Maar wat is het ook enorm moeilijk als het stormt in je leven.
Het voelt alsof God ver weg van jou is..
Het lijkt dat Hij je niet hoort. Je bidt, maar tegen een ijzeren hemel aan waar geen gebed door heen lijkt te komen.
Je bent al zo teleurgesteld door mensen, moet God je dan eerst ook nog teleur stellen?
Je vraagt je af waar dit allemaal voor nodig is. Het is zo cliché om te zeggen: 'Het maakt je sterk!' En.. 'Het komt wel goed!'
Oja, het is zeker waar! Maar op dat moment heb je daar niks aan.
Je hebt zoveel pijn. Je wilt getroost worden.
Hieronder volgt een stukje, wat ik op mijn hyves al een paar keer heb neergezet. Maar ik wil het jullie zeker niet ontnemen! Het is niet door mijzelf geschreven, door een oud-leraar van mij. Een geweldige man!
GEBORGENHEID
Echt thuis zijn bij God. Als een parel in Zijn hand. Als Zijn kostbaar bezit.
Dat is een diep verlangen. Aanwezig in een ieder van ons. Een behoefte aan veiligheid en geborgenheid. Als klein kind kroop je bij vader of moeder op schoot als het donderde en bliksemde buiten. Als het stormde. De dakpannen waaiden van het dak. Maar wa
t kon je gebeuren? Bij vader of moeder op schoot. Niets toch…Nu ben je ouder. En soms stormt het in je hoofd. Zoveel lijkt gebroken.
Waarom ren je altijd zo hard. Ben je onderweg? Waar naar toe?
Zoveel verantwoordelijkheden. Soms zo onbegrepen? En soms wil je wel praten, maar de woorden zijn er niet. Wat is die onrust in mij? Ik denk dat het een verlangen is naar geborgenheid. Naar rust.
En in dat verlangen ben je niet alleen..
Kijk daar gaat de man die altijd maar doorgaat, keihard werkt voor zijn gezin. Rennen vliegen, vallen, opstaan en weer doorgaan.
En daar de vrouw die sterk moet zijn, haar gezin moet onderhouden. Steeds weer gevend. En te weinig tijd voor zichzelf. Ze vindt zich af en toe terug op de rand van haar bed met de handen in het haar. Als ze maar gewoon 1 weekend voor zichzelf zou hebben…
En daar een jongere op Youth Alpha. Tijdens de viering. Hij zei dat het een chaos was. Maar dat hij zo graag op Jezus wilde lijken. En wat hij nodig had was een knie om op te zitten, een arm om hem heen.
Geborgenheid. Thuis zijn bij God. Wat betekent dat?
Een parel in zijn hand?
God heeft jou iets te zeggen vandaag. Die God die jij misschien nog helemaal niet kent, Hij kent jou al sinds je geboorte.. Geen mens kan je geven een doel in je leven, maar Hij heeft een bedoeling met jou!
Maak een keuze voor Hem. In hem mag je al je verlangens vervuld zien. Hij neemt je diepste angsten weg. Hij heeft je geborgenheid en veiligheid.
Zoals je het vroeger vond bij je vader of moeder op schoot.
En dan houdt echt niet meteen op met stormen.
Je bent niet ineens onkwetsbaar. Maar je durft wel kwetsbaar te zijn.
Je bent niet ineens heel sterk. Maar je durft wel zwak te zijn.
Je bent niet ineens heel volwassen, maar je durft wel weer kind te zijn.
Je vindt niet ineens al je vragen beantwoord, maar je mag wel een diepe rust ervaren. Genezende vrede in je hart.
Als een kind bij de vader op schoot. En weetje? Dan heb je geen huis meer nodig om je thuis te voelen. Want er zijn twee sterke armen die je eeuwig zullen dragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten