Dit zou ik het liefst achter er alles wat ik zeg, schrijf en denk willen plakken. God cares! God zorgt voor ons, voor jou en mij. Ik wil al een tijdje af van het woord toeval. Ik geloof dat er niets 'zomaar' gebeurd. Over zit een reden achter. Nee, het is niet vermoeiend om dat te geloven. Ik sta niet altijd stil daarbij, maar achteraf weet ik dat God er een bedoeling daar mee heeft. Het lijkt mij juist vermoeiend als je niet weet waarom er dingen gebeuren, die onzekerheid en angst. Ik ben blij dat ik daar steeds meer van af ga.
En na vanavond komt er een tweede woord bij, een lastig woord. 'Moeten'. Niet moet meer, alles kan en mag. Vooral dat mag. Zo mag ik morgen naar school en nee ik moet niet naar school. Klinkt toch veel beter? Je voelt meteen het voorrecht dat je hebt, je denkt aan je naasten die dat niet kunnen.
Dat moeten gaat voor mij veel moeilijker worden. Moeten is bij mij een soort drang. Ik moet een heleboel, van wie? Juist ja, van mijzelf. Na vandaag niet meer. Ik ga proberen zoveel mogelijk dingen te mogen, niet moeten. Ik geloof dat dat het leven een stuk mooier maakt, het biedt mij een mogelijkheid om te ontspannen en te genieten van Gods prachtige kunstwerk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten