Tsjah, 2011 is en was een heel ander jaar dan 2010. Het stond vooral in het teken van die ziekte van mijn moeder. Ik moet dan wel zeggen dat het afkicken was, dat mijn moeder niet elke dag meer naar Utrecht moest voor een bestraling. Maar dan heb je wel de controles, om de drie maanden, steeds weer in spanning en hopen dat ze niets zouden vinden. Tot nu toe zijn alle uitslagen goed en daar zijn we enorm blij en dankbaar mee!
Het eerste half jaar van 2011 was voor mij vooral werken! Ik was in december 2010 gestopt met school en ben toen gaan werken. Vijf dagen in de week achter de kassa of in de winkel bij de C1000. Daardoor kon ik ook rijlessen en heb ik in juli lekker mijn rijbewijs gehaald.
Nog geen 3 weken later zat ik al in de auto richting Zuid-Limburg, vakantie vieren! Ondanks dat het weer niet zo heel denderend was heb ik wel genoten en ben ik heerlijk uitgerust.
En dan gooi je zo ineens het roer om. Zat ik op vrijdag nog achter de kassa, de maandag er op in de schoolbanken! Het was niet echt de bedoeling, want ik zou nog een jaartje wachten met studeren, maar via coachingsgesprekken kwam ik erachter dat dit wel eens kon zijn wat ik zocht. Tijdens die coachingsgesprekken heb ik enorm veel geleerd! Het heeft antwoorden gebracht op vragen waar ik eigenlijk niet bij stil stond. Pas toen ik de antwoorden had, kwam ik achter de vragen die stiekem in mijn hoofd speelden. Het is echt een levenservaring geweest waar ik veel kennis op heb gedaan! Het lijkt mij dan ook erg gaaf om ooit, als ik er tijd voor heb en er klaar voor ben, zelf ook de cursus te gaan doen om mensen op weg te helpen! Het lijkt mij zo dankbaar werk!
Dus sinds september zit ik op de pabo. Heerlijk bezig zijn met kinderen. Ze waardevolle dingen meegeven voor het leven, want rekenen, taal e.d. zijn waardevolle dingen voor hun toekomst! En daarnaast de vele andere vakken die gegeven worden! Maar het gaat niet allemaal zonder slag of stoot. Ineens op school zitten was wel even wennen en na een maand dacht ik echt: wat heb ik mijzelf aangedaan! Gelukkig kwam er even een moment van rust dat ik even bij kon komen. Zo verlang ik sinds jaren weer naar een vakantie, heerlijk!
Voor de rest is 2011 niet zo'n bijzonder jaar geweest. Er is genoeg gebeurd, maar niet alles is goed om op een blog te zetten. Er waren hoge hoogtepunten en diepe dieptepunten. Gelukkig mag ik in al die momenten vertrouwen op Iemand die er altijd voor mij is en die altijd de juiste weg voor mij baant: God!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten