maandag 27 februari 2012

You'll carry me.. (1 Petrus 5:7)

Ik heb op moment een periode waarop ik dagelijks geconfronteerd word met het feit dat God heel erg dichtbij mij is. Misschien denk je, op het moment dat je dit lees: had ik dit ook maar! Het is goed om te weten dat God bij je is en er voor je is. Maar het wordt soms ook gewoon eng.
Ik geloof dat dingen niet zomaar gebeuren, toeval kan gewoon niet bestaan. Maar hoe kan dit dan? Ik kan het niet verklaren, wat waarschijnlijk ook maar goed is. Toch weet ik niet zo goed wat ik er mee aan moet.
Ik heb een bakje met kaartjes waar Bijbelteksten opstaan. Allemaal willekeurige teksten, uit verschillende plekken van de Bijbel. Elke avond voordat ik naar bed ga, pak ik een nieuw kaartje en zet die vooraan, zodat ik er elk moment naar kan kijken. Het is mij al een paar keer gebeurd dat er een Bijbeltekst opstond die ik keihard nodig had, maar eigenlijk niet wilde lezen. Het doet pijn, want ik wil zo graag op Hem vertrouwen al vind ik het zo enorm moeilijk. Er gebeurd zoveel in mijn leven en rondom mijn leven, dat roept allemaal vragen op, wat moet ik er mee? God wil mij laten weten dat Hij dichtbij mij is en dat ik op alle verschillende momenten in mijn leven op Hem mag bouwen. De tekst die ik vanavond las en die voor wat onrust, maar tegelijk ook een gevoel van vrede bracht is uit 1 Petrus 5, het zevende vers:
Werp al uw zorgen op hem. Hij zorgt voor u.

zondag 26 februari 2012

Twijfels & vertrouwen

Soms heb je het gevoel dat de grond onder je voeten weg stort. Je valt in een diep gat en hoe moet je er weer uitkomen? Of in mijn geval. Op bepaalde momenten komen er ineens weer heel veel twijfels opgezet. Had ik toch daar voor moeten kiezen.. Of juist niet? Welke keuze moet ik überhaupt maken, want bij beide zitten veel nadelen, die niet op te wegen zijn naar de voordelen. Het maakt mij enorm onrustig, verdrietig, maar misschien vooral ook boos. Ik kan dan naar iedereen boos worden, want iedereen heeft er vast een aandeel in (of het terecht is, is maar de vraag). Ach, mijn rem ben ik dan volledig kwijt. Zo kan ik ook heel boos worden op God. Waarom laat Hij mij voor deze keuze staan? Waarom komt het steeds terug? Wat moet ik ermee? Gunt Hij mij geen rust? Maar hoe ik er ook over doorpieker, een antwoord vind ik niet. Niet zelf, uit mijn hoofd. Nee, natuurlijk niet.. Ik vergeet iets heel belangrijks. Als ik zoveel problemen mét God heb, waarom zoek ik het dan ook niet bij Hem? Waarom Hem iets verwijten en het niet tégen Hém zeggen? Misschien schaam ik mij er wel voor, want ik weet dat ik fouten heb gemaakt. Ik vind het niet eerlijk dat Hij ze wil vergeven, want ik had ze niet mogen maken want ik wist heel goed wat ik deed. Toch is Hij er voor mij en die onbegrensde liefde is eng. Het geeft iets waar naar ik op zoek ben, ik hunker ernaar, maar om er kennis mee te maken is het ineens eng. En dan dat het onvoorwaardelijk is, mag ik dat eigenlijk wel zeggen? Er zit zoveel in, zoveel dat boven mijn kennis en macht ligt, dat ik niet weet wat ik er mee aan moet. Tja, en dan lees ik net Johannes 14:1. Laat ik maar stil zijn en doen wat er staat. Mijn problemen zijn Zijn problemen. Dat wat ik zoek, is bij Hem te vinden..
Jezus zei: "Wees niet ongerust, maar vertrouw op God en op mij."

vrijdag 24 februari 2012

Omdat ik aan je denk - Psalm 91

Vaak raken bepaalde Bijbelteksten mij. Maar toen ik deze psalm las, kreeg ik toch echt tranen in mijn ogen. Er is zo veel mis op deze wereld, de wereld snakt daar de komst van God. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die deze woorden, uit deze psalm nodig hebben. Daarom, psalm 91, zonder toevoegingen, omdat ik weet dat je het nodig hebt en dat ik wil laten weten dat ik aan jou denk. Ik ken jouw verhaal misschien niet, maar weet dat je mag schuilen bij Hem!


Onder Gods hoede ben je veilig
Wie bescherming zoekt bij de Allerhoogste,
in de nabijheid van de Almachtige verblijft,
hij kan zeggen:
‘U bent mijn schuilplaats, mijn vesting. Mijn God, ik vertrouw op u.’

Want God is het die je ontrukt
aan het net dat wordt gespannen,
aan de pest die dodelijk is.
Hij bedekt je met zijn vleugels,
onder zijn hoede ben je veilig;
zijn trouw is een schild, een pantser.
Dan hoef je niet bang te zijn voor gevaren ’s nachts
of voor pijlen overdag,
voor de pest die rondsluipt in het duister,
of voor ziekten die toeslaan op klaarlichte dag.

Al vallen er doden, links en rechts,
bij duizenden en tienduizenden,
jij blijft ongedeerd.
Sla je ogen maar op en je ziet hoe God bestraft
wie zich tegen hem keren.
De Heer is voor jou een schuilplaats,
bij de Allerhoogste vind je onderdak.
Rampen zullen je niet treffen,
geen plaag teistert je huis.
Want hij stuurt je zijn engelen,
ze zullen over je waken, waar je ook gaat.
Ze zullen je dragen op hun handen,
je zult je aan geen steen stoten.
Brullende leeuwen vertrap je,
giftige slangen vermorzel je.

De Heer zelf zegt:
‘Omdat hij van mij houdt, red ik hem;
omdat hij mij kent, breng ik hem in veiligheid.
Als hij mij te hulp roept, antwoord ik hem.
Als hij in het nauw zit, sta ik hem bij.
Ik zal hem bevrijden en in ere herstellen.
Een lang leven schenk ik hem,
ik zal hem gelukkig maken.’

woensdag 22 februari 2012

Vrijwillig

Ik geniet van een heerlijke vakantie. Ik had mij voor de vakantie voorgenomen om praktisch niets voor school te gaan doen, dan alleen de hoog nodige dingen. Zoals stage, of een opdracht die direct na de stageweek uitgevoerd moet worden. Maar voor de rest: rust, ontspanning, genieten, bijkomen, opladen en nog meer van dit soort dingen.
Wat heb ik tot nu toe gedaan? Eigenlijk alleen gewinkeld, geholpen bij de koffieochtend in de kerk voor oudere mensen, wasgoed opgevouwen en gestreken en dat is het zo'n beetje. Morgen ga ik een middagje oppassen op een lieve meid van drie jaar, heerlijk genieten.
Toen ik ging bedenken wat ik gedaan had, viel mij dit op: vrijwilligerswerk en het plezier dat ik daarin beleef. Het is tegenwoordig allemaal zo van 'als ik het maar goed heb' of 'als ik maar dingen doe waar ik gelukkig van word'. Ik vind dat soms wel eens jammer, vooral omdat ik een poging doe om naar andere mensen wil omkijken maar soms meegesleurd wordt door die stroom.
Ik merk dat ik genoten heb van die momenten dat ik bezig ben voor andere mensen. Zoals bij de koffie-ochtend, het was niet gepland dat ik mee zou helpen, toch ben ik gaan helpen. En als je dan die blije gezichten van mensen ziet, omdat ze anders nooit meer uit hun huis komen en nu een soort van uitje hebben, geweldig toch! Wat maakt het dan uit dat je een halve dag kwijt bent? Het geeft toch een geweldig gevoel? (mij in ieder geval wel!)
En ook even simpel het wasgoed wegwerken, het stelt niets voor, maar het kan soms iets zijn waar je maar niet de energie voor hebt om het weg te werken. Ik ben even een uurtje bezig geweest, met alles op te vouwen en drie overhemden te strijken. Mijn moeder blij en ik ook, want uiteindelijk vond ik het een heerlijk ontspannen klusje!
Ergens geeft vrijwilligerswerk mij een beter gevoel dan een betaalde klus! Je krijgt er zoveel meer dankbaarheid voor. Anders is het: je werkt er maar hard voor want je krijgt er naar betaald! Nu zijn mensen gewoon blij dat je voor ze zorgt of dat je ze uit de brand helpt. En het geeft zoveel voldoening voor mijzelf.
Dan ook nog eens te bedenken dat dit zinnetje in de Bijbel staat:
'Want de hele wet is vervuld in één uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’ Galaten 5:14 

Het is een gebod voor ons, om een naaste lief te hebben, ja zelfs om een ander te dienen! Waarom alleen maar doen wat je zelf voldoening geeft? Steek je arm eens uit naar iemand die het nodig heeft, je krijgt er zoveel voor terug! Meer voldoening dan dat je zou denken! 

dinsdag 21 februari 2012

Als ik een .... was, dan was ik een ....

Via mijn lieve vriendin Jolanda, die ook blogt: jolanda92.blogspot.com, kwam ik hierop: 'als ik een ... was, dan was ik een .... Eigenlijk onzinnig, maar ook zo leuk! Lees maar wat ik ervan gemaakt heb!


Als ik een maand was, dan was ik maart
Omdat de winter nog net niet voorbij is, maar de lentezon komt dan al wel lekker door!

Als ik een dag was, dan was ik woensdag
Een lastige, donderdag is al 6 jaar lang niet mijn dag, geen idee waarom. Met het weekend heb ik niet veel, behalve dat ik het fijn vind dat ik op zondag naar de kerk kan en ook wat bij kan komen. Bij de woensdag heb ik altijd een gevoel van relax, leuke dingen doen, lekker eten, helft van de week is om.

Als ik een planeet was, dan was ik Venus
Tja, ik kan geen beter vinden.

Als ik een richting was, dan was ik rechtsaf
Ik ben anti-links, pro rechts en nee niet vanwege de politiek. Mijn voorkeur ligt gewoon bij rechts.

Als ik een meubelstuk was, dan was ik een loungestoel
Zo'n eentje waarbij je heerlijk languit kan liggen, misschien zelfs met massagefunctie!

Als ik een vloeistof was, dan was ik water
Levensbehoefte nummer 1! Voor het maken van van alles, het begin van alles!

Als ik een boom was, dan was ik een bloesemboom
Wauw, wat zien die bomen er mooi uit! En zelfs als ze hun blad laten vallen zijn ze nog prachtig!

Als ik een gereedschap was, dan was ik een vijl
Het is prachtig om dingen af te werken, iets mooi maken.

Als ik een bloem was, dan was ik een gerbera
Ik krijg altijd het idee of deze bloem naar mijn lacht. Maar ook rozen vind ik geweldig!

Als ik een weersoort was, dan was ik sneeuw
Heerlijk romantisch om die sneeuwvlokken naar beneden te zien komen. Ik kan erg blij worden van sneeuw(soms ook niet, als de treinen niet reizen)

Als ik een muziekinstrument was, dan was ik een orgel of een doedelzak
Wat kan er uit een instrument toch prachtige geluiden komen! Bij deze instrumenten kan ik écht kippenvel krijgen!

Als ik een gezichtsuitdrukking was, dan was ik een blik van begrip
Ik vind het fijn als ik mensen kan helpen, hun verhaal aan te horen en te kunnen laten weten dat ik begrip toon voor hun situatie. Niet dat ik ze altijd kan begrijpen, maar toch ergens snap.

Als ik een kleur was, dan was ik appeltjesgroen
Lekker vel, levendig en fris!

Als ik een emotie was, dan was ik gelukkig
Wat is het mooi om gelukkig te zijn, tevreden met alles wat je hebt!

Als ik een soort fruit was, dan was ik een aardbei
Jummie krijg nu al zin in een beschuitje met aardbeien en suiker!

Als ik een geluid was, dan was ik kabbelde water 
Heerlijk om bij tot rust te komen, hoe golven tegen het land aanbeuken of rollen.

Als ik een element was, dan was ik lucht
Lekker zwierig, maar het kan ook per minuut, per seconde verschillen!

Als ik eten was, dan was ik een stukje kipfilet
Ik ben gek op kipfilet! Lovely!

Als ik een auto was, dan was ik een Crysler 300c
Zo'n grote, lekker robuust.

Als ik een plek was, dan was ik de plek die een adembenemend uitzicht heeft
Ik houd van de natuur, van de rust, van de schoonheid, die je de adem beneemt.

Als ik een stof was, dan was ik van dat zachte, teddystof
Heerlijk om mee te knuffelen!

Als ik een smaak was, dan was ik pittig en zoet
Misschien een rare combi, maar er mag soms wel wat pit aan eten zitten. Maar als echte vrouw kan je me altijd wakker maken voor iets zoets!

Als ik een voorwerp was, dan was ik een zachte doek
Ik weet niet of een doek/dekbed/plaid tot voorwerpen behoort, maar ik vind het heerlijk om in de winter met zo'n doek om mij heen te zitten, lekker warm!

Als ik een lichaamsdeel was, dan was ik een stel ogen
Ik val op ogen, als ik een man zie met mooie ogen dan ben ik opslag verliefd. Ogen vertellen veel en zullen nooit liegen.

Als ik een liedje was, dan was ik Amazing Grace
Van veel liedjes kan ik tranen in mijn ogen krijgen, maar deze vind ik toch echt zo mooi!

Als ik een paar schoenen was, dan was ik een paar sneakers
Sneakers staan voor mij voor: zomer, ontspanning, dagjes weg, makkelijk, leuke designs en veel meer!

zondag 19 februari 2012

Kip uit de oven volgens Elize!

Ik ben gek op koken! Dat heb je vast wel gemerkt met speciale dagen, want dan haal ik veel uit de kast om een geweldig diner op tafel te zetten. Ik kan er zo van genieten om met eten bezig te zijn, allemaal pannen op het fornuis waar heerlijke geuren uitkomen en dan tot slot met elkaar genieten van het heerlijke eten!
Vanavond was ik alleen thuis met eten. Ik had een simpel kipfiletje gehaald, maar kreeg vanmiddag ineens het idee om meer te doen dan alleen kerrie erover te doen en bakken maar! Dus ik ben druk gaan zoeken op internet, maar kon niet iets vinden wat ik leuk en lekker vond. Dan maar gaan zoeken naar basis beginselen als het gaat om kip uit de oven en vervolgens zelf iets brouwen! Het was lekker, de volgende keer doe ik een paar dingen wel anders, maar het was voor de rest heerlijk!

~ Kip uit de oven volgens Elize ~
Nodig voor 1 persoon:
* 1 kipfilet
* 1 theelepel cayennepeper
* 1 theelepel knoflookpoeder
* 1 theelepel gemberpoeder
* 2 theelepels kerriepoeder
* 2 eetlepels paneermeel
* snufje zout en zwarte peper
* 30+ kaas
* olijfolie
* (eventueel 1 theelepel kurkuma)
* ovenschaal

Verwarm de oven op 200 graden (heteluchtoven).
Snij in de kipfilet richels waar je stukjes kaas in kan doen. Een lange richel, door het midden en aan de zijkant ook een aantal richels. Vul de richels op met kaas.
Doe de kruiden en de paneermeel bij elkaar en meng het door elkaar tot een geheel. Strooi de helft van het mengsel in de ovenschaal, ter grootte van de kipfilet. Leg vervolgens de kipfilet erop en strooi de rest van het mengsel over de kipfilet. Druppel nu wat olijfolie over de kipfilet. (je kan ook nog wat citroensap erover heen sprenkelen, maar let op dat het niet teveel is!)
Zet de ovenschaal in de oven, op 180-200 graden, zo'n 30 minuten.

Eetsmakelijk!


Don't give up the fight - Racoon

Eigenlijk hoor ik nu te slapen, maar ik ben net thuis van oppassen en ik wil graag dit liedje met jullie delen. Ik hoorde het vanavond en het zorgde ervoor dat ik tranen kreeg in mijn ogen. Lees de tekst. Zoek het liedje op, op youtube en laat de woorden diep in je doordringen!

Don't give up the fight - Racoon:

Please don't give up the fight
For no reason, but your own
I never said that the fight would be easy
Because it won't


I will remember you, and all that we have been through
There is no angel, that can be more angel than you
I see you every night when your star is shining bright
And I cry and I smile, I wish you where here, with me


Well, I am so proud to be your father
I am so proud to be your mum
And I am so proud to be your brother
So may this be your song


Please don't give up the fight
For no reason, but your own
Cause I never said that the fight would be easy
Because it won't


I will come look for you
When this life is through
With this body
Before now I still need to life
For we are not alone
And you are not alone
We're at home, loving and waiting
And so afraid


Well I am so proud to be your father
So proud to be your mum,
And I'll always be proud to be your brother
So may this be your song
Please don't give up the fight for no reason
Please don't give up the fight for no reason

donderdag 16 februari 2012

Memories.. Twee jaar later..

Memories.. Twee jaar geleden wist ik niet wat er het komende jaar te wachten stond. Een brief die de wereld op zijn kop zet, één woord die je nooit wil horen: kanker.
Het is een moment dat ik niet snel meer los meer zal laten. Je moeder is ziek en zal zieker worden en hoe de toekomst zal zijn.. je weet het niet.
Vorig jaar waren we met zijn allen weer bezig om weer verder te gaan met het gewone leven. Er was weer rust gekomen, in hoeverre dat kan zijn. Maar op de een of ander manier besef ik nu meer dan anders wat er gebeurt is. Het is een film die ik zo in mijn hoofd af kan spelen. De heftige weken op school, met heel slecht nieuws, maar ook met mooie berichten. En dan, dan betreft het je eigen familie, je eigen moeder, die zal moeten vechten tegen kanker.
De wereld zag er zo kleurrijk uit, maar werd ineens zo immens grijs. Wachten op vervolg onderzoeken, hoe erg zal het zijn? En dan de operatie, vijf dagen voor mijn belijdenisdienst. Weer een vernietigende uitslag: het is niet goed, we zullen nog een keer moeten opereren. Of de grond nog een keer weggeslagen wordt. Vol vertrouwen een tweede operatie in. Deze keer móét het wel goed zijn! Niets bleek minder waar. Veel klieren hebben ze moeten weghalen, veel ook met kankercellen. Houdt het dan nooit eens op? Ik weet nog precies het moment dat ik het bericht kreeg. Ik probeerde mij groot te houden, maar toen ik mijn lieve vriendin Jolanda zag staan, brak alles in me. Hoeveel krijgen we nog te doorstaan? Hebben we niet genoeg voor nu? Gelukkig waren er mensen die mij opvingen, die ik zo enorm dankbaar ben! Toch moesten we verder, wachten op de uitslagen van de vervolgonderzoeken op mogelijke uitzaaiingen. Gelukkig was er niets te zien. Het viel uiteindelijk dus allemaal mee. 'Alleen even' 6 chemo's ondergaan en 33 bestralingen. En achja, dan leef je in een roes en ga je van chemo naar chemo en dan het aftellen van de bestralingen. Eigenlijk was dat het ergste niet. De spanning en onrust van de operaties en het wachten op de uitslagen, doodend is dat!
Gelukkig heeft God ons tijdens die hele periode gedragen. We hebben het niet alleen af moeten leggen. Hij gaf ons ook mooie momenten, nieuw leven, slagen en een trouwerij. Oja, en onze grapjes over onze moeder. Ze zijn niet geschikt om hier neer te zetten. Het is iets wat je alleen kan snappen als je zelf in zo'n situaties zit.
Het is allemaal goed gekomen. En het gaat allemaal redelijk goed. Op het oude niveau komt mijn moeder niet meer terug, daar heeft het teveel impact voor gehad. Maar het heeft wel dingen veranderd. Ik ben closer geworden met mijn moeder, ik waardeer veel meer van haar (nog steeds een haat-liefde-verhouding, maar goed, er is een begin!), iets wat ik toen nooit had kunnen bedenken. Het is bizar als een onbekende tegen je zegt: 'Wat zou je doen, als je moeder niet meer beter wordt?' Je wilt daar niet over nadenken, toch was het een eye-opener om te genieten en dingen maar te laten zoals ze nu eenmaal zijn.

Ik heb dit verhaal wel eens eerder opgeschreven en de meeste mensen die mij kennen, kennen dit verhaal. Maar het voelt goed om dit aan het "papier" toe te vertrouwen, een soort van verwerken. Ik mag mijn pijn en verdriet toevertrouwen aan dit bericht, maar tegelijk ook vertellen hoeveel meer God voor mij is gaan betekenen. Hoe Hij voor ons heeft gezorgd op een wonderlijke manier. Daar past dit lied prachtig bij: 'Wat de toekomst ook brengen mag, ik word geleid door de hand van Jezus'. (alleen eerste gedeelte)




woensdag 15 februari 2012

Steun (1 Kronieken 28:20)

~ Zeg dingen waardoor mensen worden opgebouwd, geloof in hen, zoals God in jou gelooft. ~
Max Lucado

‘Wees vastberaden en standvastig, ga aan het werk, laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want God, de HEER, mijn God, staat je terzijde. Hij zal je niet verlaten en niet van je zijde wijken.'
1 Kronieken 28:20 

Al eerder heb ik een stukje geschreven over een gelijke tekst, toen uit Deuteronomium. Maar deze keer viel hij me weer op, want wat wordt dit vaak genoemd in de Bijbel. God weet dat wij moeite hebben om standvastig te zijn, om door te zetten, maar wel op onze grenzen te letten. En daarin te vertrouwen op de Vader in de hemel. 
Zo vond ik bovenstaande tekst van Max Lucado erg inspirerend. Wat zijn we toe geneigd om de negatieve kanten van een mens te belichten, zonder in te zien hoeveel mooie kanten een mens ook heeft! Hoe erg kan dat mensen kwetsen. Maar hoe mooi is het om in te gaan zien hoe uniek ieder persoon is met zijn of haar talenten en om elkaar daarin ook te versterken. Hoe mooi kan de wereld dan wel niet worden? Als we stoppen met elkaar de grond in te trappen en eens elkaar accepteren hoe we zijn, misschien is de eerste stap wel: jezelf accepteren zoals je bent, want je bent zo uniek!
En daarin, het zal geen makkelijke opdracht zijn, mogen we vertrouwen op Gods steun! Hij is er altijd voor jou :)

maandag 13 februari 2012

Mijn Papa


Zondag 46
Waarom heeft Jezus ons geleerd om ‘Vader’ te zeggen tegen God?
Omdat Jezus al bij het begin van ons gebed wil laten voelen om kinderlijk ontzag en vertrouwen te hebben in en op God. Dat is de basis van ons gebed.
Doordat Jezus voor ons aan het kruis is gestorven mogen wij God ‘Vader’ noemen. Hij zal ons veel geven, als we het met waar geloof vragen. Zoveel, dat onze vader ons niet aan aardse dingen kan geven. 


Waarom staat er achter: ‘die in de hemelen zijt’? 
Jezus wil dat wij niet te aards denken over de hemelse heerlijkheid en dat wij alles van Hem verwachten wat wij nodig hebben voor ons lichaam en ziel. 

Gisterochtend over deze zondag een preek gehad. Deze reeks zondagen uit de Heidelbergse Catechismus trekt altijd meer mijn aandacht. Waarom? Omdat het over ‘Het Onze Vader’ gaat. Het gebed dat Jezus aan ons heeft geleerd. Ik vind bidden niet makkelijk, om verschillende redenen. Het Onze Vader geeft dan een prima basis om te gaan bidden. Uit ervaring weet ik dat ‘Het Onze Vader’ vaak opgelepeld wordt. Een tussendoor gebedje, als je niet weet wat je moet bidden. Op zich is het een prima gebed om te bidden als je geen woorden hebt. Maar gebruik het niet als excuus, om even snel. Wat is niet tegen zomaar iemand. Nee, je praat tegen de belangrijkste persoon van je bestaan.
Nog mooier: je mag Hem aanspreken als je Vader, als je Pappa. In zondag 46 wordt uitgelegd waarom wij dat (mogen) doen. Ik vind zelf dat zondagen nogal moeilijk opgeschreven, dus heb ik deze zondag vertaald naar nu. Omdat ik graag met jullie de woorden wil delen die gisteren een plek gevonden heeft in mijn hart. En hopelijk gebeurt dat ook bij jou!
Het is geweldig dat Jezus weet dat wij moeite hebben met bidden, Hij kent ons moeilijkheden, twijfels en gevoel van onmacht. Daarom heeft Hij ons dit gebed gegeven. Nog mooier is dat Hij het gebed begint met ‘onze Vader’. Niet een één of andere vent ver weg. Nee, een Vader waarbij je op schoot kan komen, die je tranen afveegt. Het kan natuurlijk niet zijn dat je zo’n vader niet kent. Maar Hij is niet zoals de aardse vaders, met hun fouten en tekortkomingen. Hij geeft wat je nodig hebt, niet de aardse dingen die wij misschien willen. Hij geeft ons hemelse dingen, hemelse heerlijkheid.
En dan het stukje over ‘die in de hemelen zijt’. Bam. Hij is meteen weer ver weg. Mijlen ver. Zo kan het voelen. Koud en verwijdert. Je weet niet meer waar je Hem vinden kunt, je bent de weg kwijt en Hij is zo ver weg. Hoe moeilijk kan die strijd zijn. Daarom leert Jezus ons eerst God onze Vader te noemen, dat we beseffen hoe dichtbij Hij in ons leven staat. Toch is Hij in de hemel. Maar er komt een moment dat Hij terug komt op aarde en dat de aarde Zijn woning wordt.
Je mag Hem jouw Pappa noemen, met eerbied en ontzag. Hij zal bij je zijn, alle dagen in je leven. Als een vader die zijn armen om je heen slaat, je optilt en je op Zijn nek zit en je draagt.

vrijdag 10 februari 2012

Trooster

Ik ben op moment bezig met een keuzeprogramma over 'Wijsheid en profetie'. Enorm interessant! Ik vind het geweldig om met de Bijbel bezig te zijn.
Vanmiddag ben ik bezig geweest met een opdracht over het Bijbelboek Job. Ook stond er in de reader achtergrondinformatie, wat handig is om te weten bij het lezen van het boek. Daarin stond ook het profiel van een goede trooster volgens Calvijn. Die vond ik erg bijzonder. In het boek Job komen er ook drie vrienden voor, die proberen Job te helpen. Maar het enige wat ze doen is zich meer verwijderen van hun vriend. Ze luisteren niet naar Job, ze denk dat ze mogen oordelen over Jobs daden, want door zijn zonde is Job door God verworpen. Maar is dat wel zo? (iets om zelf te gaan bestuderen)
Maar dat profiel sprak me wel aan. Ook omdat ik graag mensen wil helpen en dat op de goede manier wil doen. Het is volgens mij sowieso goed om te weten, hoe je om moet gaan met andere mensen. Of je doel nou wel of niet is om te troosten. Lees het eens door, misschien kun je er wat mee en helpt het jou om begrip op te brengen voor andere mensen:


Profiel van een goede trooster volgens Calvijn:

1.                Hij vertrouwt helemaal op Gods leiding;
2.               Probeert emotioneel helemaal in het lijden van die ander te komen;
3.              Heeft geschiktheid en takt;
4.              De troost die je brengt moet het keurmerk dragen van de Heilige Geest;
5.              Er is hemelse wijsheid voor nodig om iemand echt te kunnen troosten;
6.              Je moet oog hebben voor verschillen tussen mensen, ook in het lijden;
7.              Ook al is het lijden van iemand ‘eigen schuld’, denk dan ook eens aan je eigen schuld;
8.              Je kunt geen goede trooster zijn als je niet echt lief hebt.

dinsdag 7 februari 2012

Ik zal niet wijken (Deuteronomium 31:6)



Op moment ben ik aan het lezen in Deuteronomium. Ik vind het zo bijzonder dat ineens bepaalde gedeelten je nu pas opvallen. Hele mooie stukjes, die heel persoonlijk kunnen zijn. Ze zijn misschien niet zo geschreven, maar ik denk dat je ze wel zo persoonlijk op mag vatten.
Zo stukje is uit Deuternomium 31, vers 6:

'Wees vastberaden en standvastig. Er is geen enkele reden om bang voor hen te zijn, want het is de HEER, uw God, die met u meegaat. Hij zal niet van uw zijde wijken en u niet verlaten.’

Als je de tijd hebt, lees dan ook de verzen ervoor dan even. Die hen in stukje erboven zijn andere volken die God aan het volk zal overleveren. Maar vul daar nou eens dingen in waar jij bang voor bent. Misschien voor iemand uit je omgeving. Of die verslaving waar je eindelijk mee hebt afgerekend en waar je van hoopt dat het nooit meer terug zal komen. Verzin maar iets, er is vast wel iets! 
Er zijn dingen in het leven waar je echt doodsbang voor kunt zijn. Waar je niet aan wilt denken, maar waar je eigenlijk wel toe gedwongen wordt. Bang, engte, donkerte, alleen, tranen, uitweg? Het zijn allemaal woorden die er vast bij horen. Toch vertelt God ons iets anders: 'er is geen enkele reden om bang daarvoor te zijn!'. Geen enkele. Ja, daaaag, hoor ik je denken. Dus stel ik mij dan aan? Zijn mijn gevoelens niet echt? 
Ooh, ze zijn zeker wel echt! En je stelt je ook echt niet aan! Het is iets persoonlijk, iets wat jij voelt. Voor de één is dit eng, maar een ander kan veel meer hebben, het maakt niet uit. 
Maar God verteld ons nog iets meer: 'Hij is het die met u meegaat. Hij zal niet van uw zijde wijken en u niet verlaten'. 
Hmm oke. Dat zal ik dan geloven. Maar waarom grijpt God dan niet in als het dreigt mis te gaan? Precies, dreigt, het gaat niet mis, Hij grijpt in! Toch heeft God ons ook keuzes en verantwoordelijkheid gegeven. Hij laat merken dat wij die keuzes en verantwoordelijkheid mogen gebruiken. Als het dan toch mis dreigt te gaan, is Hij zo dichtbij dat Hij kan voorkomen dat het mis zal gaan. En Zijn idee van misgaan is denk ik anders dan ons idee. Ook dat zal wel blijken. Het is niet iets waar je zo op kan vertrouwen. Dat heeft zijn tijd nodig, om het in te zien en om het te accepteren.

Gelukkig is Hij naast me om mee te gaan. 
Achter mij om me op te vangen. 
Voor mij om me te beschermen. 
Onder mij om me te dragen. 
Hij is er. 

zondag 5 februari 2012

Bijbelstukje

Gewoon even een tekst om goed door te lezen. Om te beseffen wat er staat. Voor jezelf te beslissen wat je er van mee neemt. Een tekst om in je hart te sluiten!
Deuteronomium 30: 11-20:


De geboden die ik u vandaag heb gegeven, zijn niet te zwaar voor u en liggen niet buiten uw bereik. Ze zijn niet in de hemel, dus u hoeft niet te zeggen: “Wie stijgt voor ons op naar de hemel om ze daar te halen en ze ons bekend te maken, zodat wij ernaar kunnen handelen?” Ook zijn ze niet aan de overkant van de zee, dus u hoeft niet te zeggen: “Wie steekt de zee voor ons over om ze daar te halen en ze ons bekend te maken, zodat wij ernaar kunnen handelen?” Nee, die geboden zijn heel dichtbij, u kunt ze in u opnemen en ze u eigen maken; u kunt ze volbrengen.
Besef goed, vandaag stel ik u voor de keuze tussen voorspoed en tegenspoed, tussen leven en dood. Wanneer u zich houdt aan de geboden van de HEER, uw God, zoals ik ze u vandaag heb gegeven, door hem lief te hebben, door de weg te volgen die hij wijst, en zijn geboden, wetten en regels in acht te nemen, dan zult u in leven blijven en in aantal toenemen, en dan zal de HEER, uw God, u zegenen in het land dat u in bezit zult nemen. Maar als u hem de rug toekeert en weigert te luisteren, als u zich ertoe laat verleiden neer te knielen voor andere goden en die te vereren, dan zeg ik u op voorhand dat u te gronde zult gaan. Uw verblijf aan de overkant van de Jordaan, in het land dat u in bezit zult nemen, zal dan van korte duur zijn. Ik roep vandaag hemel en aarde als getuigen op: u staat voor de keuze tussen leven en dood, tussen zegen en vloek. Kies voor het leven, voor uw eigen toekomst en die van uw nakomelingen, door de HEER, uw God, lief te hebben, hem te gehoorzamen en hem toegedaan te blijven. Dan zult u lang blijven wonen in het land dat hij uw voorouders Abraham, Isaak en Jakob onder ede heeft beloofd.’

zaterdag 4 februari 2012

#wit

's Ochtends om 7 uur vertrek je in een normale wereld naar school.. En je komt 's middags thuis en dan ziet het er zo uit! Wauw! Prachtig! Genieten! Wat heeft God de wereld toch prachtig gemaakt!



De kerstkaarten zijn ook alvast gemaakt.. Haha

donderdag 2 februari 2012

Een psalm vol liefde (psalm 30)

Het zit in het leven soms niet mee. Heftige ervaringen kunnen je vertrouwen en veiligheidsgevoel aantasten. Ik weet dat als geen ander. Nee, ik ga er geen helaas bij zitten. Want hoe moeilijk het soms is, hoe diep je soms moet gaan, het heeft mij verder geholpen! En bij dit gevoel past psalm 30 erg goed. Lees het maar eens!
"Ik daalde af in het graf, maar u hield mij in leven". Het hoeft niet letterlijk zo te zijn, het kan best een gevoel zijn. Dat je alles onder je voeten weg voelt gaan, maar dan ineens wordt je omhoog getrokken. Een sterke arm trekt je omhoog en red je uit de donkerte. Wat een geweldige ervaring! Je mag vertrouwen op die hand, die sterke arm. Hij zal er zijn als je het nodig hebt en ook als je het niet nodig hebt zal Hij dicht bij jou zijn.
Mijn klacht zal veranderen in een dans. Misschien moeilijk voor te stellen als je bovenstaande situatie vrij kort geleden hebt meegemaakt. De woorden van dankbaarheid kan je bijna niet over je lippen krijgen. Maar geloof me: het zal je lukken! Je zult God lof zingen, dat Hij er voor je is, in voor- en tegenspoed! Er is niets lekkerder dan God de lof toe zingen, met tranen van blijdschap en verdriet biggelend over je wangen. Zijn liefde is niet voor even, het duurt een leven lang. Wow, een leven lang omringt worden door liefde.. Ik hoef er niet van te dromen, ik mag het ervaren!! 

woensdag 1 februari 2012

I know your name - Michael W. Smith


Who is the you that no one else can see
In your heart the lonely one afraid to be
Lost again...need a friend

You hide your soul
To keep the hurt inside
All alone your tears call out into the night
Is He there...does He care

Yes, I know your name
Every prayer you pray
I'm the one who brought you to this place
The voice who sings to you
The hand that clings to you
Oh my child, I've always known your name
Known your name

I hold you close to me, close to heart
And this kind of love will find you
Anywhere you are.
Never fear, I am here