Gisteravond schreef ik ook onder dit kopje en ik zal veel blogberichtjes hier mee kunnen beginnen, omdat het gewoon de waarheid is. Maar op sommige momenten komt dat gevoel zo dicht bij je!
Zo hadden wij het vanavond op vereniging over de stelling 'Een leven met God is saai!'. Wij als leiding weten beter, wat leeft er bij de kinderen? Ze waren het er unaniem over eens dat de kerkdiensten saai zijn. De preek duurt veel te lang, soms te moeilijk en het herhalen vinden ze ook maar niets. Maar toen wij daar op doorgingen, wat voor voordelen het leven met God heeft, toen kwamen er zulke mooie dingen uit! Wow, ik kreeg gewoon kippenvel! Aan de hand van verschillende plaatjes vertelde ze hoe zij merkten dat God hun een uitdaging gaf in het leven. Zo werd er gezegd dat het mooi is dat we mensen om ons heen hebben, dat we voor elkaar kunnen zorgen dat we er voor elkaar mogen zijn en dat we samen sterk staan! Dat vond ik zo mooi! Juist in een wereld waar we voor ons eigen kiezen, hebben we elkaar zo hard nodig! En dat dan een twaalf jarige ons dat dan moet vertellen.
Maar ook dat het geloof een uitdaging is. Want hoe leg je het uit aan iemand die niet geloofd. En hoe zit het als het ons niet voor de wind gaat of als het juist goed is.
Eentje waar ik zelf enorm van kan leren is het plaatje van een palmboom met daaraan een hangmat. Ontspanning. Voor mij zeker een uitdaging. Misschien herken je jezelf daar wel in, telkens maar doorgaan. Geen moment stilzitten en constant een bepaalde drang voelen om iets te doen. Soms kan het heel fijn zijn, maar het kan je ook flink tegenwerken. Want hoe kan je tegenover jezelf verantwoorden dat je even niets doet, even ontspant en jezelf rust gunt, die je je eigenlijk niet gunt. Dit is echt iets waar ik de komende tijd aan ga werken. Want je kan niet 24 uur per dag, 7 dagen in de week doorgaan. En het is ook goed om te genieten van dit leven.
Ik wil afsluiten met een opdracht voor ieder van ons, van God, via Prediker aan ons gegeven:
Geniet dus, beste vriend, van je jonge jaren, haal je hart op aan de dagen van je jeugd. Volg de wegen die je hart wil gaan, gun je ogen wat ze wensen. En onthoud bij alles wat je doet dat God je aan zijn oordeel onderwerpt. Belast je hart niet met verdriet en houd je lichaam vrij van kwalen, want je jeugd en jonge jaren zijn al snel voorbij.
(Prediker 11:9-10)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten