Ik ben een paar dagen geleden begonnen om het Bijbelboek Jeremia te lezen. Een wonderlijk Bijbelboek waar veel in staat. Ik denk dat ik zo af en toe een stukje schrijf over het stuk dat ik gelezen heb.
Jeremia krijgt een opdracht waar hij geweldig tegen op ziet. Hij wordt geroepen tot God om profeet te zijn. Jeremia ziet dat niet zitten en hij zegt tegen God: "Nee! Ik ben te jong!". God hoort het en weet beter. Hij belooft Jeremia dat Hij dicht bij hem zal zijn. Nee, God zal niet voorkomen dat Jeremia weerstand ondervindt. Hij zal wel zorgen dat ze Jeremia niet kunnen verslaan.
Ik denk dat wij allemaal iets kunnen verzinnen waarbij wij van te voren dachten: dit gaat mij nooit lukken! Bij voorbaat wil je er nog geen eens aan beginnen, het zou toch alleen maar falen. Uiteindelijk ga je er toch maar mee aan de slag. En het lukt je. Wat doe jij dan? Zelf de eer opstrijken? Of denk je terug aan het moment, dat de moed je in de schoenen zonk en dat je toch de kracht hebt gekregen om het voor elkaar te krijgen. Ook tegen jou zegt God: "ik zal je terzijde staan en je redden". Geef je je over in Zijn armen? God heeft voor jou ook een speciale opdracht, waar Hij jou de krachten voor zal geven.
Ik denk dat wij allemaal iets kunnen verzinnen waarbij wij van te voren dachten: dit gaat mij nooit lukken! Bij voorbaat wil je er nog geen eens aan beginnen, het zou toch alleen maar falen. Uiteindelijk ga je er toch maar mee aan de slag. En het lukt je. Wat doe jij dan? Zelf de eer opstrijken? Of denk je terug aan het moment, dat de moed je in de schoenen zonk en dat je toch de kracht hebt gekregen om het voor elkaar te krijgen. Ook tegen jou zegt God: "ik zal je terzijde staan en je redden". Geef je je over in Zijn armen? God heeft voor jou ook een speciale opdracht, waar Hij jou de krachten voor zal geven.
Dank je wel. Dit had ik net even nodig.
BeantwoordenVerwijderenWauw, gaaf om te horen :) You're welcome!
Verwijderen