Elke keer rond Pasen verwonder ik mij over het feit dat Jezus voor jou en mij aan het kruis gestorven is. Zo'n daad kan ik mij niet voorstellen, dat iemand dat voor mij zou doen. Toch deed Jezus het. En terwijl Hij aan het kruis hing wist Hij dat de zonden in de wereld zouden blijven, mensen zouden verschrikkelijke dingen doen. En toch stierf Hij voor ons omdat Hij wist welk plan erachter zat. Hij wist dat dit moest gebeuren, zodat wij elke keer weer vergeven kunnen worden.
Dat God een God is van liefde en genade lees ik weer in hoofdstuk 6. Ondanks de vreselijke woorden die er in staan, geeft God hoop. Wat een onvoorstelbaar geduld heeft God met ons. Weer roept Hij ons op om ons te bekeren en terug te gaan naar God. En als je dat doet dan zal God bij je blijven. Hij zal je niet (laten) verwoesten. Hij slaat Zijn zorgende armen om ons heen.
Terwijl ik dit schrijf denk ik terug aan afgelopen vrijdag. Mijn moeder moest voor onderzoeken naar het ziekenhuis, toen ze thuiskwam en vertelde dat het allemaal goed was en dat ze een jaar weg mocht blijven klonk: ik ben zo dankbaar Heer, voor wat U heeft gedaan.. Kippenvel..
Mooi blog weer. Ik had hem al eerder gelezen maar reageer nu pas :-) Wat fijn, dat van je moeder!
BeantwoordenVerwijderen