Oppas = leuk!

Ik vind het altijd leuk om met kinderen bezig te zijn. Maar de laatste tijd begin ik het steeds mooier te vinden. Al ben ik soms helemaal gesloopt als ik een tijdje opgepast heb, ze zorgen voor een glimlach op mijn gezicht en onbeschrijvelijk gevoel diep in mij.

Vanmiddag ging ik eerst de jongste, Nastasia op halen van het kinderdagverblijf. Als ze mij dan ziet gaat ze door het dolle heen, ze vindt het helemaal geweldig!! En het blijft leuk om dat mee te maken en te zien.

Daarna de andere 2 opgehaald, die aan het spelen waren bij een vriendinnetje. Hup op de fiets richting de C1000 eten halen.
Ik zag de mensen alweer kijken. Daar heb je weer zo'n oppas, met drie kinderen in een drukke winkel zonder karretje, dat kan níet goed gaan! En of ze alle drie lief waren(nee, kinderen zijn niet braaf). Ze volgden me netjes door de winkel. De een droeg de boodschappen, de ander een tas, en de ander vond de winkel al indrukwekkend genoeg! Weg vooroordeel, helemaal leuk als je een moeder met 1 kind door de winkel ziet rennen omdat die niet luisterd. Gniffel, gniffel..

Ik ben toen eten gaan koken, en de meiden zijn heerlijk buiten gaan spelen. Heb ze niet gehoord.

Het eten ging ook zonder problemen, ze hebben meer gegeten dan dat ze normaal doen.

Het eerlijkste komt nu: bedtijd! Ze heerlijk in hun bedje stoppen, bij hun bed gaan zitten een verhaaltje lezen. Zelfs voor mij zijn dat geniet-momentjes. Je ziet de oogjes langzaam dichtvallen met hun lievelingsknuffel dicht tegen zich aan.

De oudste hoefde ik niet naar bed te brengen, maar gaf me zo spontaan een zoen en zij: 'Je bent de leukste oppas die er is'.

Kinderen zijn zo heerlijk eerlijk. Ik kan echt enorm van ze genieten! Hoe ze zich ontwikkelen, van liggen in de box tot een meisje van 2 die je oren van je hoofd praat. Van een meisje die niks van me moest tot een echte kleuter die me graag een knuffel geeft. En die oudste laat het niet zo merken, maar deze keer zei ze het wel! En stiekem ben ik dan toch wel trots :)