Opnieuw krijgt Hosea de opdracht om met een overspelige vrouw te trouwen, of trouwen, hij moest haar liefhebben. Hij kocht haar. Ondanks dat haar man haar met zoveel liefde overladen had, ging zij vreemd.
Nog steeds spreekt God in beeldspraak. De man is God, de overspelige vrouw is Israël.
De vrouw mag een tijd niet het huis uit komen en ze zal niet slapen met haar man. God zegt hier, dat het volk een tijd in ballingschap zal gaan. Het zal afgesloten zijn van hun leiders, van offers, gewijde stenen, orakels en huisgoden. Zolang totdat ze naar God zullen verlangen. Raar? Nee. God wil laten merken dat Zijn kinderen niet zonder Hem kunnen. Dat alles van wat wij om ons heen zien door Hem gemaakt is. En niet dat het gemaakt kan worden door afgoden of misschien wel door onszelf!
Vandaag de dag gebeurt het nog steeds. Soms doen mensen zoveel zonden, dat ze niet aan het Avondmaal mogen komen. Tijdens het Avondmaal worden wij, mensen die het vieren, een met Christus. Misschien ken je het wel: tucht. Het klinkt zwaar, maar ook hierin zit een plan van God. Hij wilt dat je jouw ogen opent en Zijn liefde ziet stralen door de wereld heen. Zodat je Hem niet meer vergeet, maar wel de afgoden die jou gebruiken als slaaf en niet als geliefde! Zo begint het Avondmaalsformulier ook heel mooi: 'Geliefde gemeente, in de Here Jezus Christus!
Zie het, voel het, ervaar het, om Zijn liefde kun je niet heen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten