkjes en andere spullen in geslagen.

Jozef en Maria moesten ook op reis. Het was niet bepaald een vakantie. Al helemaal niets geboekt. Ze moesten naar de geboortestad van de voorouders van Jozef. Toen ze daar aankwamen was alles al bezet. Het enige wat nog over was, was een stal. Aangezien Maria hoogzwanger was, namen ze dat maar al te graag aan! En dan wordt er een babytje geboren, niet zo maar een babytje, nee de Messias, de Verlosser. Hij krijgt niet de behandeling die de baby's tegenwoordig krijgen. Hij wordt in doeken gewikkeld en in een voederbak gelegd. Een voederbak? Ja, een voederbak, andere mogelijkheid was er niet.

Nu naar ons. Er zijn mensen die op zoek zijn naar God in hun leven. Ze zijn Hem kwijtgeraakt. De sleur van het leven heeft ook hen meegetrokken. Ze zien alleen nog maar de grote dingen, dat doet er alleen nog aan toe. Denk je dat ze God dan vinden in hun leven? Ik ben bang van niet. Zelf heb ik ervaren dat je God ervaart en ontmoet in de kleine dingen van het leven. Eigenlijk is het slecht dat ik zeg: de kleine dingen van het leven. Want van een afstandje lijken ze mini, maar ga ze maar eens van heel dichtbij bekijken. Een lieveheersbeestje lijkt groter, maar kijk eens wat je allemaal ziet! Zo'n mooie heldere rode kleur. En die zwarte stippen dan: zo geweldig mooi vorm gegeven!

Wat is de link tussen het Kerstverhaal - op vakantie gaan - en God zoeken? Jezus kwam op een heel gewone manier op aarde, hij manifesteert zich ook op een gewone manier. De dingen die Hij doet zijn niet normaal, maar Hij gedraagt zich niet als een ster of een idool. Waarom zoeken wij God dan in de grote dingen? Hij laat zich juist zien in 'normale' dingen van het leven. Wij rennen daar vaak aan voorbij. We nemen geen genoegen meer daarmee. Ik zie het bij de vakanties heel duidelijk. Iedereen móét op vakantie en het liefst verder dan je buren. Dit jaar blijf ik heerlijk thuis en ik moet zeggen: ik heb nog geen vakantie en het bevalt mij nu al! Dingen doen die je anders niet doet. Verdiepen in een bepaald onderwerp, kamer opruimen, kast verven en mijn kamermuur ook maar meenemen. En genieten van al het goede dat God mij geeft in die 'dood normale' dingen. Als je God ver van je af houdt lijkt God heel klein. Totdat je dichterbij Hem komt, dan is Hij jouw grote Redder!