Gegrepen door een woord

Sinds een paar weken is er een woord dat mij in zijn greep houdt, positief gesproken. Het woord houdt mij bezig, ik probeer de vinger er achter te krijgen, maar het lukt niet helemaal. Daarom deze blog, want ik moet er iets mee. En misschien, lieve lezer, kunnen jullie meedenken, laten weten hoe jullie hierover denken..

Een paar weken geleden zat ik literatuur te lezen voor de minor die ik volg. En daar was het woord. Ontwikkelen. Een heel normaal woord, niks mis mee, maar het heeft mijn hoofd op hol gebracht.
Want lees het nu eens als ont-wikkelen. Daar waar je mee ingewikkeld bent, gaat eraf. En wat zit daaronder?! Wat kom je tegen? Wil je het wel zien?
Loskomen van die wikkels. Als jongvolwassene zit ik er volop in. Mijn eigen weg vinden in dit leven en dat valt soms niet mee. Want welke wikkels zijn goed om af te doen? En welke kunnen misschien nog beter even bescherming bieden? En dan het echt loslaten, soms is dat bitterhard nodig. Ja, bitterhard, ik weet niet of het een woord is, maar soms in dat proces van loslaten laat het een bittere smaak na en voelt het hard en niet fijn aan, maar ergens in mijn achterhoofd weet ik dat het nodig is om verder te komen.

 ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek

{Lucas 2:7}

Pasgeboren babytjes worden vaak eerst in doeken gewikkeld. Strak en lekker warm, om het geborgen en behaaglijke gevoel van in de buik na te bootsen. 

Zo werd het ook gedaan toen Jezus geboren werd. Zijn moeder wikkelde hem in doeken. Maar Jezus wist dat Zijn taak niet was om veilig in deze doeken te blijven. Hij had een taak in deze wereld, een verschrikkelijke taak, die ons redding zou brengen. En toen Hij die taak volbracht had werd Hij, Jezus, weer in doeken gewikkeld:

Nadat hij, Josef van Arimatea, het lichaam van het kruis had gehaald, wikkelde hij het in linnen doeken en legde het in een rotsgraf dat nog nooit was gebruikt. 

(...)

Petrus echter stond op en rende naar het graf. Hij bukte zich o te kijken, maar zag alleen de linnen doeken liggen. 

{Lukas 23:53 en 24:12}

Jezus heeft de taak waarmee Hij op deze wereld kwam volbracht. Hij heeft de wikkels afgelegd. Hij heeft gestreden, is vernederd, maar dat alles kon hem niet afhouden om de wikkels af te leggen. 

Hoe zit het met ons? Welke wikkels houden jou vast? Welke wikkels beperken jou om te doen wat jij zou moeten doen? De wikkels van de zonden heeft Jezus voor ons afgedaan, wij mogen vrij zijn en vrij leven. Dank God voor de ongekende genade! 

Nu is het onze tijd om de wikkels af te doen, de wereld te laten zien wie wij zijn, oprecht en eerlijk te zijn, geen dubbele agenda's. Verwacht niet dat het geen pijn zal doen, wikkels beschermen juist tegen pijn. Maar vertrouw erop dat je het niet alleen hoeft te doen.