2010

Het jaar zit er weer alweer bijna op. Voor mij is het omgevlogen, van diepe dieptepunten tot hoge hoogtepunten. Zoveel emoties, van blijdschap tot verdriet. Nee, dit jaar heb ik(en ook andere mensen) niet stil gezeten. Een bewogen jaar. Een jaar met momenten waar ik graag op terugkijk, maar ook met momenten die ik het liefst wil vergeten!
Zo begon het jaar heel normaal, gezellig bij mijn broer en schoonzus. Niks vermoedend wat er anderhalve maand later zou gebeuren. Het staat in mijn geheugen gegrift, het was zo'n rare week! De moeder van een schoolgenoot lag op sterven, klasgenootje van mijn vriendin. Je leeft mee, je wilt er voor die mensen zijn die he nodig hebben. En dan krijg je thuis een brief die de grond onder je weg haalt. 'Bij het onderzoek is mogelijk verkeerd weefsel gevonden, neem zo snel mogelijk contact op met uw huisarts.' Eerst dachten mijn moeder dat het niet zoveel voorstelde. Eenmaal bij de huisarts geweest bleek de vork toch anders in de steel te zitten. Het was een klein maar o zo gemene tumor. 7 milimeter! Een halve centimeter! Dat was het begin van een rot periode. Moeilijke berichten, 2 operaties en toen kwam er eindelijk een positief bericht! Ze hadden alles weg kunnen halen, maar voor preventie volgde wel een traject van 7 chemo's en 31 bestralingen. Het gaat nu gelukkig goed met mijn moeder! Al komt de man met de hamer nu langzamerhand langs. Ze is genezen van de borstkanker, maar het blijft toch iets akeligs, je weet het maar nooit met die ziekte!

Er waren gelukkig voor mij dit jaar ook een heleboel hoogtepunten, in ieder geval dat hoopte ik! Zo mocht ik op 21 maart 2010 belijdenis doen. Het was zo bijzonder! Ik vind het zo mooi om te zien dat God enorm bezig is geweest in mijn leven. En dat vooral door anderen. Geweldig! En ik kwam nog een filmpje tegen van 2 lieve meiden die een bijzonder lied hebben gezongen tijdens deze dienst en weer kreeg ik de tranen in mijn ogen, bijzondere betekenis en zo mooi gezongen! De opname is van voor de dienst:


In mei was mijn zus uitgerekend van de derde. Iets waar ik heel erg naar uit keek! Ik vind het namelijk heerlijk om zo'n kleintje in je armen en in mijn hart te sluiten! En het is toch een lekker meisje! Ze heeft de mooi naam Nienke gekregen en is op 11 mei geboren. Ook heel bijzonder was dat ik haar de kerk in mocht dragen bij haar doop. Geweldig!!

In die zelfde maand mei gebeurde er nog iets belangrijks: ik had namelijk examens om mijn Havo diploma dit keer wel te halen! Ik ben eerst gezakt en ik moest en zal dat diploma halen! Al kreeg ik er na februari een hard hoofd in omdat het allemaal niet meezat. Gelukkig had ik in die tijd ervoor super veel mijn best gedaan en snapte ik veel meer dan eerst! Mijn cijfers waren dan ook zeker om trots te zijn, en nu kan ik dat eindelijk zijn want het is voor mij een hele prestatie! De eerste dag van juli mocht ik dan eindelijk mijn diploma ophalen, eerst gegeten met mijn beste vriendinnen die me door dik en dun gesteund hebben, bij de Ikea. Het is een vermelding waard: in augustus ben ik 18 geworden. Een wereld gaat voor je open, je mag veel meer! Heel veel gebruik heb ik nog niet van gemaakt, dat komt deze week dan heb ik namelijk mijn eerste rijles!! We gaan snel door naar de maand september. Op 8 september 2010(08-09-10) is mijn broer getrouwd met die lieve Lisette. Hier had ik een speciale rol: ik mocht namelijk met een vriendin van Peter ceremoniemeester zijn. Dat was een hele eer en ik vond het dan ook erg leuk om te doen! Heerlijk om al die voorbereidingen te treffen, de voorpret met de feestgids en om hun een geweldige dag te bezorgen! Het was een mooie dag, begon erg nat(echt vreselijk, het hoosde) maar toen we foto's gingen maken('s middags) kwam het zonnetje door en was het super!

September was ook het begin van een nieuwe periode qua school. Ik ging namelijk naar het Windesheim in Zwolle voor de opleiding pedagogiek. Helaas zat/zit het mij niet mee en heb ik het begin dit jaar de beslissing moeten nemen dat het beter is voor mij om te stoppen. Even tijd voor mijzelf en dan samen met iemand die er verstand van heeft kijken naar een opleiding die bij mij past. Vanaf januari zal ik daar mee bezig gaan en daarnaast meer werken en natuurlijk rijles.

Sinds het begin van het nieuwe schooljaar geef ik samen met mijn vriendin Jolanda vereniging aan 11 en 12 jarigen. Super leuk! Ik vind het zo mooi om te vertellen over God. Het is soms best pitig, heerlijke pre-pubers! Maar het komt vast wel goed!

Gelukkig waren de afgelopen maanden wat rustiger. Soms vraag je je af hoeveel een mens aan kan. Maar je weet ook dat een mens het veel erger kan hebben. Als ik nu terugkijk op 2010 gaan mijn gedachten naar een aantal mensen. Mensen die hebben geknokt, die verdriet hebben, die een geliefde hebben verloren, die strijden tegen een ziekte. Je vraagt je af waarom dit allemaal gebeurd, hoe kan God dit toelaten? Ik heb er geen antwoord op. Ik denk dat het maar goed is dat we het niet weten en dat we ons maar in vertrouwen aan God moeten geven. Hij zal voor ons zorgen en ons dragen. Ik kwam een mooie spreuk tegen van een geweldige schrijver, Paulo Coelho: - Open je hart en luister naar wat je hart je zeg. Volg je dromen en schaam je niet. Want alleen dan ben je in staat Gods glorie uit te dragen. -

Ps, het is ook wel grappig om te zien hoe iemand veranderd:

Fijne Kerst?!

Deze dagen zijn alweer bijna voorbij. De een vind het jammer en de ander is daar blij om. Ik weet het nooit zo goed.
Op de een of ander manier heb ik een soort van hekel gekregen aan de Kerstdagen. De gedachte achter het verhaal vind ik wel mooi, maar er is iets wat ik niet fijn vind.
En het verhaal lijkt zo teder en mooi, maar in werkelijkheid is het heel anders.
Ik weet ook dat ik niet de enige ben die Kerst niet zo'n fijn feest vindt. Hoeveel mensen worden tijdens deze dagen wel niet geconfronteerd met het verlies van een geliefde, een lege plek aan de mooi gedekte tafel. Of dat je té ziek bent om het te vieren, om er überhaubt wat van mee te krijgen.
Nu ik dit zo schrijf en toen ik eerder hier over nadacht, kwam ik maar op één ding: Here Jezus, kom snel en verlos ons uit deze wereld.
Michaël W. Smith heeft hier een heel mooi lied bij: Welcome to our world:

Kerst

Nu alvast een kerstgroet. Ik ben namelijk de Kerstdagen bij mijn zus. En ga dus morgenochtend al op weg!

Hele mooie dagen toegewenst en voor het nieuwe jaar God's onmisbare zege! En wat de toekomst ook brengen mag, het is in Zijn hand!

Stronger

Ik maak je nu tot een vestingstad en een ijzeren zuil, tot een bronzen muur om stand te houden tegen het hele land: de koningen en leiders van Juda, de priesters en het volk. Ze zullen je bestrijden, maar niet verslaan, want ik zal je terzijde staan en je redden – spreekt de HEER.’ (Jeremia 1:18&19)

Iedereen heeft in zijn leven momenten dat het tegenzit, soms flink tegenzit. Dat je bang bent, want je weet niet waar het heen gaat.
Jeremia is een jonge profeet. In een onrustige tijd. Jeremia is zelf ook bang en onzeker. En juist hem kiest God uit als profeet. Jeremia probeert God dan ook op een ander plan te brengen, maar God blijft aan zijn plan vasthouden want Hij weet dat het goed is.
Als je het hele begin van Jeremia leest dan merk je een aantal dingen:
- God is een God die vast houd aan zijn plan, dus zekerheid
- God is een God van liefde, hij snapt je en slaat zijn Vaderlijke armen om je heen
- God is een God die je helpt en je sterker maakt
Hij zal je als een bronzenmuur maken zo sterk als een ijzeren zuil. Niemand die je kapot kan maken als jij in Hem gelooft. Houd deze gedachten vast in tijden van moeite. Niemand kan je wat! Hij staat voor je, om de klappen op te vangen. Hij staat achter je om je op te vangen. Hij is bij je om je te tillen als je vermoeid bent. Je moet het alleen wel willen zien..

Wat is het geloof?

Nu ik al een tijdje bezig ben uit een boekje te lezen over de Apostolische geloofsbelijdenis merk ik dat ik het geloof steeds mooier begin te vinden.
Maar hoe vertel je iemand die niet gelooft wat er zo mooi aan is, of wat het geloof is? Eigenlijk kan ik maar 1 ding zeggen: 'Het geloof is té groot om te omschrijven wat het is.' Het is liefde, geduld, genade, trouw, vertrouwen, blijheid, toekomst en nog zoveel woorden waar ik niet op kan komen. Maar ik weet ook dat er veel verdriet kan zijn, zoveel vragen, waarom gebeurt dit? Waarom lijkt het alsof niemand om mij geeft? Waarom lijkt God zó ver weg? Waarom worden mensen ziek? Waarom gaat alles fout?
Het is té mooi om waar te zijn dat God om jou geeft en Zijn vaderlijke armen om jou heen slaat. Want weetje, God is heel dichtbij, maar misschien wil jij niet Hij jou troost. Of zoek Hem op een andere manier, laat je hart openen om God te vinden want ik weet dat Hij er zeker voor jou is!
Hij zal al jouw tranen drogen, je angsten wegnemen en jou sterker maken. Vergeet niet: voor God is niets onmogelijk!(Lukas 1: 37)
En zo kom ik uit bij Kerst. Een feest waar ik tot voorkort niet zoveel met had. Ik vond het vreselijk, zo gezellig was het voor mij niet. Maar nu ik gemerkt heb dat God zo veel voor mij betekend, is dat anders geworden. Want Jezus had niet naar de aarde hoeven te komen. Gelukkig deed Hij het wel en is Hij zo mijn en jouw Redder geworden met een geweldige belofte. Om je aan vast te houden, om je sterker te maken, om je tranen te drogen, om jou een toekomst te geven!

Vakantie

Heel Nederland maakt zich op voor de kerstvakantie.

Ook ik heb vakantie, alleen tot september 2011.

Dat klinkt nog een heel eind weg! En ik heb echt geen idee wat ik allemaal in de tijd ga doen.

Ik ga toch maar rijlessen, meer werken en op vakantie(als er nog geld over is).

Vandaag was echt de laatste dag voor mij op het Windesheim. Raar eigenlijk. Maar ik weet dat het goed en beter is. Al ben ik er nog niet helemaal mee eens, maar goed. Morgen ga ik me dan écht uitschrijven bij studielink. Dan is het echt definitief. Gelukkig kon ik een aantal boeken verkopen aan een klasgenoot, dat scheelt weer!

Volg Mij

En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heere.

Onze Heere. Laat dat even op je in werken: ónze Heere. Hij wil ook voor jouw een Heere zijn, een Vader.
Hij wilt dan ook niets liever dat jíj Hem volgt. Hij roept je elke dag weer: 'Kom, volg Mij!'
En als je dat zo leest, lijkt het niet zo moeilijk. In praktijk is het een ander verhaal. Het zal niet altijd makkelijk zijn om Hem te volgen, soms voel je je eenzaam. Maar je mag wel weten dat Hij je met liefdevolle armen zal omringen.
Hem gehoorzamen is een soort van bescherming. Door Hem volledig te vertrouwen, naar Hem te luisteren mag je weten dat het goed komt. Wijzelf kunnen dat niet overzien. Maar Hij wel! Je mag er op vertrouwen dat het goed komt, in welke strijd je je nu ook bevind in dit leven.
Zoals een kinderliedje zegt: 'k Stel mijn vertrouwen op de Heer mijn God, want in Zijn hand ligt heel mijn levenslot, Hem heb ik lief, Zijn vrede rust in mij, zie naar Hem op en ik weet Hij is mij steeds nabij!
Er is toch niets mooiers?

Wat moet je zonder Hem?!

En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heere.





Huh, heeft God een zoon dan? Dat kan toch niet?!
Nee, daarom is het juíst zo bijzonder. Maria mocht zwanger worden door de Heilige Geest, een Zoon baren een redder voor het volk.
Door Jezus kwam God naar de wereld. Door Jezus kunnen wij tot God komen. Misschien ken je het volgende plaatje wel:

Wij staan eigenlijk in de afgrond, niet meer te redden. Maar dan komt Jezus op de wereld. God wilt ons helpen. Doormiddel van Jezus worden we uit de afgrond gehaald en mogen we bij God komen. Onze zonden worden door het kruis vergeven, pure genade!

Redder

En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon , Onze Heere.

Het verhaal van Jezus is nogal apart. Vergeet even de afloop en probeer je in te leven in Zijn tijd. Een man, die zegt dat alleen Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is. Je moet Hem volgen want alleen dan kan je bij God komen.
Het klinkt nogal een beetje arrogant..
Maar Hij is wel wie Hij zegt dat Hij is. Hij is inderdaad dé Weg en dé Waarheid en hét Leven. Hij is jouw Redder!
Misschien zeg je dat je geen redder nodig hebt. Ik dacht dat ook, ik dacht een aantal jaar geleden dat ik het zelf wel kon redden. Ik had Hem niet nodig, Hij had mij teveel verdriet aangedaan. Zoals ik al eerder heb geschreven, ben ik er achter gekomen dat dat totaal fout was! Want ik weet nu dat ik Hem wél nodig heb! Dat gevoel ga ik nooit meer vergeten. Ik voelde zoveel liefde van Hem, ja ik voelde me geborgen bij Hem. Zo bijzonder, ik hoop dat jij dat ook mee mag maken.
Je moet Hem dan wel toelaten in je leven. Als jouw Redder. Je mag dan zijn zoals je bent, in Zijn ogen een parel. Heel kostbaar.
Hij zal jouw een rust geven die niet met woorden te omschrijven zijn. Hij geeft om jou en wil niets liever dat jij naar Hem toe komt!

Wonderlijk

Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van de hemel en de aarde.

Vanavond een stukje over onze Schepper. Een onderwerp waar de laatste jaren veel over gesproken wordt.

Want, hoe echt is het allemaal, wat in de Bijbel staat? Kan het wel in 6 dagen gebeurd zijn?

Ik vind het zelf zo jammer, als mensen daar vraagtekens bij zetten. Misschien is het ook een beetje onvermogen. Want wij kunnen het niet snappen. Het is zo iets groots, zo iets geweldigs! En dat maar in 6 dagen..

Kijk naar de seizoenen, dat vind ik zelf steeds weer mooi om te zien. Hoe van de zomer we de herfst in gaan met het vallen de blaadjes daarna komt zo de winter met zijn sneeuw en na die 'donkere' periode komt de lente met de nieuwe bloemetjes en beestjes. Wonderlijk mooi toch? Moeten we ons daar niet op gaan richten? Wat voor een wonder dat is?

En is het niet geweldig dat God zijn schepping onderhoud? En zouden wij dat dan ook niet moeten doen? Want wij mogen in de wonderlijk mooie schepping leven, zullen we er dan zuinig en met liefde er mee om moeten gaan?

De volgende tekst past hier mooi bij (vrij vertaald): 'Kijk omhoog: wie heeft dit alles geschapen? Weet je het niet? Heb je het niet gehoord? Een eeuwige God is de Heer. Hij wordt niet moe. Hij raakt niet uitgeput. Jesaja 40:26-28.

Almachtig?

Ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper van de hemel en de aarde.

Vandaag schrijf ik een stukje over het schuingedrukte, n.a.v. het boekje Onbeperkt Houdbaar dat ik lees.
Als je zoekt wat almachtig betekend dan kom je vaak uit op: met macht over alles en iedereen. Zoals een dictator, die alles overheerst.
Dat is de eerste foute opvatting die je hier kan maken. God is niet als een dictator. Hij is een liefhebbende God.
Het tweede is dat je zegt: Maar God kan toch alles, want Hij is almachtig! Maar je begint dan meteen te twijfelen, waarom laat God zoveel ellende toe als Hij alles kan en het dus ook kan voorkomen? Maar ook dat wordt er niet mee bedoeld.
Je moet het woord almachtig lezen in verband met vader. Dus een almachtige Vader. En dat is zo groot, dat kan ons verstand niet aan. Daarom wordt hierna allemaal voorbeelden er van genoemd.
In de bijbel wordt er niet vaak gesproken over almacht. Als er over gesproken wordt dan is dat bedoeld als troost: het loop Hem niet uit de hand. Gods almacht moet je zien in relatie tot Zijn plan met deze wereld en jouw leven. Hij is bij machte om dat tot een goed einde te brengen, ondanks het vele verzet wat Hij daarbij ondervindt.

Onbeperkt houdbaar

Sinds gisteren ben ik begonnen met een half uurtje stille tijd.
Ik weet nog niet zo goed hoe ik het vorm moet geven. Ik denk dat ik het maar een beetje afwissel.
Gisteravond heb ik een stukje gelezen uit een mooi boek. Vorig jaar met belijdenis mocht ik van een oudtante een boekje uitzoeken. Ik heb toen gekozen voor 'Onbeperkt houdbaar'. Daarin wordt de Apostolische geloofsbelijdenis uitgebreid behandeld.
Je leest een stukje uit de catechismus, waar de geloofsbelijdenis ook wordt behandeld. Je leest een stukje uit de bijbel, je beantwoord stellingen of vragen en je leest een stukje wat de schrijver geschreven heeft over een deel van de geloofsbelijdenis. Ik moet zeggen dat ik best wel enthousiast was! Je moet er echt over na denken. Het is niet zo'n boekje die je zo even uitleest(wat ik vaak heb bij dat soort boekjes). En wat er stond raakte me ook, misschien omdat ik er deze keer op een heel andere manier mee bezig ben. Ik ervaar nu al een stukje rust in mij, ik weet dat Hij mijn Vader wilt zijn(was het eerste stukje) en hoewel je dat wel weet in je hoofd is het toch wel fijn als dat benadrukt wordt.

Rust & stilte

Dit zijn voor mij de kernwoorden waar ik mij deze weken aan willen houden.
De rust is echt noodzakelijk. Ik moet het echt even rustiger aan gaan doen. Zorgen dat ik alles in mijn hoofd op een rijtje ga krijgen, een proces wat nog wel wat tijd gaat kosten en moeite gaat brengen. Maar ik weet dat ik daardoor rust zal hebben.
Mensen die mij kennen weten dat rust & Elize niet samengaat. Ik ben nog al druk, vooral druk in mijn hoofd maar soms ook in het praten e.d.
Daarom is stilte ook niet iets wat bij mij past. Ik kan er eigenlijk heel slecht tegen. Er zijn van die rotstiltes, in gesprekken die al moeilijk zijn en dan weet je ook niet wat je moet zeggen.
Gelukkig is deze stilte iets anders.
Ik kreeg van de week de tip om elke dag een half uur te rusten en in stilte te zijn. Dat ga ik denk ik doen door lekker een stukje te wandelen. Gewoon lopen, je gedachten laten gaan. Ik heb het wel eens gedaan en het werkt goed.
Maandag stuurde een vriendin een preek naar mij op, ik moest die maar eens luisteren, er zat een hele bijzondere boodschap in. En vanmiddag heb ik die preek geluisterd. Ook was daar het woord stilte belangrijk. In stilte met God zijn. Ervaren hoe groot Hij is, hoe liefdevol Hij is, hoe intens Hij van je houdt en elke dag voor je zorgt.
Ik wil zo graag mijn band met Hem sterker maken, dus ik ga zeker proberen elke dag een half uurtje stil te zijn, te wandelen, ervaren dat Hij er voor mij is. En dat Hij echt aan het werk is met en voor mij. Niet voor niks werd ik van de week 2x op de woorden rust en stilte gewezen door twee totaal verschillende mensen.
Ik vind het zo mooi om te ervaren dat God bij je is en je stuurt. En ik weet als geen ander dat die weg soms heel pijnlijk kan zijn, maar het wordt alleen maar mooier, daar ben ik van overtuigd!

Avondmaal

Als ik 's avonds op bed zit voor een gebedje gaan mijn gedachten over de dag.
Ik begin met waar ik God dankbaar voor ben. Al snel gaat het naar de dingen waar ik mijn vragen over heb, waar ik God's hulp bij nodig heb.
Ik dacht altijd dat ik het zelf wel kon. Ik had het idee dat God mij niet hielp. Gelukkig is het tegendeel bewezen. Daar kan ik me aan vast houden, in situaties waarin ik het niet meer weet.
Het is soms niet makkelijk in het leven, de storm kan zo tekeer gaan. Ik weet er alles van. Het is erg als mensen in je omgeving het niet makkelijk hebben. Maar het word nog moeilijk als het jezelf betreft. Ik weet dat God mij draagt door die moeilijke tijden. Al is het soms zo moeilijk om te geloven, dat Hij dat zal doen.
De afgelopen twee weken heb ik heel veel nagedacht over mijn studie en mijzelf. Wat moest ik kiezen, ik wist het niet. Ik heb God gevraagd mij te helpen met het maken van een keuze. Hij geeft mij vrienden om er over te praten. Daardoor heb ik maandag de knoop doorgehakt. En meteen voelde ik een rust, die ik de afgelopen dagen ook heb gevoeld. Ik weet nu dat het een goede keuze is geweest.
Ik ben blij dat God mij helpt, dat God er voor mij is. Ik ben blij dat ik morgen ook aan het Avondmaal mag. Om steeds opnieuw stil te staan bij Zijn grote daad. Door Jezus mogen wij bij God komen. Zonder Hem zijn wij niets. Zoveel liefde, zoveel trouw, zo geweldig.
Ook in tijden van donkerte zie ik Zijn licht!

Sneeuw!!

Ik kan echt zo genieten van dit weer! Heerlijk, die witte wereld. Je lekker warm aankleden, je hoort de sneeuw onder je schoenen knarsen.. En als je dan een mooie wandeling gemaakt hebt, thuis lekker warme chocolademelk drinken!

Voor mij is dit weer echt genieten!
Niet voor iedereen is dat zo, want het is niet zo'n pretje als je in de auto moet. Maar als we het allemaal wat rustiger aan doen en ook genieten van dit prachtige weer, dan is er helemaal niets aan de hand!

Deze foto is vorig jaar gemaakt met mijn lieve vriendin Jolanda!