Het is dan ook heerlijk weer. Begin van de dag nog wat aan de koude kant. Maar als de zon eenmaal begint te schijnen dan is het aangenaam lekker.
Ik zie mensen gewoon meteen opknappen. Ze zijn allemaal wat vrolijker en aardiger. En ik moet zeggen dat ik er ook enorm veel energie van krijg!
Ik vond het dan ook heerlijk om de verenigingsles van vanavond voor te bereiden. Ik zou het gaan hebben over de schepping. Want wat heeft God het toch geweldig gemaakt. Steeds meer zie ik de pracht van deze wereld. Hoeveel dingen perfect zijn. Allereerst de overgang van seizoenen. Er is niet iemand die het knopje 'lente' aanzet als de winter voorbij is. Het gaat eigenlijk 'vanzelf'. Dan de vogels die 's ochtends beginnen te fluiten, de krokussen die uit de grond schieten en het nieuwe leven wat komt. Als ik erbij nadenk begin ik steeds meer te glimlachen, zo mooi! Ook als ik 's ochtends in de polder mijn standaard rondje loop. Hoe bewolking plaats maakt voor de zon. De dauw verdwijnt en alles en iedereen wakker wordt. Zo wonderlijk, zo hemels.
Op een site kwam ik dit stukje tekst tegen. Het vat mijn gedachten samen die ik niet in woorden uitgedrukt krijg. Daarmee wil ik deze dag en dit berichtje graag mee afsluiten!
'God heeft alles van Zichzelf in zijn schepping uitgedrukt. Dat is vooral zichtbaar in het meest geavanceerde scheppingswerk dat we kennen: de mens, het kroonjuweel van zijn schepping, die in alle opzichten een afdruk is van Hemzelf. God is daarmee zover gegaan dat Hij de mens bijna goddelijk heeft gemaakt (Ps.8:6). Als Schepper heeft God letterlijk alles uit te kast gehaald en daarmee laten zien wat voor een soort God Hij is.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten