Ik zit op mijn kamer te leren voor de toets van vrijdag. Ondertussen hoor ik buiten van alles; het is woensdagmiddag! Ik hoor ook een bladblazer. Weg nostalgie. Het lijkt wel of iedereen tegenwoordig zo'n ding heeft! Vroegah, toen ik klein was.... toen gingen wij als kinderen de bladeren gewoon lekker aanharken. Dan had je zo'n enorme berg bladeren waar je heerlijk in kon springen. En vervolgens kon je weer van voor af aan beginnen. Nee, tegenwoordig worden de blaadjes netjes opgezogen om te verdwijnen in de kliko. Dag pret, dag lol, dag bladeren. Jammer.
Als we het dan toch over nostalgie hebben. Wat dacht je van een gesprek voeren? Het gebeurd wel eens dat ik mensen hoor zeggen: 'Heb je dat niet op facebook gelezen???'. Beter gezegd: leef je onder een steen ofzo? Dat weet je toch allang! Of nog eentje: praten tegen een Ipad. Denk je dat je een gesprek gaat voeren, zit diegene met een Ipad op haar schoot te tikken alsof ik bij een verhoor zit.
Oke, ik moet toegeven, zelf ben ik ook niet zo sociaal in gesprekken. Mijn mobieltje is soms ook interessant. Maar als ik tijd voor iemand neem, dan houd ik er van om het zonder mobieltje, zonder Ipad, zonder facebook of wat dan ook te doen. Gewoon face-to-face. Een écht gesprek. Dat voelt voor mij zoveel fijner aan!
Die digiborden, dat is ook zoiets waar ik de kriebels van krijg. Als juf-in-spe moet ik er wel aan geloven. En ik moet toegeven, het is verrekte handig met filmpjes en liedjes. Maar waar zijn die leuke bordtekeningen als iemand jarig is? Dat mooie handschrift met een krijtje van de juf waar je bij weg zwijmelt? Helaas.. Ik blijf maar lekker dromen!
En dan tot slot van de nostalgie: breien! Ik heb die verslaving weer opgepakt. Moksokken. Super leuk en voor een betaalbaar prijsje. Ik maak er straks een apart berichtje voor, dan kan je ze ook bij mij bestellen!
Nostalgie....
Oplossing voor het bordprobleem: een ouderwets krijtbord aan de ene kant en een (hygiënisch) whiteboard aan de andere kant! Krijtbord voor de tekeningen: klaar!
BeantwoordenVerwijderen