Choice..

Het is alweer een tijdje geleden dat ik over mijn studiekeuze schreef.. Ik probeerde er even niet aan te denken. Gewoon lekker werken, genieten van de lente en de tijd aan andere dingen besteden. Helaas lukte dat niet helemaal. Het is en blijft een vraag die rond blijft zweven. Ook nadat ik min of meer een keuze heb gemaakt.

Vorige week had ik ineens zoiets van ik heb geen zin meer om te leren, ik wil alleen mensen helpen. Punt uit! Jammer genoeg is het niet zo makkelijk en heb je echt een diploma nodig.

Omdat hbo op dit moment niet echt haalbaar is voor mij, leg ik mij maar neer bij een opleiding op mbo niveau. Het klinkt voor mij niet zo vrolijk als het zou moeten zijn. Ik wil namelijk dolgraag hbo doen, maar het is even niet anders.

Het voordeel van mbo is, dat ik met 3 jaar klaar ben. Dus mijn achterstand heb ik dan een beetje ingehaald. Ook dat gevoel moet ik leren uitschakelen, ik loop niet achter zeggen de mensen dan. Het voelt wel zo..

Vanochtend heb ik besloten om een mbo-opleiding te gaan om als pedagogisch medewerker in de Jeugdzorg te gaan werken. Het lijkt mij heel interessant. Ik ga werken met mensen die mij inspireren, de jeugd. Ik mag ze helpen, een steun zijn, iets wat ze zo enorm missen in hun leven.

Diep in mij is de worsteling voor een keuze nog niet afgelopen. Het lijkt mij enorm leuk om hier mee te beginnen. Maar steeds zegt een stemmetje in mij dat ik meer kan. Ik denk het verkeerde stemmetje. Ik hoop dat dit de weg is, die God met mij wilt gaan. Dat dit het werk is waar ik mijn talenten kan laten werken en kan laten groeien.